Henri Moissan
Ferdinand Frederick Henri Moissan (28 September 1852 – 20 Februari 1907) ialah seorang ahli kimia Perancis.[1] Beliau bekerja di makmal Muzium Sejarah Alam dan Sekolah Farmasi di Paris. Kemudian, Moissan menjadi profesor toksikologi pada tahun 1886 dan kimia anorganik pada tahun 1889 di Sekolah Farmasi.[1] Pada masa ini, Moissan mula meneliti sebatian fluorin. Pada tahun 1886, beliau mengasingkan fluorin gas reaktif dan mengkaji perilakunya dengan unsur-unsur lain. Pada tahun 1900, beliau menerbitkan penyelidikannya di Le Fluor et ses composés (Fluorin dan Unsur-unsurnya).[1]
Henri Moissan | |
|---|---|
 | |
| Kelahiran | Ferdinand Frederick Henri Moissan 28 September 1852 Paris, Perancis |
| Meninggal dunia | 20 Februari 1907 (umur 54) Paris, Perancis |
| Warganegara | Perancis |
| Pusat pendidikan | Collège de Meaux École Pratique des Haute Études |
| Terkenal kerana | Pengasingan fluorin |
| Pasangan | Marie Léonie Lugan Moissan (kahwin 1882; 1 anak) |
| Anugerah | Pingat Davy (1896) Pingat Elliott Cresson (1898) Hadiah Nobel dalam Kimia (1906) |
| Kerjaya saintifik | |
| Bidang | Kimia |
| Institusi | Sorbonne |
| Penasihat kedoktoran | Pierre Paul Dehérain |
| Pelajar kedoktoran | Paul Lebeau Maurice Meslans |
| Tandatangan | |
 | |
Moissan meneruskan pengajiannya dengan kimia anorganik dan pada tahun 1892, beliau memasang relau perapian elektrik.[2] Perapian ini digunakan untuk mengkaji dan mengasingkan banyak sebatian yang tidak dapat dipecahkan sebelum ini. Beliau menerbitkan pengajiannya pada 1897 dalam bukunya Le Four electroque (Relau Perapian Elektrik).[1] Moissan juga dipercayai telah mensintesis berlian[3] dengan menambahkan tekanan tinggi kepada karbon.
Moissan menerima Hadiah Nobel dalam Kimia di Stockholm pada tahun 1906,[2] menjadi orang Yahudi kedua dalam sejarah untuk memenanginya.[4] Moissan dihormati kerana tugasnya mengasingkan elemen fluorin dan pembangunan relau elektrik Mossman. Tidak lama selepas menerima hadiah, Henri Moissan tiba-tiba meninggal dunia di Paris pada 20 Februari 1907.[5]