Permesinan

Pemesinan konvensional adalah satu bentuk pembuatan subtraktif, di mana himpunan proses bahan-kerja menggunakan alat mesin dorongan kuasa, seperti gergaji, pembubut, mesin pengisar, dan gerudi, digunakan dengan alat memotong yang tajam untuk membuang fizikal bagi mencapai geometri yang dikehendaki.^[1] Pemesinan adalah sebahagian daripada pembuatan kebanyakan produk logam, tetapi ia juga boleh digunakan ke atas bahan-bahan seperti kayu, plastik, tembikar, dan rencam.^[2] Seseorang yang pakar dalam pemesinan dipanggil jurumesin. bilik, bangunan, atau syarikat di mana pemesinan dilakukan dikenali sebagai kedai mesin. Pemesinan boleh menjadi perniagaan, hobi, atau kedua-duanya sekali.^[3] Kebanyakan pemesinan moden yang dijalankan oleh kawalan berangka komputer (CNC). Komputer digunakan untuk mengawal pergerakan dan operasi pengisar, pelarik, dan pelbagai mesin pemotongan lain.

Erti yang tepat bagi "pemesinan" telah berkembang selama lebih dua abad yang lalu sebagaimana teknologi semakin maju. Semasa Zaman Mesin, ia dirujuk sebagai (apa yang mungkin kita panggil hari ini) proses pemesinan "tradisional" , seperti Turning , boring, penggerudian, pengisaran, broaching, penggergajian, pembentukan, penyerutan, reaming, dan penorehan, atau grinding.^[4] Sejak kedatangan teknologi baru seperti pemesinan penuaian elektrik, electrochemical machining, pemesinan pancaran elektron, pemesinan fotokimia, dan pemesinan ultrasonik, retronym untuk "pemesinan konvesional" boleh digunakan untuk membezakan teknologi klasik dengan yang baru. Istilah "pemesinan" tanpa kualifikasi biasanya bermaksud pemesinan konvensional dan penyingkiran bahan. Dengan percambahan teknologi pembuatan bahan tambahan baru-baru ini, pemesinan konvensional telah diklasifikasikan secara retronym, pemikiran dan bahasa, sebagai kaedah pembuatan Luak. Dalam konteks yang sempit, bahan tambahan dan kaedah Luak boleh bersaing antara satu sama lain. Dalam konteks industri keseluruhan yang luas, hubungan mereka adalah komplementari. Kaedah masing-masing mempunyai kelebihan tersendiri berbanding dengan yang lain. sementara kaedah pengeluaran bahan tambahan boleh menghasilkan reka bentuk prototaip yang sangat rumit mustahil untuk meniru oleh pemesinan,kekuatan dan pemilihan bahan mungkin terhad.^[5] Dengan pemesinan konvensional, kos overhed dan bahan boleh dikurangkan dan selalunya menjurus ke arah pengeluaran secara besar-besaran.^[6]^[7]

Rujukan sunting

^ Additive Manufacturing Advances Another Step
^ "Machining Page". Diarkibkan daripada yang asal pada 2018-09-08. Dicapai pada 2011-11-19.
^ "Machining and Metalworking at Home". Diarkibkan daripada yang asal pada 2011-11-11. Dicapai pada 2011-11-19.
^ Machining: An Introduction
^ ADDITIVE/SUBTRACTIVE MANUFACTURING RESEARCH
^ "How and When to Choose Between Additive and Subtractive Prototyping" (PDF). Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 2011-10-11. Dicapai pada 2011-11-19.
^ Additive or subtractive?

[1] Additive Manufacturing Advances Another Step

[2] "Machining Page". Diarkibkan daripada yang asal pada 2018-09-08. Dicapai pada 2011-11-19.

[3] "Machining and Metalworking at Home". Diarkibkan daripada yang asal pada 2011-11-11. Dicapai pada 2011-11-19.

[4] Machining: An Introduction

[5] ADDITIVE/SUBTRACTIVE MANUFACTURING RESEARCH

[6] "How and When to Choose Between Additive and Subtractive Prototyping" (PDF). Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 2011-10-11. Dicapai pada 2011-11-19.

[7] Additive or subtractive?

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]