Kamera obskura

Camera obscura (pl. camerae obscurae atau camera obscuras; daripada Latin camera obscūra 'ruang gelap') ialah bilik gelap dengan lubang kecil atau kanta pada satu sisi yang melaluinya imej dipancarkan ke dinding atau mejabertentangan dengan lubang.

Camera obscura juga boleh merujuk kepada binaan analog seperti kotak atau khemah di mana imej luaran ditayangkan di dalam. Kamera obscura dengan lensa di bukaan telah digunakan sejak separuh kedua abad ke-16 dan menjadi popular sebagai alat bantu untuk melukis dan melukis. Konsep ini telah dibangunkan lagi ke dalam kamera fotografi pada separuh pertama abad ke-19, apabila kotak kamera obscura digunakan untuk mendedahkan bahan sensitif cahaya kepada imej yang ditayangkan.

Kamera obscura digunakan untuk mengkaji gerhana tanpa risiko merosakkan mata dengan melihat terus ke matahari. Sebagai alat bantu lukisan, ia membenarkan pengesanan imej yang diunjurkan untuk menghasilkan perwakilan yang sangat tepat, dan amat dihargai sebagai cara mudah untuk mencapai perspektif grafik yang betul.

Sebelum istilah camera obscura mula digunakan pada tahun 1604, istilah lain digunakan untuk merujuk kepada peranti: cubiculum obscurum, cubiculum tenebricosum, conclave obscurum, dan locus obscurus.

Kamera obscura tanpa kanta tetapi dengan lubang yang sangat kecil kadangkala dirujuk sebagai kamera lubang jarum, walaupun ini lebih kerap merujuk kepada kamera tanpa kanta ringkas (buatan sendiri) di mana filem fotografi atau kertas fotografi digunakan.