Cara artikulasi: Perbezaan antara semakan

Dalam bidang [[linguistik]] ([[fonetik artikulasi]]), '''cara artikulasi''' merupakan cara lidah, bibir, rahang dan lain-lain organ pertuturan dilibatkan untuk menghasilkan bunyi, khususnya [[konsonan]]. Setiap [[daerah artikulasi]] boleh dikenakan beberapa cara artikluasi yang berbeza untuk menimbulkan beberapa konsonan yang [[homorganik]].

 

* '''[[Konsonan hentian|Letupan]]''' atau '''hentian lisan''', yang mana kedua-dua rongga mulut dan hidung mengalami ''oklusi'' (sumbatan) sepenuhnya dalam [[saluran vokal]], hingga tiadanya aliran udara. Contoh: /p, t, k/ ([[Pembunyian|tak bersuara]]) dan /b, d, g/ ([[Pembunyian|bersuara]]). Bagi konsonan bersuara, penyuarannya adalah satu-satunya bunyi yang dilakukan ketika oklusi; bagi yang tak bersuara, letupan itu bisu sepenuhnya. Bentuk dan kedudukan lidah (''daerah'' artikulasi) menentukan rongga [[resonan]] yang menentukan ciri-ciri setiap bunyi letupan yang berbeza.

 

* '''[[Konsonan malaran tak geser|Malaran tak geser]]''', iaitu sedikit sekali sumbatan. Contoh: /w/ dan /r/.

 

 

:* '''[[Konsonan sisian|Malaran tak geser sisian]]''', atau '''sisian''' sahaja, ialah sejenis malaran tak geser yang disebut dengan sisi lidah Contoh: /l/. Malaran tak geser sisian bersama konsonan ''rotik'' membentuk kelas konsonan '''[[Konsonan cecair|cecair]]'''.

 

 

 

[[Kategori:Fonetik]]

 

[[als:Artikulationsart]]

[[id:Cara artikulasi]]

[[be:Артыкуляцыя (фанетыка)]]