Wikipedia

Disleksia

Dislexia, atau masalah perkembangan pembacaan,[1] ialah gejala yang berkait dengan kesukaran dengan belajar membaca dengan lancar dan dengan kefahaman yang tepat sungguhpun memiliki kecerdasan yang normal atau melebihi purata.[2][3] Ini termasuk kesukaran dengan kesedaran fonologi, penyahkodan fonologi, kepantasan memproses, pengkod ortografik ("sistem ejaan"), ingatan jangka pendek pendengaran, kemahiran bahasa. kefahaman lisan, dan/atau penamaan pantas.[4][5][6] Kanak-kanak yang mengalami disleksia bukanlah tergolong dalam golongan yang bodoh, tetapi mereka mempunyai tahap kecerdasan intelektual yang normal dan tidak mempunyai masalah pendengaran dan penglihatan. Disleksia adalah masalah pembelajaran yang paling lazim,[7] dan masalah pembacaan yang paling diakui. Terdapat kesukaran membaca yang lain yang tidak berkait dengan disleksia.

Disleksia
Pengelasan dan sumber luaran
ICD-10R48.0
ICD-9315.02
OMIM127700
P. Data Penyakit4016
MedlinePlus001406
MeSHD004410
Wikipedia tidak memberikan nasihat perubatan Penafian perubatan

Mereka yang mempunyai disleksia bukannya menghadapi kecacatan malah sebahagian daripada orang-orang yang terkenal juga mempunyai disleksia. Sesetengah mereka yang mempunyai keadaan disleksia mempunyai kesukaran untuk menyebut perkataan yang panjang, dan ada yang sukar mempelajari turutan seperti nama bulan, dan sifir. Setiap orang dengan disleksia mempunyai masalah yang tidak serupa dengan orang lain dengan disleksia. Masalah disleksia adalah berbeza dengan Afasia, yang merupakan sejenis penyakit yang disebabkan oleh kerosakan saraf otak, dengan itu akan melumpuhkan kebolehan seseorang untuk berkomunikasi.

Sesetengah pihak melihat disleksia sebagai berbeza daripada kesukaran membaca akibat daripada sebab-sebab lain, seperti kekurangan bukan neurologi berkait penglihatan atau pendengaran, atau pengajaran lemah atau tidak mencukupi.[8][9] Terdapat cadangan tiga jenis pecahan kognitif disleksia (pendengaran, penglihatan dan penumpuan), sungguhpun kes-kes disleksia individu adalah lebih baik dijelaskan melalui kekurangan neuropsikologi asas khusus (contoh, gangguan memproses pendengaran, masalah hiperaktif gangguan perhatian, gangguan pemprosesan visual) dan berlaku masalah pembelajaran bersama (contohnya diskalkulia dan disgrafia).[10][11][12][13][14][15] Sungguhpun ia dianggap sebagai menerima (afferent) berasaskan kecacatan pembelajaran bahasa dalam penyelidikan maklumat, disleksia juga memberi kesan kemahiran ekspresif (eferen) bahasa seseorang.[16] Penyelidik di MIT mendapati bahawa seseorang dengan disleksia mempamerkan kecacatan keupayaan mengenalpasti suara.[17] Lebih menariknya, kajian yang diterbitkan dalam talian (dan dalam isu Julai American Journal of Human Genetics), melaporkan kemungkinan asal disebabkan genetik sebagai punca masalah itu, dan masalah pembelajaran lainnya, yang boleh membantu memberi petunjuk dalam beberapa kes bagi diagnosis awal dan campur tangan yang lebih berjaya.[18]

Klasifikasi sunting

Di peringkat antarabangsa, disleksia tidak memiliki definisi tunggal, bagaimanapun ia diterima secara umum sebagai gangguan kognitif yang berkaitan dengan membaca dan bersuara. Lebih daripada tujuh puluh nama yang berkaitan yang digunakan untuk menggambarkan manifestasinya, pencirian atau sebab-sebab. Persekutuan Neurologi Dunia mentakrifkan disleksia sebagai "gangguan yang ditunjukkan melalui kesukaran dalam pembelajaran untuk membaca walaupun menerima arahan konvensional, kecerdasan yang mencukupi dan peluang sosiobudaya".[19] Istilah Institut Gangguan neurologi dan Strok juga menambah, "kesukaran dengan ejaan, pemprosesan fonologi (manipulasi bunyi), dan/atau tindak balas visual-lisan pantas."[3] Banyak takrifan yang diterbitkan oleh penyelidik dan organisasi di seluruh dunia adalah gambaran semata-mata atau merangkumi teori sebab dan akibat. Takridan bagi masalan ini, ditakrifkan sebagai disleksia, merangkumi beberapa kelemahan kemahiran membaca, dan kesukaran berpunca dari beberapa sebab dan bukan hanya oleh satu keadaan.[20][21]

