Empayar Saljuk: Perbezaan antara semakan
Kandungan dihapus Kandungan ditambah
Baris 74:
[[Tughril]] merupakan cucu lelaki kepada Seljuq dan abang kepada [[Chaghri]], di mana semasa kepimpinan beliau Seljuk berjaya menubuhkan sebuah empayar daripada [[Ghaznavid]]. Awalnya, Seljuq berjaya diundurkan oleh [[Mahmud dari Ghazni|Mahmud]] dan berundur ke [[Khwarezm]], tetapi Tughril dan Chaghri kemudian mengetuai mereka untuk menawan [[Merv]] dan [[Nishapur]] (1037).<ref>Andre Wink, ''Al-Hind: The Making of the Indo-Islamic World'', Vol.2, (Brill, 2002), 9. {{Subscription required |via=[[Questia]]}}</ref> Kemudian, mereka berulang kali menyerang dan bertukar wilayah di [[Khorasan Besar|Khorasan]] dan [[Balkh]] dan menjarah [[Ghazni]] pada tahun 1037.<ref>''Iran'', '''The Columbia World Dictionary of Islamism''', ed. Antoine Sfeir and John King, transl. John King, (Columbia University Press, 2007), 141.</ref> Pada tahun 1040, dalam [[Pertempuran Dandanaqan]], mereka mendapat kemenangan mutlak ke atas [[Mas'ud I dari Ghazni|Mas'ud I dari Ghaznavid]], memaksa beliau untuk meninggalkan hampir kesemua wilayah barat beliau kepada Seljuq. Pada tahun 1048-9, Turki Seljuk di bawah pimpinan [[Ibrahim Inal|Ibrahim Yinal]], saudara kandung kepada sultan Tughril, membuat serbuan pertama ke perbatasan hadapan Byzantine di wilayah [[Iberia (theme)|Iberia]] dan bertempur dengan tentera gabungan Byzantine-Georgia seramai 50,000 orang di [[Pertempuran Kapetron|Pertempuran Kapetrou]] pada 10 September 1048. Kemusnahan yang ditinggalkan oleh serbuan Seljuq sungguh menakutkan sepertimana diceritakan dalam magnat Byzantine, Eustathios Boilas, pada tahun 1051/52, tanah-tanah ini seperti "gersang dan tidak diuruskan... didiami oleh ular, kala jengking, dan binatang liar." Perawi Arab, [[Ali ibn al-Athir|Ibn al-Athir]] melaporkan bahawa Ibrahim membawa balik 100,000 orang tawanan dan banyak harta rampasan yang dimuatkan di belakang 10 ribu unta.<ref>Paul A. Blaum (2005). Diplomacy gone to seed: a history of Byzantine foreign relations, A.D. 1047-57. ''International Journal of Kurdish Studies''. [http://findarticles.com/p/articles/mi_m0SBL/is_18/ai_n13826854 (Online version)]</ref> Pada tahun 1055, Tughril menawan [[Baghdad]] daripada pemerintahan [[dinasti Buyid|Buyid]] Syiah atas perintah [[khilafah Abbasiyah|Abbasiyah]].
=== Alp Arslan ===
{{Main|Alp Arslan}}
Alp Arslan, anak lelaki kepada Chaghri Beg, meluaskan lagi wilayah selepas kematian Tughril dengan menambah Armenia dan Georgia pada tahun 1064 dan menyerang empayar Byzantine pada tahun 1068, di mana beliau berjaya mengilhak hampir keseluruhan Anatolia.<ref>{{Cite book|url=https://books.google.com/?id=BPrjCwAAQBAJ&pg=PA6&lpg=PA6&dq=Tughril+and+Chaghri+Seljuk+Empire#v=onepage&q=Tughril%20and%20Chaghri%20Seljuk%20Empire&f=false|title=Court and Cosmos: The Great Age of the Seljuqs|last=Canby|first=Sheila R.|last2=Beyazit|first2=Deniz|last3=Rugiadi|first3=Martina|last4=Peacock|first4=A. C. S.|date=2016-04-27|publisher=Metropolitan Museum of Art|isbn=9781588395894|language=en}}</ref> Kemenangan muktamad Arslan dalam [[Pertempuran Manzikert]] pada tahun 1071. Oleh itu, menghapuskan sebarang tentangan dari Byzantine akan serangan Turki di Anatolia.<ref>{{cite web|url=http://www.princeton.edu/~humcomp/kemal/malazf.htm|title=Dhu'l Qa'da 463/ August 1071 The Battle of Malazkirt (Manzikert)|last=Princeton|first=University|date=|website=|accessdate=2007-09-08}}</ref> Walaupun Georgia berjaya pulih daripada serbuan Alp Arslan dengan menguasai [[Iberia (theme)|Iberia]]. Pengunduran Byzantine daripada Anatolia membuatkan Georgia bertembung terus dengan Seljuq. Pada tahun 1073, para amir Seljuk di Ganja, Dvin dan Dmanisi, [[Pertempuran Partskhisi|menyerang Georgia dan dikalahkan]] oleh [[George II dari Georgia]], yang mana berjaya menawan kubu di [[Kars]].<ref>''Battle of Partskhisi'', ''Historical Dictionary of Georgia'', ed. Alexander Mikaberidze, (Rowman & Littlefield, 2015), 524.</ref> Satu serangan balas oleh Amir Seljuk, Ahmad telah berjaya mengalahkan Georgia di Kvelistsikhe.<ref>''Georgian-Saljuk Wars (11th-13th Centuries)'', Alexander Mikaberidze, "Conflict and Conquest in the Islamic World: A Historical Encyclopedia'', Vol. I, ed. Alexander Mikaberidze, (ABC-CLIO, 2011), 334.</ref>
Alp Arslan membenarkan para jeneral Turkmen beliau untuk menubuhkan wilayah mereka sendiri di bekas wilayah Byzantine, selagi mana para [[atabeg]] ini setia kepada beliau. Dalam masa dua tahun, Turkmen telah berjaya menguasai sejauh [[Laut Aegea]] di bawah pelbagai ''beghlik'' (Turki moden [[beylik Anatolia|beylik]]): [[Saltukid]] di timur laut Anatolia, [[Shah-Armens]] dan [[kerabat Mengüjek|Mengujekid]] di Anatolia Timur, [[Artuqid]] di Anatolia Tenggara, [[Danishmend|Danishmendi]] di Anatolia Tengah, [[Kesultanan Rum|Rum Seljuq]] (Beghlik [[Suleiman ibn Qutulmish|Suleyman]], yang mana kemudian berpindah ke Anatolia Tengah) di Anatolia Barat, dan Beylik [[Tzachas|Tzachas dari Smyrna]] di [[İzmir]] ([[Smyrna]]).
===Malik Shah I===
| |||