Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu: Perbezaan antara semakan

Pada tahun 1951, Onn Jaafar meninggalkan UMNO selepas gagal membuka keanggotaannya kepada orang-orang Melayu bukan Melayu untuk membentuk [[Parti Kemerdekaan Malaya]] (IMPPKM).<ref>{{cite web|url=http://www.malaysianbar.org.my/news_features/the_rebel_in_onn_jaafar.html|title=The rebel in Onn Jaafar|date=18 June 2007|work=The Star|publisher=The Malaysian Bar|accessdate=19 June 2007|author=Joseph M. Fernando}}</ref> [[Tunku Abdul Rahman]]<nowiki/>menggantikan Dato' Onn sebagai Presiden UMNO. Pada tahun yang sama, Parti Radikal memenangi pilihan raya majlis perbandaran Malaya-George Town yang mendakwa enam daripada sembilan kerusi yang ada. Pada tahun berikutnya, cawangan UMNO Kuala Lumpur membentuk pakatan pilihan ad -hoc dan sementara dengan cawangan Selangor [[Persatuan Cina Malaysia]] (MCA) Selangor untuk mengelak bertanding kerusi yang sama dalam pilihan raya majlis perbandaran Kuala Lumpur.<ref>{{cite book|url=https://books.google.com/books?id=QKgraWbb7yoC&pg=PA138#v=onepage&q&f=false|title=Southeast Asia: A Historical Encyclopedia, from Angkor Wat to East Timor, Volume 1|publisher=ABC-CLIO|year=2004|isbn=9781576077702|editor=Keat Gin Ooi|page=138}}</ref> UMNO dan MCA akhirnya membawa sembilan daripada dua belas kerusi, berhadapan dengan tamparan hebat kepada IMP. Selepas beberapa kejayaan lain dalam pilihan raya majlis tempatan, gabungan itu telah diformalkan sebagai "Perikatan" pada tahun 1954.<ref>Adam, Samuri & Fadzil, p. 124, 135.</ref>

Pada tahun 1954, pilihan raya negeri diadakan. Dalam pilihan raya ini, Perikatan memenangi 226 daripada 268 kerusi di seluruh negara. Pada tahun yang sama, Majlis Perundangan Persekutuan dibentuk, terdiri daripada 100 kerusi. 52 akan dipilih, dan selebihnya akan dilantik oleh Pesuruhjaya Tinggi British. Perikatan menuntut agar 60 daripada kerusi dipilih, tetapi walaupun Tunku terbang ke London untuk berunding, firma British yang dipegang. PilihanrayaPilihan raya untuk majlis itu diadakan pada tahun 1955, dan Perikatan yang kini diperluaskan untuk memasukkan [[Kongres India Malaysia|Kongres India Tanah Melayu]] (MIC), mengeluarkan manifesto yang menyatakan matlamat mencapai kemerdekaan menjelang tahun 1959, yang memerlukan pendidikan sekolah rendah untuk semua kanak-kanak, melindungi hak-hak raja-raja Melayu sebagai raja-raja perlembagaan, mengakhiri kecemasan Komunis, dan mereformasi perkhidmatan awam melalui pengambilan lebih ramai orang Melayu berbanding dengan orang asing.<ref>Adam, Samuri & Fadzil, pp. 137–140.</ref><ref>[http://www.mic.org.my/history.php "About MIC: History"] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20060220052725/http://www.mic.org.my/history.php|date=20 February 2006}}. Retrieved 28 January 2006.</ref>