Dyslexia juga boleh berlaku akibat kerosakan otak seperti berikut; ia juga biasanya dikenali sebagai Alexia, ia termasuk disleksia permukaan, disleksia semantik, disleksia fonologi, dan disleksia dalam.[22][23] Dyslexia permukaan yang berlaku, sebagai salah satu bentuk disleksia, timbul selepas kerosakan otak pada orang yang boleh membaca sebelum ini dan mengakibatkan ralat sebutan yang menunjukkan kemerosotan laluan leksikal.[24][25]

Banyak definisi berasaskan simptom disleksia mencadangkan pendekatan neurologi. Hipotesis dwilaluan untuk membaca dengan kuat ini mencadangkan jawapan untuk pembacaan bercelaru, termasuk kedua-dua disleksia didapati dan yang diwarisi.[26]

Di Malaysia sunting

Di Malaysia, kanak-kanak warganegara Malaysia yang telah disahkan disleksia boleh mendaftar sebagai orang kurang upaya (OKU). Mereka mempunyai kad OKU daripada Jabatan Kebajikan Masyarakat Malaysia (JKM) dan memperoleh bantuan kewangan daripada Jabatan Pendidikan Negeri (JPN) kerana mengikuti kelas pemulihan di bawah seliaannya.[27][28]

Ciri-ciri penghidapnya sunting

  1. Selalunya dikesan pada peringkat awal persekolahan kanak-kanak.
  2. Lambat membaca dan mempunyai tulisan tangan yang buruk.
  3. Ketika membaca, sering mengurang dan menambah pada sesuatu perkataan.
  4. Sering keliru dengan sesuatu perkataan pada huruf-huruf tertentu contohnya 'b' dianggap 'd' dan 'p' dianggap 'q'.
  5. Perhatian mudah terganggu atau gagal untuk menghabiskan sesuatu kerja hingga habis.
  6. Masalah disleksia boleh berlanjutan sehingga dewasa.

Punca disleksia sunting

Doktor pakar dan penyelidik tidak pasti punca disleksia. Namun, punca disleksia dipercayai merupakan akibat daripada cara kerja otak yang berbeza daripada keadaan yang normal.  Beberapa bukti menunjukkan kepada kemungkinan bahawa keadaan ini diwarisi. Apabila ujian imbasan dijalankan ke atas penghidap disleksia, didapati mereka yang menghadapi disleksia bukannya mengalami kecederaan atau kerosakan di bahagian otak tetapi cara otak mereka beroperasi berbeza daripada orang yang bukan mengalami disleksia. Perbezaan ini mungkin disebabkan oleh kecacatan pada otak yang berlaku semasa dalam kandungan ataupun daripada kemalangan.

Faktor genetik atau keturunan sunting

Kecacatan genetik dikaitkan dengan masalah membaca - satu pasukan di Sekolah Perubatan Yale mendapati bahawa kecacatan dalam gen, yang dikenali sebagai DCDC2, telah dikaitkan dengan masalah dalam membaca prestasi. Mereka juga melaporkan bahawa gen ini rosak muncul untuk berinteraksi dengan KIAA0319, gen disleksia kedua.[29]

Saintis Belanda dilaporkan dalam jurnal Dyslexia bahawa disleksia merupakan masalah pembelajaran yang berkemungkinan besar diwarisi yang mempunyai kerangka genetik yang rumit.  Lebih daripada sepuluh tahun yang lalu,  ahli-ahli sains telah mengenal pasti beberapa calon genetik yang boleh menyumbang kepada kecenderungan disleksia. 

