Haaretz
Haaretz (Ibrani: הָאָרֶץ , har. Tanah [Israel], asalnya Ḥadshot Haaretz – Ibrani: חַדְשׁוֹת הָאָרֶץ , IPA: [χadˈʃot haˈʔaʁets] har. Berita Tanah [Israel]) ialah sebuah akhbar Israel. Ia diasaskan pada 1918, menjadikannya akhbar paling lama dicetak pada masa ini di Israel, dan kini diterbitkan dalam bahasa Ibrani dan Inggeris dalam format Berliner. Edisi bahasa Inggeris diterbitkan dan dijual bersama dengan International New York Times. Kedua-dua edisi Ibrani dan Inggeris boleh dibaca di Internet. Di Amerika Utara, ia diterbitkan sebagai akhbar mingguan, menggabungkan artikel daripada edisi Jumaat dengan rangkuman dari sepanjang minggu. Ia dianggap sebagai akhbar rekod Israel.[4][5][6] Ia terkenal dengan pendirian sayap kiri dan liberal dalam isu dalam dan luar negara.[7]
Jenis | Akhbar harian |
---|---|
Format | Berliner |
Diasaskan | 1919 |
Pemihakan politik | Tengah kiri ke kiri Liberalisme |
Bahasa | Bahasa Ibrani, Bahasa Inggeris |
Ibu pejabat | Antarabangsa: Tel Aviv, Israel Amerika Syarikat: Bandar Raya New York |
Edaran | 72,000 (Hujung minggu: 100,000)[1] |
Pemilik | Keluarga Schocken (75%) Leonid Nevzlin (25%)[2] |
Penerbit | Amos Schocken, M. DuMont Schauberg |
Pengarang | Aluf Benn[3] |
Laman sesawang |
|
Sehingga 2022, Haaretz mempunyai peredaran ketiga terbesar di Israel.[8] Ia dibaca secara meluas oleh pemerhati antarabangsa, terutamanya dalam edisi bahasa Inggerisnya, dan dibincangkan dalam akhbar antarabangsa.[9] Menurut Pusat Perpustakaan Penyelidikan, antara akhbar harian Israel, "Haaretz dianggap paling berpengaruh dan dihormati bagi kedua-dua liputan berita dan ulasannya."[10]
Sejarah dan pemilikan
suntingHaaretz pertama kali diterbitkan pada 1918 sebagai akhbar yang ditaja oleh kerajaan tentera British di Palestin.[11] Pada 1919, ia telah diambil alih oleh sekumpulan Zionis berorientasikan sosialis, terutamanya dari Rusia.[12][13] Akhbar itu ditubuhkan pada 18 Jun 1919 oleh sekumpulan ahli perniagaan termasuk dermawan Isaac Leib Goldberg, dan pada mulanya, ia dipanggil Hadashot Ha'aretz ("Berita Tanah"). Kemudian, nama itu dipendekkan kepada Haaretz.[14] Bahagian sastera kertas itu menarik penulis Ibrani terkemuka pada masa itu.[15]
Akhbar itu pada mulanya diterbitkan di Baitulmaqdis. Dari 1919 hingga 1922, kertas kerja itu diketuai oleh barisan editor, antaranya Leib Yaffe. Ia ditutup sebentar kerana kekurangan belanjawan dan dibuka semula di Tel Aviv pada awal 1923 di bawah pengarang Moshe Glickson, yang memegang jawatan itu selama 15 tahun.[13] Perbandaran Tel Aviv memberikan sokongan kewangan kertas dengan membayar terlebih dahulu untuk iklan masa hadapan.[16]
Sepanjang 1920-an dan 1930-an, pandangan liberal Haaretz secara sebahagiannya dikaitkan dengan puak Zionis Am "A",[17] yang kemudiannya membantu membentuk Parti Progresif,[18] walaupun ia tidak memihak dan berhati-hati untuk tidak menyokong mana-mana pihak tertentu.[19][20] Ia dianggap sebagai akhbar harian Yishuv yang paling canggih.[17]
Salman Schocken, seorang ahli perniagaan Yahudi yang meninggalkan Jerman pada 1934 selepas Nazi berkuasa, membeli akhbar itu pada Disember 1935. Schocken aktif dalam Brit Shalom, juga dikenali sebagai Perikatan Keamanan Yahudi-Palestin, sebuah badan yang menyokong kewujudan bersama antara Yahudi dan Arab yang bersimpati dengan tanah air bagi kedua-dua orang. Anak lelakinya, Gershom Schocken, menjadi ketua penyunting pada 1939 dan memegang jawatan itu sehingga kematiannya pada 1990.[21]
