Ariel adalah yang keempat terbesar daripada 27 buah bulan Uranus yang terkenal pasti. Ariel mengorbit dan berputar di dalam satah khatulistiwa Uranus yang hampir serenjang dengan orbit Uranus, dan oleh itu mengalami kitaran musim yang melampau.

Ariel
Ariel
Gambaran Ariel hitam putih oleh Voyager 2 pada 1986. Sistem ngarai Chasma Kachina merentangi bahagian atas gambar.
Penemuan
Ditemui olehWilliam Lassell
Tarikh penemuan24 Oktober 1851
Designasi
Nama alternatifUranus I
Ciri-ciri orbit
Paksi semimajor191,020 km
Purata jejari orbit190,900 km
Kesipian0.0012
Tempoh orbit2.520 d
Kecondongan0.260° (kepada khatulistiwa Uranus)
Satelit bagiUranus
Ciri-ciri fizikal
Dimensi1162.2 × 1155.8 × 1155.4 km[1]
Min jejari578.9 ± 0.6 km (0.0908 Bumi)[1]
Luas permukaan4,211,300 km2[a]
Isi padu812,600,000 km3[b]
Jisim1.353 ± 0.120×1021 kg (2.26×10−4 Bumi)[2]
Min ketumpatan1.66 ± 0.15 g/cm3[2]
Graviti permukaan khatulistiwa0.27 m/s2[c]
Halaju lepas0.558 km/s[d]
Tempoh putaransegerak
Albedo
  • 0.53 (geometrik)
  • 0.23 (Bond)[3]
Suhu min purata max
• solstice[4][5] ? ~60 K 84 ± 1 K
Magnitud ketara14.4 (R-band)[6]

sunting
Lihat pendokumenan templat ini
Lihat pendokumenan templat ini

Ariel ditemui pada Oktober 1851 oleh William Lassell, lalu dinamai sempena seorang watak dalam dua buah karya yang berasingan. Setakat tahun 2012, kebanyakan maklumat terperinci mengenai Ariel datang dari kuar angkasa Voyager 2 yang melintasi Uranus pada tahun 1986, dan sempat menggambarkan sekitar 35% permukaan bulan tersebut.

Selepas Miranda, Ariel adalah yang kedua terkecil daripada lima bulan utama Uranus, serta yang kedua paling dekat dengan planetnya. Sebagai antara yang terkecil daripada 19 bulan sfera yang dikenali dalam Sistem Suria (ia menduduki tangga ke-14 berasaskan diameter), Ariel dipercayai terdiri daripada bahan-bahan ais dan batu yang sama-rata. Seperti semua bulan Uranus, Ariel mungkin terbentuk daripada suatu cakera tokokan yang mengitari Uranus sejurus selepas terbentuknya, malah, seperti bulan-bulan besar yang lain, ia boleh dicam sebagai teras dalaman batu-batan yang dilitupi oleh mantel ais. Ariel mempunyai permukaan kompleks yang terdiri daripada rupa bumi yang penuh dengan kawah-kawah, dilintangi oleh suatu sistem tubir, ngarai dan rabung. Permukaannya menunjukkan tanda-tanda aktiviti geologi yang lebih baharu daripada bulan-bulan Uranus yang lain, mungkin sekali disebabkan oleh pemanasan pasang surut.

Rujukan

sunting
Ralat petik: Tag penutup hilang untuk <references>
  1. ^ a b c doi: 10.1016/0019-1035(88)90054-1
    Petikan ini akan disiapkan secara automatik dalam beberapa minit. Anda boleh memotong barisan atau mengembangkannya sendiri
  2. ^ a b c doi: 10.1086/116211
    Petikan ini akan disiapkan secara automatik dalam beberapa minit. Anda boleh memotong barisan atau mengembangkannya sendiri
  3. ^ a b doi: 10.1006/icar.2001.6596
    Petikan ini akan disiapkan secara automatik dalam beberapa minit. Anda boleh memotong barisan atau mengembangkannya sendiri
  4. ^ a b doi: 10.1016/j.icarus.2006.04.016
    Petikan ini akan disiapkan secara automatik dalam beberapa minit. Anda boleh memotong barisan atau mengembangkannya sendiri
  5. ^ a b doi: 10.1126/science.233.4759.70
    Petikan ini akan disiapkan secara automatik dalam beberapa minit. Anda boleh memotong barisan atau mengembangkannya sendiri
  6. ^ a b doi: 10.1016/j.pss.2008.02.034
    Petikan ini akan disiapkan secara automatik dalam beberapa minit. Anda boleh memotong barisan atau mengembangkannya sendiri