Faktor keturunan juga dikatakan sebagai salah satu punca disleksia. Kajian perubatan di barat mendapati kanak-kanak penghidap disleksia mempunyai latar belakang keluarga yang ada turut mempunyai penghidap sindrom berkenaan. Kemungkinan punca ini boleh diwarisi yang membezakan adalah darjah keterukannya. Terdapat kajian yang dijalankan telah membuktikan disleksia disebabkan oleh kromosom 15.1 dan 16 yang boleh diperturunkan secara turun-temurun. Hal ini telah dibuktikan oleh Hallgren (1970) yang membuat kajian keatas 12 kes pasangan kembar monozygote dan mendapati kesemua keluarga 12 kes tersebut menghadapi masalah dalam bacaan dan ejaan semasa zaman kanak-kanak. Hallgren juga mendapati bahawa masalah disleksia banyak dihadapi oleh kanak-kanak lelaki berbanding kanak-kanak perempuan dengan kadar 3:1 atau 2:1. Menurut beliau, hal ini disebabkan oleh orang lelaki lebih banyak memikul tanggungjawab berbanding orang perempuan.

Selain daripada itu, simpton disleksia juga dihadapi oleh keluarga yang menggunakan tangan kidal. Perkara ini adalah berteraskan pendapat John Bradford (1999) dalam Kassan dan Abdullah (2010) yang menyatakan bahawa orang tua yang disleksia tidak secara automatik menurunkan gangguan ini kepada anak-anaknya atau anak kidal yang dikenalpasti disleksia tetapi menjadi antara punca masalah disleksia.[30] Berdasarkan penelitian yang dilakukan di Amerika, 80 peratus daripada seluruh subjek yang diteliti mempunyai sejarah atau latar belakang anggota keluarga yang mengalami masalah pembelajaran dan 60 peratus daripadanya adalah kidal. Hal ini turut diakui oleh seorang ahli psikologi Amerika sekitar tahun 1920-an bernama Orton yang mengemukakan perkara yang sama di mana kanak-kanak yang mengalami masalah ini cenderung untuk menggunakan tangan kidal di dalam Pumfrey P. D. dan Reason R. (1991) serta Orton S.T (1926).

Faktor neurobiologikal sunting

Terdapat kanak-kanak yang lambat perkembangan pada bahagian tertentu dalam sistem saraf mereka. Pada kebiasaannya kanak-kanak lelaki lambat matang berbanding kanak-kanak perempuan.[perlu rujukan] Kelewatan kematangan pada kanak-kanak ini merupakan salah satu kemungkinan punca terjadinya disleksia. Faktor neorobiologikal merupakan punca yang perlu dititikberatkan dalam masalah disleksia. Kortek penglihatan otak ialah bahagian korteks serebrum yang bertanggungjawab terhadap pemprosesan penglihatan. Jadi, masalah pemprosesan visual menyebabkan seseorang sukar membaca. Hattum (1980) mengatakan bahawa kesukaran membaca disebabkan oleh sistem saraf pusat yang tidak berfungsi dengan baik (dysfunction). Di samping itu, sistem pemprosesan auditori dan visual di otak orang yang mengalami disleksia, selalunya hemisfera otak kiri lebih kecil sebanyak 27% daripada otak orang normal (Galaburda & Tallal,1991). Berasaskan kepada teori Orton, hemisfera otak kiri sepatutnya dominan dan mengawal hemisfera otak kiri, khususnya dalam aktiviti fungsi bahasa. Gangguan daripada hemisfera otak kanan semasa aktiviti bahasa menyebabkan berlaku kekeliruan dalam bahasa. Sepatutnya hemisfera otak kanan mengawal fungsi aktiviti bukan verbal (Orton, 1937). Satu daripada penyelidikan awal mengenai kesukaran membaca dan kemahiran bahasa mendapati bahawa dari segi teorinya, pembalikan huruf dan perkataan (strephosymbolia) merupakan simptom kepada kegagalan dominasi serebrum otak di kawasan kemahiran bahasa di hemisfera otak kiri. (Orton, 1937). Sungguhpun ia pernah dipercayai bahawa lebih ramai kanak-kanak lelaki mengalami dyslexia berbanding perempuan, penyelidikan di University of Michigan merumuskan bahawa dyslexia berlaku pada kadar yang hampir sama.[31] Salah satu penjelasan adalah kemungkinan kanak-kanak lelaki lebih cenderung menunjukkan tanda apabila mereka menghadapi masalah, sedangkan kanak-kanak perempuan cenderung menyembunyikannya. Ini menyebabkan lebih ramai kanak-kanak lelaki dikenal pasti dan di diagnos sebagai dyslexia, dengan itu meningkatkan statistik.

