Pemerintahan pusat

kerajaan negara bangsa
(Dilencongkan daripada Kerajaan pusat)

Sebuah kerajaan atau pemerintahan pusat merupakan ciri utama dalam persekutuan yang diwujudkan antara negeri-negeri. Hal ini merupakan perkara yang sama seperti kerajaan atau pemerintah persekutuan yang mungkin mempunyai kuasa yang berbeza di pelbagai peringkat yang diberi kuasa atau diwakilkan kepadanya oleh negeri-negeri anggota, sungguhpun kata sifat 'pusat' kadang-kadang digunakan untuk menggambarkannya. Struktur sesebuah pemerintahan pusat berbeza. Banyak negara telah mencipta wilayah autonomi dengan mewakilkan kuasa daripada badan pusat kepada peringkat subnasional, seperti peringkat serantau, negeri atau tempatan. Berdasarkan takrifan yang meluas bagi sistem politik asas, terdapat dua atau lebih peringkat pemerintahan yang wujud dalam wilayah yang ditubuhkan dan ditadbir melalui institusi yang sama dengan kuasa yang bertindih atau perkongsian kuasa seperti yang ditetapkan oleh perlembagaan atau undang-undang lain.

Tanggungjawab biasa bagi tahap pemerintahan ini tidak diberikan kepada tahap yang lebih rendah yang mengekalkan keselamatan negara dan melaksanakan diplomasi antarabangsa, termasuk hak untuk menandatangani perjanjian yang mengikat. Pada asasnya, pemerintahan pusat mempunyai kuasa untuk membuat undang-undang di seluruh negara, berbeza dengan pemerintahan tempatan. Untuk definisi peringkat pemerintahan lihat juga pemerintahan umum (dalam bidang ekonomi).

Secara umumnya, perbezaan antara pemerintah-pemerintah peringkat pusat dan persekutuan ialah status autonomi wilayah pemerintahan sendiri yang wujud melalui izin pemerintahan pusat dan sering dicipta melalui proses penurunan kuasa. Oleh itu, ia boleh secara unilateral dibatalkan melalui perubahan yang mudah dalam undang-undang. Contoh ini telah dilakukan pada tahun 1973 apabila Akta Perlembagaan Ireland Utara 1973 telah dimansuhkan oleh kerajaan Ireland Utara yang telah diwujudkan di bawah Akta Kerajaan Ireland 1920. Adalah perkara biasa bagi pemerintahan persekutuan yang diwujudkan melalui perjanjian antara beberapa negeri yang bebas sebelumnya dan dengan itu kuasanya untuk menjejaskan status imbangan kuasa adalah jauh lebih kecil (contohnya Amerika Syarikat). Dengan itu pemerintahan persekutuan sering ditubuhkan secara sukarela daripada 'bawah' manakala penurunan kuasa mengurniakan pemerintahan sendiri daripada 'atas'.

Contoh pemerintahan pusat (bukan persekutuan)

sunting

Terdapat banyak negara yang mewakilkan kuasa, sesetengahnya termasuk:

Kerajaan persekutuan

sunting

Sebuah pemerintahan persekutuan ialah pemerintahan yang sama atau pemerintahan kebangsaan bagi Persekutuan. Amerika Syarikat dianggap Persekutuan moden pertama. Selepas mengisytiharkan kemerdekaan daripada Britain, Amerika Syarikat menerima pakai perlembagaan pertama, Perkara-Perkara Pergabungan tahun 1781. Hal ini merupakan langkah pertama ke arah persekutuan dengan menubuhkan Kongres persekutuan. Walau bagaimanapun, kuasa Kongres adalah terhad ke atas kemampuannya untuk melaksanakan rombakan ekonomi, ketenteraan, dan badan kehakiman. Pada tahun 1787, satu Konvensyen Perlembagaan merangka Perlembagaan Amerika Syarikat semasa Konvensyen Philadelphia. Selepas ratifikasi Perlembagaan tersebut oleh sembilan negeri pada tahun 1788, Amerika Syarikat secara rasmi membentuk persekutuan, meletakkan Amerika Syarikat pada kedudukan yang unik yang mana pemerintahan pusat wujud melalui keizinan negeri-negeri individu, bukan sebaliknya.

Negara-negara lain turut menurut dalam penubuhan pemerintahan persekutuan: Switzerland (1848); Kanada (1867); Jerman (1871 dan sekali lagi 1949); Brazil (1891); Australia (1901); Austria (1920 dan sekali lagi 1945) dan India (1947 dan sekali lagi 1950).[1] Contoh termasuk:

Rujukan

sunting
  1. ^ Watts, R., "Comparing Federal Systems" (2nd ed.) SPC Queen's U (1999) pp 20-26.