Wikipedia

Dua China


Istilah Dua China merujuk keadaan geopolitik sekarang dua entiti politik yang memanggil diri mereka "China":[1]

Dua China

Wilayah dikawal oleh Republik Rakyat China (PRC) (ungu) dan Republik China (ROC) (jingga). Saiz pulau-pulau kecil telah dibesar-besarkan di peta ini agar senang dikenal pasti.
Cina Tradisional: 兩個中國
Cina Ringkas: 两个中国

Am sunting

Istilah Dua China merujuk kepada keadaan geopolitik semasa dua entiti politik dengan nama "China" (中国, 中國, Zhōngguó) : [2][3]

Nama Rasmi Nama Awam Tarikh Pertubuhan Bidang kuasa yang berkesan Perwakilan dari "China" (China dan Pertubuhan Bangsa-bangsa Bersatu) di Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu Tarikh Penting
  Republik Rakyat China (PRC) (中华人民共和国) China (中国) 1 Oktober 1949 Tanah besar China
(1949–1997)
Tanah besar China and Hong Kong
(1997–1999)
Tanah besar China, Hong Kong dan Makau
(1999–kini) 		1971–kini 1 Oktober 1949; 74 tahun yang lalu (1949-10-01)
  Republik China (ROC) (中华民国) Taiwan (台湾)
(kini)
China
(bersejarah) 		1 Januari 1912 Tanah besar China
(1912–1945)
Tanah besar China dan Taiwan
(1945–1949)
Taiwan dan Kepulauan yang berkaitan
(1949–kini) 		1945–1971 1 Januari 1912; 112 tahun yang lalu (1912-01-01)

Latar Belakang sunting

pada Tahun 1912, Maharaja Xuantong diturunkan akibat daripada Revolusi Xinhai, dan Republik China telah ditubuhkan di Bandar Nanjing oleh golongan revolusioner di bawah Sun Yat-sen. di masa yang sama, Pemerintahan Beiyang, diketuai oleh Yuan Shikai, jeneral bekas Dinasti Qing, yang wujud di Beijing, kesahihannya dicabar oleh Kerajaan Nasionalis dibawah Kuomintang (Parti Nasionalis China).

dari Tahun 1912 hingga Tahun 1949, China parut oleh Panglima Perang, Pencerobohan Japun dan Perang Saudara China. Sepanjang tempoh bergolak ini, pelbagai pemerintahan jangka pendek wujud di China. Ini termasuk Kerajaan Beiyang Yuan Shikai (1912–1928), Republik China Soviet ditubuhkan oleh Parti Komunis China (1931–1937),[4] Kerajaan Rakyat Fujian (1933–1934), Negeri boneka Manchukuo (1932–1945), dan Negeri Boneka yang ditaja Jepun kepunyaan Wang Jingwei (1940–1945).

Ketika Perang Saudara China berakhir pada tahun 1949, Komunis China Republik Rakyat China (RRC), diketuai oleh Mao Zedong (Pengerusi Mao Zedong), mengambil alih Tanah besar China. dan Republik China, diketuai oleh Chiang Kai-shek (Presiden Chiang Kai-Shek), membawa lari Republik China ke Taiwan.

Meskipun pertempuran terus berlangsung selama beberapa tahun ke depan, pada saat itu Perang Korea garis kawalan ditarik dengan tajam: kerajaan Republik Rakyat China yang dipimpin Komunis di Beijing menguasai sebahagian besar Tanah Besar China, sementara Kuomintang yang dipimpin oleh kerajaan Republik China, kini di Bandaraya Taipei, mengkawal Pulau Taiwan, beberapa pulau disekitar, dan beberapa pulau yang wujud di sekitar tepi pantai di kawasan Fujian. Kebuntuan ini dikuatkuasakan dengan bantuan kerajaan Amerika Syarikat yang mula menghalang pencerobohan Taiwan setelah bermulanya Perang Korea.

