Liberalisme klasik: Perbezaan antara semakan

Libertarian yang mempunyai kecenderungan minarkis menggunakan frasa liberalisme klasikal tanpa membezakannya daripada libertarianisme. Penggunaan frasa liberalisme klasikal sebagai libertarianisme sedang didebatkan oleh ahli-ahli akademik. Akan tetapi, jika kedua-dua falsafah tersebut berbeza, di dalam banyak cara, libertarianisme kelihatan serupa dengan liberalisme klasikal.

 

 

Liberalism di [[Amerika Syarikat]] telah mengambil satu langkah yang pragmatik sebagai tindakbalas terhadap [[revolusi industri]]. Semasa zaman [[Thomas Jefferson]], ekonomi [[laissez faire]] telah diterima sebagai satu dasar liberal untuk mengecapi kesaksamaan terhadap peluang untuk semua. [[Arthur Schlesinger Jr.]] berpendapat bahawa

 

Falsafah liberalisme klasikal memberi penekanan khusus terhadap [[kedaulatan peribadi]] yang mana hak-hak harta peribadi adalah satu bahagian yang sangat penting di dalam konsep kebebasan peribadi. Ini menjadi asas pemikiran terhadap sokongan kepada polisi awam laissez faire. Pemikiran ahli-ahli liberalisme klasikal tidak yakin terhadap [[demokrasi terus]] "''kerana tiada apa di dalam idea pemerintahan majoriti yang menunjukan bahawa kumpulan majoriti akan menghormati hak-hak harta peribadi ataupun undang-undang.''"<ref name="Ryan">''The ideology of the ''classical liberals'' argued against [[direct democracy]] "for there is nothing in the bare idea of majority rule to show that majorities will always respect the rights of property or maintain rule of law.'' "Ryan, Alan. "Liberalism". ''A Companion to Contemporary Political Philosophy'', editors Goodin, Robert E. and Pettit, Philip. Blackwell Publishing, 1995, p.293.</ref> Sebagai contoh, [[James Madison]] memperjuangkan [[republik berperlembagaan]] yang berdiri atas kebebasan peribadi dengan alasan bahawa [[demokrasi tulen]] "''adalah perasaan atau kepentingan bersama yang dikongsi oleh satu kumpulan majoriti dan tidak ada cara di dalam demokrasi tulen untuk menentang kuasa majority daripada pengorbankan pihak minoriti.''" <ref>"''...common passion or interest will be felt by a majority, and there is nothing to check the inducements to sacrifice the weaker party''." "Madison, James. Federalist Paper no. 10, 1787</ref>

 

==Rujukan==