Disleksia pemerolehan: Sebilangan kecil orang yang mempunyai disleksia adalah berpunca daripada keadaan selepas mereka dilahirkan. Punca-punca yang paling biasa bagi disleksia jenis ini adalah kecederaan otak, strok atau beberapa jenis trauma yang lain.

Menurut National Health Service, kanak-kanak disleksia mengalami kesukaran membaca dan menulis atas sebab kemerosotan pemprosesan fonologi. Contohnya,  

Apabila kita mendengar perkataan "perpustakaan", kita mendengarnya secara keseluruhan. Kami tidak perlu memecahkan perkataan ke dalam fonem /per/pus/ta/ka/an/, kemudian mencantumkan fonem sekali lagi untuk memahaminya. Namun, kanak-kanak disleksia akan mengalami masalah ini.

Masalah pendengaran dalam kalangan kanak-kanak boleh berlaku sejak dilahirkan. Dalam tempoh lima tahun pertama selepas dilahirkan, seseorang kanak-kanak yang sering mengalami selsema dan jangkitan kuman pada bahagian tenggorok, boleh mempengaruhi pendengaran dan perkembangannya dari semasa ke semasa hingga boleh menyebabkan kecacatan. Keadaan ini hanya dapat dipastikan melalui pemeriksaan intensif yang terperinci daripada doktor pakar. Masalah pendengaran yang dihadapi sejak dilahirkan akan menyebabkan otak yang sedang berkembang akan sukar menghubungkan bunyi atau suara yang didengar dengan huruf atau kata yang dilihatnya. Padahal, perkembangan pendengaran berkait rapat dengan perkembangan kemampuan bahasa yang akhirnya menimbulkan masalah jangka panjang, terutama jika disleksia ini tidak ditangani dengan segera khususnya daripada doktor pakar

Sejarah sunting

Disleksia telah dikenal pasti oleh Oswald Berkhan pada tahun 1881,[32] tetapi istilah disleksia dicipta pada tahun 1887 oleh Rudolf Berlin, yang merupakan pakar mata di Stuttgart.[33] Dia menggunakan istilah ini untuk merujuk pada kes seorang pemuda yang mempunyai kemerosotan teruk dalam pembelajaran membaca dan menulis sungguhpun menunjukkan kebolehan intelek dan fizikal biasa dalam semua perkara yang lain.

Pada tahun 1896 W. Pringle Morgan, seorang doktor British dari Seaford, East Sussex, menerbitkan gambaran perihal gangguan pembelajaran bacaan khusus dalam laporan kepada British Medical Journal bertajuk "Buta Huruf Kongenital". Ia menggambarkan kes Percy, seorang budak lelaki berumur 14 tahun yang tidak mampu belajar untuk membaca, namun menunjukkan kecerdasan yang normal dan pada umumnya mahir aktiviti-aktiviti lain yang biasa bagi kanak-kanak sama usia.[34]

Castles dan Coltheart menggambarkan fonologi dan perkembangan disleksia jenis permukaan (dysphonetic and dyseidetic, menurut turutan) sehingga subtaip klasik alexia yang dikelaskan menurut kadar kesilapan dalam pembacaan bukan perkataan.[21][35][35][36][37] Perbezaan permukaan/phonological hanya gambaran,dan mengelakkan sebarang jangkaan etiologikal pada mengenai mekanisma otak sebenar.[38] Kajian, bagaimanapun telah membayangkan pada potensi perbezaan mekanisma otak sebenar dalam populasi ini berdasarkan perbezaan prestasi.[39][40][41] Perbezaan dysphonetic/dyseidetic merujuk pada dua jenis mekanisma; satu yang berkait dengan kecacatan membezakan pertuturan, dan yang lain berkait dengan kecacatan penerimaan penglihatan (visual perception impairment).

Rawatan sunting

Disleksia hanya dapat dikesan apabila beberapa ujian dilakukan ke atas pesakit di bawah pengendalian ahli psikologi atau guru khas disleksia. Masalah ini boleh dirawat tetapi tidak boleh diubati. Penghidap disleksia lazimnya akan diberi rawatan secara terapi untuk meningkatkan kemahiran linguistik, berfikir, dan sosial.