Selama bertahun-tahun, kedua-dua kerajaan tersebut dianggap sebagai satu-satunya pemerintahan China yang sah. Dengan pertarungan yang hampir berakhir, medan perang utama menjadi diplomatik. Sebelum tahun 1970-an, Republik China masih diakui oleh banyak negara dan PBB sebagai satu-satunya Perwakilan "China" yang sah, yang menuntut kedaulatan atas Tanah besar China dan Taiwan. Republik China pernah menjadi anggota pengasas Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu dan merupakan satu diantara daripada lima anggota tetap Majlis Keselamatan sehingga 1971, ketika mereka diusir dari PBB dan perwakilan China digantikan oleh Republik Rakyat China (RRC) melalui Resolusi Majlis Umum PBB 2758. sebelum 1970-an, beberapa kerajaan asing mengiktiraf Republik Rakyat China. Kerajaan pertama yang mengenalinya sebagai kerajaan "China" adalah Negara-negara Blok Komunis (Blok Soviet), ahli-ahli Pergerakan Negara-Negara Berkecuali, dan Inggeris (1950). Pemangkin perubahan berlaku pada tahun 1971, ketika Perhimpunan Agung Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu mengeluarkan wakil Chiang Kai-shek dengan enggan mengiktiraf akreditasi mereka sebagai wakil China. Pengiktirafan untuk Republik Rakyat China segera diikuti oleh kebanyakan kerajaan lain, termasuk Amerika Syarikat. Republik China terus bersaing dengan Republik Rakyat China (RRC) untuk diiktiraf sebagai kerajaan China yang sah.

Namun sejak tahun 1990-an, gerakan yang semakin meningkat untuk pengakuan secara rasmi terhadap kemerdekaan Taiwan telah menjadikan status politik Taiwan sebagai isu yang dominan, menggantikan perdebatan mengenai kerajaan China yang sah. Pandangan di Taiwan ialah bahawa Kedua-dua Republik China (Cina: 中华民国) / (Cina: 台湾) dan Republik Rakyat China (Cina: 中华人民共和国) / (Cina: 中国) ialah Negara yang sama-sama berdaulat, sehingga membentuk "dua China", atau "satu China, satu Taiwan". Presiden Republik China Chen Shui-bian dengan tegas menyokong status quo ini, dan dengan demikian sebahagian besarnya meninggalkan kempen agar Republik China diiktiraf sebagai satu-satunya Kerajaan China yang sah. Di bawah Presiden Chen, kerajaan ROC berkampanye agar Republik China bergabung dengan PBB sebagai wakil wilayahnya yang efektif - hanya Taiwan dan pulau-pulau berdekatan -. Presiden Taiwan seterusnya Ma Ying-jeou menghentikan desakan itu.[perlu rujukan]

Situasi Politik Semasa sunting

 
Peta ini menunujukan Dasar Satu China yang diterapkan.
  Republik Rakyat China (PRC)
  Negara-negara yang mengiktiraf RRC sebagai Negara China yang sah.
  Negara-negara yang mengiktiraf RRC sebagai Negara China yang sah, tetapi dengan menjalin hubungan tidak rasmi dengan Taiwan.
  Republik China (ROC)
  Negara-negara yang mengiktiraf ROC sebagai Negara China yang sah.
  Negera-negara yang tidak mempunyai kedudukan yang dilaporkan pada masa ini.
Rencana utama: Taraf politik Taiwan

Republik Rakyat China (yang mentadbir   Tanah besar China,   Hong Kong dan   Makau) dan Republik China (yang mentadbir   Taiwan) tidak secara rasmi mengakui kedaulatan satu sama lain. kedua-dua Republik Rakyat China dan Republik China (ditadbir oleh Parti Kuomintang) menegaskan bahawa tetap ada hanya satu entiti berdaulat iaitu China, dan masing-masing mewakili pemerintah yang sah dari seluruh China - termasuk China daratan (Tanah besar China) dan Taiwan - dan yang lain ialah tidak sah. pernyataan dari Parti Progresif Demokratik Republik China ialah bahawa "Taiwan adalah sebuah negara berdaulat yang bebas bernama Republik China ", dan Taiwan bukan sebahagian dari "China".