Keluarga Schocken adalah pemilik tunggal Kumpulan Haaretz sehingga Ogos 2006, apabila mereka menjual 25% pegangan kepada penerbit Jerman M. DuMont Schauberg.[22] Perjanjian itu telah dirundingkan dengan bantuan bekas duta Israel ke Jerman, Avi Primor.[23] Perjanjian ini dilihat sebagai kontroversi di Israel kerana bapa DuMont Schauberg, Kurt Neven DuMont, adalah ahli parti Nazi dan rumah penerbitannya mempromosikan ideologi Nazi.[24]
Pada 12 Jun 2011, telah diumumkan bahawa ahli perniagaan Rusia-Israel Leonid Nevzlin telah membeli 20% kepentingan dalam Kumpulan Haaretz, membeli 15% daripada keluarga dan 5% daripada M. DuMont Schauberg.[25] Pada Disember 2019, ahli keluarga Schocken membeli semua saham Haaretz kepunyaan M. DuMont Schauberg. Perjanjian itu menyaksikan keluarga Schocken memperoleh 75% pemilikan, dengan baki 25% dimiliki oleh Leonid Nevzlin.
Pada Oktober 2012, mogok kesatuan telah digerakkan untuk membantah pemberhentian yang dirancang oleh pengurusan Haaretz, menyebabkan gangguan sehari Haaretz dan perniagaan tambahan TheMarker-nya. Menurut Radio Israel, ia adalah kali pertama sejak 1965 bahawa sebuah akhbar tidak beroperasi kerana mogok.[26][27]
Pengurusan
suntingDasar editorial akhbar itu ditakrifkan oleh Gershom Schocken, yang merupakan ketua pengarang dari 1939 hingga 1990. Schocken digantikan sebagai ketua pengarang oleh Hanoch Marmari. Pada tahun 2004 David Landau menggantikan Marmari dan digantikan oleh Dov Alfon pada tahun 2008.[28] Ketua pengarang akhbar itu ialah Aluf Benn, yang menggantikan Alfon pada Ogos 2011. Charlotte Halle menjadi penyunting versi bahasa Inggeris pada Februari 2008.
Walter Gross ialah ahli lembaga editorial yang mentadbir dan kolumnis dari 1951 hingga 1995.[29]
Edisi Internet
suntingHaaretz mengendalikan kedua-dua laman web bahasa Ibrani dan Inggeris. Kedua-dua laman web ini menawarkan berita terkini, sesi Soal Jawab secara langsung dengan pembuat berita dari Israel, wilayah Palestin dan tempat lain, dan blog yang merangkumi pelbagai pendirian dan pendapat politik. Kedua-dua tapak berada di bawah pengawasan Lior Kodner, ketua media digital Kumpulan Haaretz. Secara individu, Simon Spungin ialah editor Haaretz.com (Bahasa Inggeris) dan Avi Scharf ialah editor Haaretz.co.il (Ibrani).[30][31]
Rujukan
sunting- ^ "Dov Alfon named as new Haaretz editor-in-chief". Haaretz. 12 February 2008. Dicapai pada 10 February 2013.
- ^ Haaretz management (19 December 2019). "Shareholders Bought Haaretz Stock Owned by M. DuMont Schauberg". Haaretz.
- ^ "Aluf Benn named new editor-in-chief of Haaretz". Haaretz. 1 August 2011. Dicapai pada 10 February 2013.
- ^ Levey, Gregory (21 August 2008). "Pushing right-wing American politics — in Israel". Salon. Dicapai pada 24 January 2014.
In the past few months, Haaretz, Israel's paper of record, has run a series of articles expressing misgivings about outside influence.
- ^ Rosen, Brant (11 May 2010). "Alan Dershowitz and the Politics of Desperation". The Huffington Post. Dicapai pada 24 January 2014.
Recent polling, alongside articles in both the New York Times and the Israeli paper of record, Ha'aretz, indicate that the American Jewish community no longer feels represented by our so-called representatives - if we ever did.
- ^ Gorenberg, Gershom (September 2002). "The Thin Green Line". Mother Jones. Dicapai pada 24 January 2014.