Rujukan sunting

  1. ^ "Developmental reading disorder". A.D.A.M. Medical Encyclopedia. 2013. Dicapai pada 23 January 2014.
  2. ^ The term dyslexia can refer to an anomalous approach to processing information. Silverman, L. (2000). "The two-edged sword of compensation: How the gifted cope with learning disabilities", in Uniquely gifted: Identifying and meeting the needs of twice exceptional learners, Avocus Publishing Inc., ISBN 189076504X, pp. 153–159.
  3. ^ a b "Dyslexia Information Page". National Institute of Neurological Disorders and Stroke. 12 May 2010. Diarkibkan daripada yang asal pada 2016-07-27. Dicapai pada 5 July 2010.
  4. ^ Grigorenko, Elena L. (2001). "Developmental Dyslexia: An Update on Genes, Brains, and Environments". Journal of Child Psychology and Psychiatry. 42 (1): 91–125. doi:10.1111/1469-7610.00704. PMID 11205626.
  5. ^ Schulte-Körne G, Warnke A, Remschmidt H (November 2006). "[Genetics of dyslexia]". Z Kinder Jugendpsychiatr Psychother (dalam bahasa German). 34 (6): 435–44. doi:10.1024/1422-4917.34.6.435. PMID 17094062.CS1 maint: multiple names: authors list (link) CS1 maint: unrecognized language (link)
  6. ^ Pennington, B.F. (24 October 2011). "Individual Prediction of Dyslexia by Single Versus Multiple Deficit Models". Journal of Abnormal Psychology. 121 (1): 212–224. doi:10.1037/a0025823. PMC 3270218. PMID 22022952. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (bantuan); Check date values in: |year= / |date= tidak padan (bantuan)
  7. ^ Handler SM; dll. (March 2011). "Learning disabilities, dyslexia, and vision". Pediatrics. 127 (3): e818-56. doi:10.1542/peds.2010-3670. PMID 21357342. Explicit use of et al. in: |author= (bantuan)
  8. ^ Stanovich KE (December 1988). "Explaining the differences between the dyslexic and the garden-variety poor reader: the phonological-core variable-difference model". Journal of Learning Disabilities. 21 (10): 590–604. doi:10.1177/002221948802101003. PMID 2465364.
  9. ^ Warnke, Andreas (19 September 1999). "Reading and spelling disorders: Clinical features and causes". Journal European Child & Adolescent Psychiatry. 8 (3): S2–S12. doi:10.1007/PL00010689. Dicapai pada 11 July 2010.[pautan mati kekal]
  10. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; teks bagi rujukan Czepita2006 tidak disediakan
  11. ^ Valdois S, Bosse ML, Tainturier MJ (November 2004). "The cognitive deficits responsible for developmental dyslexia: review of evidence for a selective visual attentional disorder". Dyslexia. 10 (4): 339–63. doi:10.1002/dys.284. PMID 15573964.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  12. ^ Heim S, Tschierse J, Amunts K (2008). "Cognitive subtypes of dyslexia". Acta Neurobiologiae Experimentalis. 68 (1): 73–82. ISSN 0065-1400. PMID 18389017.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  13. ^ Facoetti A; Lorusso ML; Paganoni P; dll. (April 2003). "Auditory and visual automatic attention deficits in developmental dyslexia". Brain Res Cogn Brain Res. 16 (2): 185–91. doi:10.1016/S0926-6410(02)00270-7. PMID 12668226. Unknown parameter |author-separator= ignored (bantuan)
  14. ^ Ahissar M (November 2007). "Dyslexia and the anchoring-deficit hypothesis". Trends Cogn. Sci. (Regul. Ed.). 11 (11): 458–65. doi:10.1016/j.tics.2007.08.015. PMID 17983834.
  15. ^ Chung KK, Ho CS, Chan DW, Tsang SM, Lee SH (February 2010). "Cognitive profiles of Chinese adolescents with dyslexia". Dyslexia. 16 (1): 2–23. doi:10.1002/dys.392. PMID 19544588. Diarkibkan daripada yang asal pada 2010-03-05. Dicapai pada 2014-07-13.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  16. ^ Handler SM; Fierson WM; Section on Ophthalmology; dll. (March 2011). "Learning disabilities, dyslexia, and vision". Pediatrics. 127 (3): e818–56. doi:10.1542/peds.2010-3670. PMID 21357342. Unknown parameter |author-separator= ignored (bantuan)
  17. ^ Human Voice Recognition Science Magazine July 2011