  Republik Rakyat China sunting

Kerajaan Republik Rakyat China (RRC) menentang memperlakukan Republik China (ROC) sebagai negara yang sah dan menggambarkan Taiwan sebagai provinsi RRC yang nakal (degil). [5] Kerajaan Republik Rakyat China secara konsisten menentang "dua China", sebaliknya menyokong bahawa semua "China" berada di bawah satu kedaulatan yang tidak terpisahkan di bawah "Dasar Satu China", yang secara eksplisit termasuk Taiwan. Di bawah dasar ini, sementara RRC tidak mempunyai kawalan de facto ke atas wilayah yang ditadbir oleh ROC, namun RRC mendakwa bahawa wilayah-wilayah yang dikendalikan oleh RRC dan ROC adalah bahagian dari entiti kedaulatan yang sama, iaitu "China". [6][7] Selanjutnya, di bawah penggantian teori negara, RRC mendakwa bahawa ia telah menggantikan ROC sebagai pemerintahan "China" yang sah, dan dengan itu rejim ROC yang kini berpusat di Taiwan adalah tidak sah dan telah diganti. [perlu rujukan]

Dasar kerajaan RRC mewajibkan bahawa mana-mana negara yang ingin menjalin hubungan diplomatik dengan RRC harus terlebih dahulu menghentikan sebarang hubungan formal (rasmi) dengan ROC. Menurut The Fletcher Forum of World Affairs, "tidak mengiktiraf kerajaan Taiwan adalah prasyarat untuk melakukan hubungan diplomatik formal dengan RRC - yang sebenarnya memaksa kerajaan lain untuk memilih antara Beijing (北京) dan Taipei (台北)." [8][9] Dalam rangka untuk bersaing mendapat pengiktirafan negara lain, setiap kerajaan telah memberikan wang kepada negara-negara kecil tertentu. Beberapa negara kecil di Benua Afrika dan di wilayah Caribbean telah menjalin dan menghentikan hubungan diplomatik dengan kedua-dua belah pihak beberapa kali sebagai ganti sokongan kewangan yang besar dari setiap pihak. [10] RRC juga menggunakan pengaruh antarabangsa untuk melarang ROC memasuki acara antarabangsa seperti Sukan Olimpik dengan nama rasminya. Sebaliknya, ROC terpaksa menggunakan nama Chinese Taipei untuk memasuki acara seperti itu sejak tahun 1980-an. [11] Selanjutnya, pada siaran akhbar dan media lain, RRC tidak pernah merujuk kepada ROC seperti itu, sebaliknya merujuk wilayah Taiwan sebagai "Provinsi Taiwan China", dan kerajaan ROC sebagai "pihak berkuasa Taiwan". [perlu rujukan]

  Republik China (Taiwan) sunting

Sehingga pembaharuan perlembagaan tahun 1991, Republik China secara aktif menegaskan tuntutan kedaulatannya ke atas seluruh China. Pihak berkuasa ROC menjelaskan pembaharuan perlembagaan dengan menyatakan bahawa mereka tidak "mempertikaikan fakta bahawa RRC menguasai tanah besar China."[12]

Kemunculan kebebasan bersuara dan demokrasi di Taiwan dan kemampuan gerakan kemerdekaan Taiwan untuk memperoleh tanah telah merumitkan lagi masalah. Walaupun RRC mendapati "Dua China" ialah tidak sedap, ia menganggap negara Taiwan yang merdeka sebagai alternatif yang lebih buruk lagi. Penanganan masalah telah berbeza-beza oleh pentadbiran sekarang bahawa Republik demokratik China telah mengalami beberapa perubahan kepemimpinan Eksekutif Yuan.

Pada tahun 1999, Presiden Lee Teng-hui ketika itu mendefinisikan hubungan itu sebagai "Hubungan antara negeri dengan negara".

Presiden Chen Shui-bian menyatakan pada tahun 2002 bahawa "dengan Taiwan dan China di setiap sisi Selat Taiwan, setiap pihak ialah negara". Pada tahun 2003, dia menjelaskan bahawa "Taiwan bukanlah wilayah satu negara dan juga negara lain".[13][14] Pentadbiran Chen mengambil langkah untuk menggunakan Taiwan di peringkat antarabangsa atas nama mencegah kekeliruan mengenai "dua China". Sebagai contoh, beberapa orang Taiwan mengalami kesukaran untuk melakukan perjalanan dengan pasport "REPUBLIK CHINA" kerana para pegawai menganggapnya sebagai warganegara Republik Rakyat China, jadi "TAIWAN" telah ditambahkan ke sampul pasport Republik China. [15]

