Wikipedia

Andjar Asmara: Perbezaan antara semakan

Layar sejarah secara interaktif
← Suntingan sebelumnyaSuntingan berikutnya →
Kandungan dihapus Kandungan ditambah
VisualWikiteks
Teg-teg: Suntingan mudah alih Suntingan web mudah alih
Teg-teg: Suntingan mudah alih Suntingan web mudah alih
Baris 39:
[[File:Ratna Asmara p298.JPG|thumb|upright|alt=A woman with her hair tied back, looking at the camera and smiling|Isteri Andjar, [[Ratna Asmara|Ratna]], adalah pengarah filem wanita pertama dalam sejarah Indonesia.]]
 
Sekembalinya ke Hindia, Andjar membentuk satu lagi kumpulan teater, Bolero, dengan Effendi, tetapi meninggalkan kumpulan itu sekitar 1940 untuk bekerja di Kolf Publishers di [[Surabaya]]. Effendi ditinggalkan sebagai ketua Bolero, {{sfn|Said|1982|pp=136–138}} yang kemudiannya menjadi lebih dipolitikkan. {{sfn|Bayly|Harper|2007|p=116}} Di Kolf Andjar menyunting majalah penerbit ''Poestaka Timoer''.{{sfn|Encyclopedia of Jakarta, Andjar Asmara}} Kerana kerjakarya-kerjakarya beliau melibatkan penulisan sinopsis dan terbitan bersiri berdasarkan filem popular untuk majalah Kolf, beliau menjadi semakin terlibat dalam industri perfileman. Beliau tidak lama lagi ditanyadiminta oleh [[The Teng Chun]], dengannya telah mengekalkan hubungan perniagaan, untuk mengarahkan filem untuk syarikatnya Java Industrial Film (JIF);{{sfn|Said|1982|pp=136–137}} dengan ini, Andjarbeliau menjadi salah satu daripada beberapa kakitangan teater yang berhijrah untuk filem berikutmendahului Albert Balink pada 1937 ''[[Terang Boelan]]''.{{sfn|Said|1982|p=27}}{{sfn|Biran|2009|p=169}}
 
Selepas mengendalikan pemasaran untuk ''[[Rentjong Atjeh]]'' (1940), {{sfn|Biran|2009|p=210}} Andjar bergelar pengarah, pada tahun 1940 denganmenerusi Kartinah, percintaan masa perang dibintangi [[Ratna Asmara]].{{sfn|Said|1982|pp=136–137}}{{sfn|Biran|2009|p=213}} Academia mengkritik filem itu, mempercayai bahawa ia tidak mempunyai nilai pendidikan.{{sfn|Biran|2009|p=266}} Pada tahun 1941 beliau mengarahkan ''[[Noesa Penida]]'', satu tragedi yang berpangkalan di [[Bali]], untuk JIF;{{sfn|Biran|2009|p=217, 278}} filem ini dibuat semula pada tahun 1988.{{sfn|Filmindonesia.or.id, Filmografi}} Dalam filem ini, Andjar mempunyai sedikit kawalan kreatif, dan mempersembahkan seperti apa yang wartawan hiburan Indonesia Eddie Karsito menerangkan sebagai jurulatih dialog. Sudut kamera dan lokasi telah dipilih oleh Sinematografersinematografer, yang pada umumnya juga penerbit.{{sfn|Karsito|2008|p=23}}
 
Semasa [[pendudukan Jepun di Indonesia|pendudukan Jepun 1942-1945]], industri filem negara hampir tidak wujud: semua tetapi satu studio ditutup, dan semua filem yang dikeluarkan adalah kepingan [[propaganda]] untuk membantu usaha perang Jepun dan menggalakkan [[Kawasan Persemakmuran Bersama Asia Timur Raya]].{{sfn|Biran|2009|pp=334–351}} Andjar tidak terlibat dalam ini tetapi teruja dengan merit seni filem Jepun.{{sfn|Said|1982|p=35}} Walaupun menulis beberapa cerpen pada masa ini, tiga daripadanya telah diterbitkan dalam akhbar pro-Jepun ''[[Asia Raja]]'' pada tahun 1942,{{sfn|Mahayana|2007|pp=209–215}} Andjar memberi tumpuan kepada teater, membentuk kumpulan Tjahaya Timoer.{{sfn|Biran|2009|p=329}} Andjar sering melawat Pusat Kebudayaan (Keimin Bunka Sidosho) di [[Jakarta]], di mana dua pekerja, [[D. Djajakusuma]] dan [[Usmar Ismail]], membincangkan pembikinan filem dengannya. Kedua-dua menjadi pengarah filem berpengaruh semasa tahun 1950-an.{{efn|Filem Ismail 1980 ''[[Darah dan Doa]]'' (dikeluarkan di luar negara sebagai ''The Long March'') umumnya dianggap filem benar-benar pertama Indonesia {{harv|Biran|2009|p=45}}, manakala Djajakusuma terkenal dengan menggabungkan pelbagai aspek [[kebudayaan Indonesia]] tradisional dalam filem-filem beliau {{harv|Sen|Hill|2000|p=156}}.}}{{sfn|Said|1982|p=34}}
 
