Hinduisme: Perbezaan antara semakan

Orang Aryan menyebut agama mereka sebagai Arya [[Dharma]] - agama orang Aryan. Mereka langsung tidak mengenal perkataan 'Hindu'. Perkataan [[Dharma]] dalam konteks ini bermaksud agama atau tugas-tugas agama. Orang Aryan juga memanggil agama mereka sebagai Manava [[Dharma]] yang bermaksud 'Agama untuk Manusia' iaitu agama ini bukan sahaja untuk orang Aryan tetapi untuk seluruh umat manusia. Satu lagi nama untuk agama ini ialah [[Sanatana Dharma]] - Agama yang Abadi, yakni agama mereka berasaskan kepada kebenaran abadi. Secara tidak langsung, agama Arya atau agama Hindu membawa maksud yang sama.

Salah satu ciri unik agama Hindu ialah ia tidak mempunyai pengasas. Ini mungkin berbunyi pelik kerana golongan [[Rishi]] yang menemui kebenaran abadi berfikir bahawa kebenaran yang mereka temui telah sedia wujud. Sama seperti hukum graviti yang telah wujud sebelum Newton menemuinya, Kebenaran telah sedia wujud. Seperti [[Isaac Newton|Newton]] menemui hukum graviti, golongan [[Rishi]] menemui Hukum Alam dan Tuhan. Pada hakikatnya, setiap manusia perlu mencari Tuhan dalam dirinya, maka agama Hindu tidak memerlukan pengasas. [[Swami Vivekananda|Swami Vivekananda]] menerangkan ini dalam Ucapan-Ucapan Chicago seperti ini: <blockquote>"Orang Hindu telah menerima agama mereka melalui wahyu Veda. Mereka menyatakan bahawa Veda tidak mempunyai permulaan dan penghabisan. Bahawa sebuah kitab tidak mempunyai permulaan dan penghabisan, mungkin kedengaran pelik. Namun, Veda bukan sebuah kitab. Veda ialah kumpulan khazanah hukum rohani yang ditemui oleh pelbagai orang pada masa berlainan. Hukum graviti telah wujud sebelum manusia menemuinya, dan ia akan terus wujud meskipun semua orang melupakannya. Hukum dunia kerohanian juga sama seperti ini. Perhubungan moral, etika dan rohani antara jiwa dengan jiwa, antara roh individu dan Roh Agung (Tuhan) telah wujud sebelum penemuannya dan ia akan kekal walaupun kita melupakannya..."<ref>http://vivekanandabio.blogspot.com/</ref> </blockquote>

Masyarakat barat sering memandang masyarakat Hindu sebagai penyembah patung-patung. Ini sebenarnya tidak benar sama sekali. Masyarakat Hindu menyembah Tuhan dalam bentuk tertentu seperti imej berhala. Imej-imej seperti patung dan gambar ialah hanya pelbagai simbol-simbol keagungan dan kesaktian Tuhan. Dengan menggunakan simbol-simbol yang konkrit, orang Hindu cuba untuk berhubung dengan Tuhan atau Ishvara yang sukar difahami. Sama seperti sebuah foto seseorang ialah cuma gambaran orang itu dan bukannya orang itu sebenarnya, begitu juga dengan berhala Tuhan. Berhala hanya membantu seseorang Hindu untuk mengingati tentang kesaktian Tuhan. Berhala menjadi perantara Tuhan dan pemuja-Nya. Semasa bersembahyang, jika seseorang dapat mengingati Tuhan dan merasakan kehadiran-Nya dalam dirinya sendiri, sembahyangnya berakhir. Selepas itu, berhala tidak diperlukan lagi. Inilah sebabnya, orang Hindu sering meninggalkan berhala selepas bersembahyang dan melarutkannya dalam kolam atau sungai.

* Sesiapa yang mengingkari dharma Hindu terutamanya peraturan mengenai pemakanan, perkahwinan dan sebagainya, biasanya dianggap sebagai orang yang dibuang varna atau dikenali avarna (parya atau dalit).Kumpulan avarna seperti parya atau dalit ini sama maksud dengan bukan Hindu. Menurut Manu, penggubal undang-undang Hindu yang terkenal, “Seseorang daripada tiga kastavarna atasan iaitu Brahmin, Kshatriya dan Vaishya yang dengan sengaja memakan cendawan, daging khinzirlembu, bawang putih, ayam, bawang merah, atau bawang perai, akan dibuang kasta.”

* Seseorang yang dibuang kastavarna tidak akan mendapat status yang sama dengan orang-orang yang berkasta. Mereka diberikan status yang paling rendah dalam masyarakat Aryan. Namun, tiada sebarang bukti bahawa pada mulanya golongan ini ditindas. Hanya apabila sistem kastavarna mengalami kemerosotan, golongan ini mula dipandang hina dan diberikan nama “orang yang tidak boleh disentuh”.