In late January, the declaration ran as an ad in Ha'aretz, the national paper of record...
- ^ "Israel — Hebrew- and English-Language Media Guide" (PDF). Open Source Center. 16 September 2008. Dicapai pada 15 July 2022.
- ^ "ישראל היום או ידיעות? זה העיתון הנקרא בישראל | סקר TGI". Ice (dalam bahasa Ibrani). Dicapai pada 2022-09-04.
- ^ Sheizaf, Noam (26 October 2010). "The political line of Israeli papers (a reader's guide)". +972 Magazine. Dicapai pada 15 July 2022.
- ^ The Center for Research Libraries (CRL). "CRL Obtains Haaretz". www.crl.edu (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2018-05-05.
- ^ "TAU – Institute of Jewish Press and Communications – The Andrea and Charles Bronfman Center". Tel Aviv University. Diarkibkan daripada yang asal pada 25 September 2012. Dicapai pada 10 February 2013.
- ^ "Israel — Hebrew- and English-Language Media Guide" (PDF). Open Source Center. 16 September 2008. Dicapai pada 13 February 2014.
- ^ a b Marmari, Hanoch (16 April 2004). "A fine and fragile balance". Haaretz. Dicapai pada 10 February 2013.
- ^ "Israel Society and Culture: Haaretz". Jewish Virtual Library. Dicapai pada 12 January 2015.
- ^ "Newspapers, Hebrew". Encyclopedia Judaica. 12. Jerusalem: Keter Books. 1978.
- ^ Tom Segev (18 March 2010). "Haaretz history". Haaretz. Dicapai pada 5 October 2014.
- ^ a b Hershel Edelheit & Abraham J. Edelheit (2000). History Of Zionism: A Handbook and Dictionary. Routledge. m/s. 473. ISBN 9780429701030.
- ^ Dan Caspi & Yehiel Limor (1999). The In/Outsiders: The Media in Israel. Hampton Press. m/s. 79.
Haaretz was closely aligned with the General Zionists A faction (which became the Progressive Party in 1948), a liberal stream in the Zionist Movement. The newspaper consistently maintained a liberal-centrist and anti-socialist orientation in social and economic affairs and generally adopted a dovish and firm anti-nationalistic line in political and security matters.
- ^ Peri, Yoram (2004). Telepopulism: Media and Politics in Israel. Stanford University Press. m/s. 75. ISBN 9780804750028.
Similarly, Haaretz, although independent, had a distinctly liberal (though nonpartisan) character. It is not surprising that its editor, Gershom Schocken, was a representative of the Progressive Party in the third Knesset in the years 1955–59.
- ^ Palestine Affairs. 2. American Zionist Emergency Council. 1947.
Haaretz has always been the mouthpiece of the liberal wing of the General Zionists, and through the years it has gained a reputation for independence and high literary standards.
- ^ Amos Schocken (18 September 2002). "A newspaper's mission". Haaretz. Dicapai pada 5 October 2014.
- ^ "M. DuMont Schauberg. Press-release". Dumont.eu. Diarkibkan daripada yang asal pada 26 February 2012. Dicapai pada 10 February 2013.
- ^ Koren, Ronny (13 August 2006). "Germany's DuMont invests 25m euros in Haaretz". Haaretz. Dicapai pada 5 October 2014.
- ^ "Haaretz's 'Nazi problem'". Ynetnews. 20 June 1995. Dicapai pada 10 February 2013.
- ^ Li-or Averbach (12 June 2011). "Russian immigrant billionaire buys 20% of "Haaretz"". Globes. Dicapai pada 5 October 2014.
- ^ Koopmans, Ofira (4 October 2012). "Journalists at Israel's Haaretz newspaper strike over job cuts". Europe Online. Diarkibkan daripada yang asal pada 27 May 2013. Dicapai pada 12 October 2012.
- ^ "'Haaretz' daily not printed today". Globes. 4 October 2012. Dicapai pada 5 October 2014.
- ^ Remnick, David (28 February 2011). "The Dissenters". The New Yorker. Dicapai pada 12 October 2012.
- ^ Silver, Eric (22 September 1995). "Walter Gross: Zionist words of wisdom". The Guardian. m/s. 17.
- ^ הארץ [Haaretz] (dalam bahasa Ibrani). Dicapai pada 15 July 2022.
- ^ "Haaretz Daily Newspaper Israel". Dicapai pada 15 July 2022.