  18. ^ "All About Dyslexia".
  19. ^ "What Is Dyslexia?". AVKO Education Research Foundation. Dicapai pada 5 July 2010.
  20. ^ "Developmental dyslexia in adults: a research review". National Research and Development Centre for Adult Literacy and Numeracy. 1 May 2004. m/s. *133–147. Diarkibkan daripada yang asal pada 2007-10-20. Dicapai pada 13 May 2009. |first= missing |last= (bantuan)
  21. ^ a b Brazeau-Ward, Louise (2001). Dyslexia and the University (PDF). Canada: Canadian Dyslexia Centre. m/s. 1–3. ISBN 1-894964-71-3.
  22. ^ Harley, Trevor A. (2001). The psychology of language: from data to theory. Taylor & Francis. ISBN 978-0-86377-867-4.
  23. ^ Coslett HB (2000). "Acquired dyslexia". Semin Neurol. 20 (4): 419–26. doi:10.1055/s-2000-13174. PMID 11149697. Diarkibkan daripada yang asal pada 2018-11-06. Dicapai pada 2021-08-18.
  24. ^ Coltheart, Max (1 January 1993). "Models of reading aloud: Dual-route and parallel-distributed-processing approaches". Psychological Review. 100 (4): 589–608. doi:10.1037/0033-295X.100.4.589. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (bantuan)
  25. ^ Behrmann, M.; Bub, D. (1992). "Surface dyslexia and dysgraphia: dual routes, single lexicon". Cognitive Neuropsychology. 9 (3): 209–251. doi:10.1080/02643299208252059.
  26. ^ Matthew Traxler (2011). Introduction to Psycholinguistics: Understanding Language Science. Wiley-Blackwell. ISBN 1-4051-9862-1. OCLC 707263897.
  27. ^ Pendaftaran Orang Kurang Upaya.
  28. ^ Jangan pinggirkan kanak-kanak disleksia, Utusan 27/04/2009
  29. ^ Novel Discovery of "DCDC2" Gene Associated With Dyslexia, October 28, 2005
  30. ^ Zainal Kassan (2010). Pendidikan Disleksia. ISBN 9789673740215.
  31. ^ Frequently Asked Questions-University of Michigan
  32. ^ Berkhan O (1917). "Uber die Wortblindheit, ein Stammeln im Sprechen und Schreiben, ein Fehl im Lesen". Neurologisches Centralblatt. 36: 914–927.
  33. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; teks bagi rujukan Wagner1973 tidak disediakan
  34. ^ Snowling MJ (November 1996). "Dyslexia: a hundred years on". BMJ. 313 (7065): 1096–7. doi:10.1136/bmj.313.7065.1096. PMC 2352421. PMID 8916687.
  35. ^ a b Habib M (December 2000). "The neurological basis of developmental dyslexia: an overview and working hypothesis". Brain. 123 (12): 2373–99. doi:10.1093/brain/123.12.2373. PMID 11099442.
  36. ^ Castles A, Coltheart M (May 1993). "Varieties of developmental dyslexia". Cognition. 47 (2): 149–80. doi:10.1016/0010-0277(93)90003-E. PMID 8324999.
  37. ^ Boder E (October 1973). "Developmental dyslexia: a diagnostic approach based on three atypical reading-spelling patterns". Developmental Medicine and Child Neurology. 15 (5): 663–87. doi:10.1111/j.1469-8749.1973.tb05180.x. PMID 4765237.
  38. ^ Galaburda AM, Cestnick L (February 2003). "[Developmental dyslexia]". Rev Neurol (dalam bahasa Spanish; Castilian). 36 Suppl 1: S3–9. PMID 12599096.CS1 maint: unrecognized language (link)
  39. ^ Cestnick Laurie, Coltheart M, (March 1999). "The Relationship Between Language-Processing and Visual-Processing Deficits in Developmental Dyslexia". Cognition. 71 (3): 231–55. doi:10.1016/S0010-0277(99)00023-2. PMID 10476605.CS1 maint: extra punctuation (link) CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  40. ^ Cestnick Laurie, Jerger James, (October 2000). "Auditory temporal processing and lexical/nonlexical reading in developmental dyslexics". Journal of American Academy of Audiology. 11 (9): 501–513. PMID 11057735.CS1 maint: extra punctuation (link) CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  41. ^ Cestnick Laurie (August 2001). "Cross-modality temporal processing deficits in developmental phonological dyslexics". Brain and Cognition. 46 (3): 319–325. doi:10.1006/brcg.2000.1273. PMID 11487282.

Pautan luar sunting

Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Disleksia&oldid=5795446"