Selepas [[Pengisytiharan Kemerdekaan Republik Indonesia|kemerdekaan Indonesia]], Andjar berpindah ke Purwokerto untuk memimpin ''Perdjoeangan Rakjat''.{{sfn|Encyclopedia of Jakarta, Andjar Asmara}} Selepas akhbar itu dihentikan penerbitannya,{{sfn|I.N.|1981|p=215}} beliau kembali ke filem, filem bertajuk ''[[Djaoeh Dimata]]'' untuk Pentadbiran Awam Hindia Belanda pada tahun 1948.{{sfn|Said|1982|pp=36–37}} Ini diikuti dengan dua filem tambahan, ''Anggrek Bulan'' (1948) dan [[Gadis Desa]] (1949)., Kedua-duanya berdasarkan pemain yang beliau menulis beberapa tahun sebelumnya.{{sfn|Encyclopedia of Jakarta, Andjar Asmara}} Pada tahun 1950, Andjar menerbitkan satu-satunya novelnya, ''[[Noesa Penida]]'', kritikan terhadap sistem kasta [[Bali]], yang berkisarkan pencinta dari peringkat hierarki sosial.{{sfn|Mahayana|Sofyan|Dian|1995|pp=86–88}} Sementara itu, beliau terus menulis dan menerbitkan terbitan bersiri kulit lembut diadaptasi daripada filem tempatan.{{sfn|Filmindonesia.or.id, Abisin Abbas}}
 
Lakon layar Andjar ''Dr Samsi'' akhirnya diadaptasikan sebagai sebuah filem pada tahun 1952 oleh Ratna Asmara, yang telah menjadi pengarah filem wanita pertama Indonesia menerusi filem pertama beliau, ''[[Sedap Malam]]'' pada 1950. Adaptasi dibintangi Ratna dan Raden Ismail.{{sfn|Filmindonesia.or.id, Dr Samsi}}{{sfn|Swestin|2009|p=104}} Ia akan dibuktikan sebagai penulisan skrip Andjar yang terakhir semasa hayatnya.{{sfn|Filmindonesia.or.id, Filmografi}} Walaupun tidak lagi menulis filem, Andjar terus aktif dalam industri perfileman negara. Pada tahun 1955 beliau mengetuai [[Festival Filem Indonesia]] yang julung kali diadakan, yang dikritik apabila ia memberikan Anugerah Filem Terbaik untuk dua filem, filem [[Usmar Ismail]] ''[[Lewat Djam Malam]]'' dan Lilik Sudjio Tarmina. Pengkritik menulis bahawa ''Lewat Djam Malam'' adalah mudah yang kukuh dengan dua dan mencadangkan bahawa [[Djamaluddin Malik]], penerbit Tarmina, telah mempengaruhi keputusan juri.{{efn|{{harvtxt|Said|1982|p=44}} menulis bahawa Malik sebelum ini mempengaruhi pertandingan untuk pelakon kegemaran pada tahun 1954, memastikan seorang pelakon dari syarikatnya, Persari, telah dipilih.}}{{sfn|Said|1982|p=43}}
 
Pada tahun 1958 Asmara menjadi ketua majalah hiburan ''Varia'', di mana rakannya, pengarah filem [[Rd Ariffien|Raden Ariffien]] berkhidmat sebagai timbalannya. Asmara memegang jawatan itu sehingga kematiannya; antara peranan lain, beliau menulis satu siri riwayat mengenai sejarah teater di negara ini.{{sfn|Encyclopedia of Jakarta, Andjar Asmara}}{{sfn|Pringgodigdo|Shadily|1973|pp=96–97}} Beliau meninggal dunia pada 20 Oktober 1961 di Cipanas, [[Jawa Barat]], semasa lawatan ke [[Bandung]] {{sfn|Filmindonesia.or.id, Abisin Abbas}} dan dikebumikan di [[Jakarta]].{{sfn|Pringgodigdo|Shadily|1973|pp=96–97}}
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/wiki/Andjar_Asmara"