Di [[United Kingdom]], ratifikasi perjanjian merupakan [[Prerogatif Raja]] yang dikuatkuasakan oleh [[Kerajaan British]]; bagaimanapun, mengikut kelaziman yang dikenali sebagai [[Kaedah Ponsonby]], perjanjian biasanya dikemukakan kepada parlimen selama 21 hari sebelum diratifikasikan.
Di [[Amerika Syarikat]], kuasa mengikat perjanjian ialah satu usaha terselaras antara cabang Eksekutif dan Senat. [[Presiden Amerika Syarikat|Presidennya]] boleh membentuk dan merundingkan perjanjian, tetapi perjanjian itu perlu dinasihatkanmendapat nasihat dan disetujuipersetujuan melalui dua pertiga daripada undi [[Senat Amerika Syarikat|Senat]]. Hanya selepas Senat meluluskan perjanjian bahawa Presiden boleh meratifikasikannya. Sebaik sahaja perjanjian diratifikasikan, ia mengikat semua negeri di bawah Klausa Keagungan. Sedangkan [[Dewan Perwakilan Amerika Syarikat]] tidak mengundi sama sekali, keperluan untuk mendapatkan nasihat dan persetujuan Senat untukbagi meratifikasikan sesuatu perjanjian menyebabkan mendapatkan sokongan politik untuk perjanjian antarabangsa jauh lebih susah di Amerika Syarikat, berbanding dengan republik demokratik yang lain. Tambahan lagi, jika pelaksaanpelaksanaan perjanjian memerlukan peruntukan dana, Dewan Perwakilan boleh menolak, atau sekurang-kurangnya menghalang pelaksanaannya dengan enggan mengundi untuk menyokong peruntukan dana yang diperlukan.
Di Amerika Syarikat, Presidennya biasanya mengemukakan perjanjian kepada Jawatankuasa Hubungan Luar Negeri Senat (SFRC) bersama-sama dengan ketetapan ratifikasi atau ketetapan penerimaan. Jika perjanjian dan ketetapan mendapatkan pertimbangan jawatankuasa yang positif (undi jawatankuasa yang menyokong ratifikasi atau penerimaan), jadi perjanjian itu akan dikemukakan kepada Senat untuk diundi selanjutnya. Perjanjian atau rang undang-undang itu tidak berkuatkuasa sehingga ia diratifikasikan.
Satu perjanjian berbilang pihak boleh membenarkan penguatkuasaan sebaik sahaja ratifikasi dilakukan tanpa keperluan untuk melibatkan kesemua penandatangan.<ref>Salah satu contoh erjanjian sedemikian boleh dilihat daripada Konvensyen tentang Gugusan Senjata. Ia akan berkuatkuasa sebaik sahaja ia disahkan oleh sekurang-kurangnya 30 buah negeri. Lihat Perkara 17 dalam Konvensyen tentang Gugusan Senjata.</ref> WalaupunSesungguhnya, sewaktu perjanjian itu dikuatkuasakan, ia tidak mengikat para penandatangan yang maishmasih belum meratifikasikannya. Penerimaan mempunyai kesan yang sama dengan ratifikasi di sisi undang-undang. Ia merupakan sinonim kepada ratifikasi yang telah dirundingkan dan ditandatangai oleh negeri-negeri yang lain.<ref>[http://untreaty.un.org/English/guide.pdf Koleksi Perjanjian Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu, Panduan Rujukan Perjanjian (1999)]</ref> Salah satu contoh perjanjian yang Senat Amerika Syarikat tidak memberidiberikan nasihat atau persetujuan Senat Amerika Syarikat terhadap ratifikasi ialah [[Perjanjian Versailles]] yang merupakan sebahagian daripada ketetapan [[Perang Dunia Pertama]].
