Kesultanan Banjar: Perbezaan antara semakan

'''Kesultanan Banjar''' atau '''Kesultanan Banjarmasin''' ([[24 September]] [[1526]] - [[11 Jun]] [[1860]]) adalah sebuah kerajaan [[Islam]] yang berdiri di [[Kalimantan Selatan]]. Kerajaan ini pada mulanya berpusat di [[Banjarmasin]], tetapi kemudiannya berpindah ke [[Martapura]] di [[Kabupaten Banjar]]. Kesultanan Banjar adalah penerus kerajaan [[Negara Daha]], sebuah kerajaan [[Hindu]] yang beribu kota di kecamatan [[Daha Selatan]]. Ketika di Banjarmasin, Kesultanan ini mendapat nama sebagai Kesultanan Banjarmasin.

Ketika awal [[abad ke-16]], Kalimantan Selatan diperintah oleh kerajaan [[Negara Daha]]. Di daerah-daerah taklukknyatakluknya, sebuah pajak atau cukai haruslah dibayar oleh kerajaan daerah itu kepada raja Daha. Ini menyebabakan daerah Banjarmasin berkeinginan untuk keluar daripada pengaruh Daha. Ketua daerah Banjarmasin, Patih Masih, kemudiannya berbincang dengan ketua daerah lain iaitu Patih Balit, Patih Muhur, Patih Balitung dan Patih Kuwin<ref name="melayuonline">[http://history.melayuonline.com/?a=UnV3L29QTS9VenVwRnRCb20%3D= Sejarah Banjar di Melayuonline]</ref> untuk memerdekakan daerah mereka daripada kerajaan Daha. Mereka kemudiannya berpakat untuk meminta tolong daripada Raden Samudera, seorang cucu Maharaja Sukarama; seorang raja Daha. Raden Samudera ketika itu sedang dalam penyembunyian di daerah Muara Barito kerana ancaman bapa saudaranya, Pangeran Tumenggung yang ketika itu adalah raja Daha. Dibawah pimpinan Raden Samudera, tercetuslah pemberontakan Banjar ini dengan bantuan [[Kesultanan Demak]] dari [[Jawa]]<ref name="melayuonline"/>. Setelah berjaya menumpaskan kerajaan Daha, Raden Samudera memeluk Islam dan memakai gelaran Sultan Suriansyah<ref name="melayuonline"/> dan dimahkotakan sebagai sultan Banjar pertama.