Peluru berpandu permukaan ke udara: Perbezaan antara semakan
Kandungan dihapus Kandungan ditambah
Baris 27:
Ia hanyalah apabila Von Axthelm menerbitkan kebimbangan beliau pada tahun 1942 subjek ini mendapat pertimbangan serius buat kali pertama, dan program pembangunan awal bagi roket bahan api pepejal dan cecair menjadi sebahagian daripada Program Pembangunan Flak tahun 1942. {{sfn|Westerman|2001|p=112}} Pada tahap ini kajian lebih serius oleh pasukan [[Peenemünde]] telah disediakan, dan beberapa reka bentuk roket telah dicadangkan, termasuk ''[[peluru berpandu Feuerlilie]]'' 1940-an, dan [[peluru berpandu Wasserfall]] 1941-an dan [[Henschel Hs 117]] ''Schmetterling''. Walau bagaimanapun, tiada projek-projek ini melihat apa-apa pembangunan yang sebenar sehingga 1943, apabila serangan besar-besaran pertama oleh tentera udara Allied. Ketika kepentingan masalah ini meningkat, reka bentuk baru telah ditambah kepada campuran, termasuk ''[[Enzian]]'' dan ''[[Rheintochter]]'', serta Taifun tanpa panduan yang direka untuk dilancarkan dalam gelombang.<ref>{{Wayback |date=20040110140650 |url=http://www.rafmuseum.org.uk/cosford/collections/missiles/missile_info.cfm?missile_id=33 |title="Scheufeln Taifun" }}, RAF Museum</ref>
Pada umumnya, reka bentuk ini boleh dibahagikan kepada dua kumpulan. Satu set reka bentuk akan sokong pada ketinggian di hadapan pengebom dan kemudian diterbangkan ke arah mereka secara berhadapat pada kelajuan rendah setanding dengan pesawat yang dipandu manusia. Reka bentuk ini termasuk Feuerlilie, Schmetterling dan Enzian. Kumpulan kedua adalah peluru berpandu kelajuan tinggi, biasanya supersonik, yang terbang secara langsung kepada sasaran mereka dari bawah. Ini termasuk Wasserfall dan Rheintochter. Kedua-dua jenis menggunakan kawalan radio sebagai panduan, sama ada dengan mata, atau dengan membandingkan pulangan peluru berpandu dan sasaran pada skrin radar tunggal. Pembangunan kesemua sistem-sistem ini telah dijalankan pada masa yang sama, dan perang berakhir sebelum mana-manapun dari mereka sedia untuk digunakan dalam pertempuran. Pertelingkahan dalaman antara pelbagai kumpulan dalam tentera juga menjejaskan pembangunan. Sesetengah reka bentuk pesawat pejuang yang melampau, seperti [[Me 163|''Komet'']] dan [[Bachem Ba 349|''Natter'']], juga bertindan dengan SAM bagi kegunaan yang dimaksudkan.
[[Albert Speer]] amat menyokong pembangunan peluru berpandu. Pada pendapat beliau, sekiranya ia telah dibangunkan secara berterusan sejak awal, serangan pengebom berskala besar 1944 akan menjadi mustahil. <ref>Albert Speer, "Inside the Third Reich", Macmillan, p. 492.</ref>
==Lihat juga==
| |||