==== Kemerosotan Sistem KastaVarna ====

* Pada mulanya, semua kastavarna diberikan kepentingan yang sama. Dengan peredaran masa, sistem kasta mula dicemari dengan kepentingan diri. KastaVarna seseorang mula ditentukan secara keturunan dan bukan lagi mengikut kualiti atau kecenderungan individu. Ini dilakukan oleh golongan tertentu yang ingin mengekalkan kedudukan dan keutamaan mereka dalam strata sosial. Akibatnya, sistem kastavarna merosot menjadi  sumpah masyarakat Hindu. Masyarakat mula dipisahkan dengan status ‘tinggi’ dan ‘rendah’. Golongan Shudra dan yang dibuang kasta mula ditindas dan dinafikan hak untuk membaca kitab suci Veda, dan semua pendidikan tinggi. Ketidaksamaan dalam masyarakat akhirnya mencetuskan kecemburuan, kebencian dan persengketaan antara kastavarna. Perubahan ini banyak berlaku semasa pencerobohan orang Arab dan pemerintahan Mughal.

==== Kesan Kedatangan Kuasa-Kuasa Asing terhadap Sistem KastaVarna ====

Dengan peredaran zaman, sistem kastavarna telah hilang ciri-ciri asalnya. Sebaliknya, sistem kasta idea barat telah meresapi penduduk, menjadi satu anggapan salah tentang kedudukan kasta tinggi dan kasta rendah masih berleluasa. Ramai wali-wali Hindu mula mencemuh sistem kasta yang telah merosotdisalah tafsir dan dikait dengan agama Hindu dan enggan untuk mengikutinya. [[Ramanujacharya|Sri Ramanuja]], [[Sri Krishna Caitanya]] dan [[Sri Ramakrishna]] mengajar pengikut-pengikut mereka bahawa orang-orang yang beriman dan menyintai Tuhan tidak ada sebarang kasta.

* Menurut Manu, penggubal undang-undang Hindu yang terkenal, ''“Seseorang daripada tiga kasta atasan iaitu Brahmin, Kshatriya dan Vaishya yang dengan sengaja memakan cendawan, daging khinzirlembu, bawang putih, ayam, bawang merah, atau bawang perai, akan dibuang kasta.”''

* Satu persoalan yang sering wujud ialah sama ada masyarakat zaman [[Veda]] memakan daging lembu. TerdapatTiada alasan-alasanbukti yang kukuh untuk mempercayai bahawa masyarakat zaman [[Veda]] memakan daging lembu. Namun, lembuLembu tenusu tidak pernah disembelih. Seekor lembu tenusu dikenali sebagai ''aghnyā,'' yang bermaksud ''"sesuatu yang tidak harus dibunuh."'' Mengikut Garuda Purana, menendang seekor lembu merupakan dosa besar, malahan boleh menyebabkan dosa sesorang akan lahir cacat dalam kelahiran seterusnya, apa lagi mereka yang memakannya. Lembu merupakan haiwan kesukaan Tuhan Shiva, maka menyembelih atau memakan atau menyiksa lembu merupakan dosa besar. Sekumpulan penulis yang anti Hindu, cuba membuktikan bahawa masyarakat Hindu Veda pernah memakan daging lembu, ini ialah percubaan untuk menjustifikasikan sistem pemakanan agama mereka. Contohnya, menurut penulis ini, 'Hanya lembu jantan, anak lembu dan lembu mandul yang disembelih untuk dagingnya'.<ref>Kunhan Raja, ''The Cultural Heritage of India'', vol.1 (Calcutta, India: Belur Math), 39</ref>. Pada hakikatnya, memakan daging lembu merupakan kesalahan besar sehingga seseorang itu di buang daripada sistem varna jatuh menjadi avarna (parya).

* Pada zaman [[Veda]], masyarakat Hindu menyembah Tuhan dengan melakukan yagna dengan menggunakan api ( Dewa Agni) sebagai symbol-Nya. Di kawasan terbuka, mereka membina pentas, menyalakan unggunyagna api, dan melakukan persembahan dan korban ke dalam api. Mereka tidak memerlukan kuil untuk bersembahyang. Untuk keperluan duniawi, masyarakat Hindu membina kuil untuk memudahkan upacara ritual. Kuil-kuil di bina berdasarkan Peraturan Agama (Agamic Rules), Vastu Sastra dan Shilpa Sastra. Memudahkan seseorang untuk melihat 'Tuhan' secara rohaniah.