Pada bulan September 2008 Presiden Ma Ying-jeou menyatakan bahawa hubungan itu tidak antara dua China atau dua negara, sebaliknya mengatakan bahawa ia merupakan "hubungan istimewa". Selanjutnya, dia menyatakan bahawa masalah kedaulatan antara keduanya tidak dapat diselesaikan saat ini, tetapi dia memetik Konsensus 1992, yang saat ini diterima oleh kedua-dua belah pihak, sebagai langkah sementara sehingga penyelesaian tersedia. [16] Jurucakap Pejabat Presiden ROC Wang Yu-chi (Cina: 王郁琦) kemudian menjelaskan pernyataan Presiden dan mengatakan bahawa hubungan antara dua wilayah satu negara, berdasarkan kedudukan Konstitusi ROC, Status yang Mengatur Hubungan Antara Rakyat Kawasan Taiwan dan Tanah Besar dan Konsensus 1992.[17]

Namun, sejak Presiden Tsai Ing-wen dari Parti Progresif Demokratik berkuasa pada tahun 2016, dia menolak untuk mengakui konsensus tahun 1992 yang dicapai antara RRC dan Kuomintang (KMT) bahawa kedua-dua pihak tergolong dalam "satu China". Beijing bertindak balas dengan menghentikan komunikasi dengan Taipei. [18]

Lihat juga sunting

Lihat juga ini sunting

Rujukan sunting

  1. ^ "Archived copy". Diarkibkan daripada yang asal pada 12 Oktober 2009. Dicapai pada 1 Januari 2019.CS1 maint: archived copy as title (link)
  2. ^ Gayner, Jeffrey B (2 July 1977). "U.S. Diplomacy and the Two Chinas". Dicapai pada 19 March 2021.
  3. ^ Swift J. (2003) The Two Chinas. In: The Palgrave Concise Historical Atlas of the Cold War. Palgrave Macmillan, London. IBN978-0-333-99404-7.
  4. ^ Lyman P. Van Slyke, The Chinese Communist movement: a report of the United States War Department, July 1945, Stanford University Press, 1968, p. 44
  5. ^ "CONSTITUTION OF THE PEOPLE'S REPUBLIC OF CHINA". The People's Daily. 1982-12-04.
  6. ^ "CONSTITUTION OF THE PEOPLE'S REPUBLIC OF CHINA". The People's Daily — Read 3rd paragraph, 10th line-. 1982-12-04.
  7. ^ "Anti-Secession Law". The People's Daily. 2005-03-14.
  8. ^ Erikson, Daniel P.; Chen, Janice (2007). "China, Taiwan, and the Battle for Latin America". The Fletcher Forum of World Affairs. 31 (2): 71.
  9. ^ "The One-China Principle and the Taiwan Issue". China Internet Information Center. Dicapai pada 2014-04-09.
  10. ^ "China and Taiwan in Africa". HiiDunia. Diarkibkan daripada yang asal pada 2014-04-13. Dicapai pada 2014-04-09.
  11. ^ Catherine K. Lin (2008-08-05). "How 'Chinese Taipei' came about". Taipei Times.
  12. ^ "TAIWAN (REPUBLIC OF CHINA): Constitution, Government & Legislation". Jurist Legal intelligence, Pitt University. Dicapai pada 30 July 2011.
  13. ^ "Extracted text of the telecast relating to cross-strait relations" (dalam bahasa Cina). Mainland Affairs Council of Republic of China. 2002-08-03. Diarkibkan daripada yang asal pada 2004-12-17. Dicapai pada 2009-08-14. 台灣不是別人的一部分；不是別人的地方政府、別人的一省
  14. ^ Wang, James (2003-10-22). "Fortune will favor a brave Taiwan". Taipei Times.
  15. ^ "Chang gives his approval to passports". www.taipeitimes.com. Taipei Times. 15 January 2002. Dicapai pada 1 January 2019.
  16. ^ "Taiwan and China in 'special relations': Ma". China Post. 2008-09-04.
  17. ^ "Presidential Office defends Ma". Taipei Times. 2008-09-05.
  18. ^ "Taiwan opposition candidate calls for return to one China formula". Reuters. November 14, 2019 – melalui www.reuters.com.
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Dua_China&oldid=5610663"