Bacharuddin Jusuf Habibie: Perbezaan antara semakan
Kandungan dihapus Kandungan ditambah
Teg-teg: Suntingan mudah alih Suntingan web mudah alih |
Tiada ringkasan suntingan |
||
Baris 10:
|predecessor = [[Suharto]]
|successor = [[Abdurrahman Wahid]]
|order2 = [[Senarai Wakil Presiden Indonesia|
|president2 = [[Suharto]]
|term_start2 = 11 Mac 1998
Baris 66:
Dalam rejim [[Suharto]], seperti yang diharapkan daripada eksekutif kanan kerajaan, Habibie menjadi ahli organisasi [[Golkar]]. Dari tahun 1993 hingga 1999, beliau merupakan penyelaras harian bagi pengerusi lembaga eksekutif.
==Kerjaya memerintah==
===
Pada bulan Januari 1998, selepas menerima pencalonan untuk penggal ketujuh sebagai Presiden, [[Suharto]] mengumumkan kriteria pemilihan untuk penamaan seorang
=== Sebagai Presiden ===
▲=== Timor Timur ===
Habibie menentang Kemerdekaan [[Timor Leste]] tetapi telah mempertimbangkan untuk memberikan autonomi istimewa [[Timor Timur]].<ref>Miller, M. (2004). 'From reform to repression: the post-New Order's shifting security policies in Aceh', Review of Indonesian and Malaysian Affairs, 38(4), 129–162.</ref>
Baris 78:
Pada 30 Ogos 1999, referendum itu diadakan dan rakyat Timor-Leste sangat memilih Kemerdekaan dalam pilihan raya yang paling bebas dan adil. Walau bagaimanapun, pengunduran tentera Indonesia dari Timor Timur mencipta krisis Timor Timur 1999 di mana banyak orang terbunuh. Walaupun Habibie menyukai penggunaan cepat pasukan pengaman PBB untuk menghentikan keganasan, tentera menentang rancangan ini. Pada 10 September, Jeneral Wiranto didakwa mengancam untuk mendirikan rampasan kuasa tentera jika Habibie membenarkan pasukan pengaman, menyebabkan Habibie mundur.<ref>{{Harvnb|O'Rourke|2002|p=272}}</ref> Habibie juga mengarahkan anggota keselamatan untuk menghentikan keganasan di wilayah itu, tetapi perintahnya tidak banyak ditangani.
==== Tuduhan rasuah Suharto ====
Sesi Khas MPR pada November 1998 mengisytiharkan bahawa penyiasatan harus dibuat ke dalam bentuk [[rasuah]] di Indonesia, dengan fokus terutama pada Suharto.
Baris 89:
Di bawah Habibie, kerajaan Indonesia juga mula menyiasat dan mendakwa anak bungsu Suharto, [[Tommy Suharto]]. Tommy didakwa oleh Ghalib pada Disember 1998 bersempena dengan skandal Goro, di mana kerajaan, di bawah tekanan dari Tommy, didakwa memberikannya bungkusan yang wajar dan pinjaman di bawah pasaran untuk pembinaan pasar raya Goro. Bagaimanapun, Tommy didapati tidak bersalah dalam kes itu selepas beberapa saksi penting, termasuk salah seorang pembantu Habibie - Rahardi Ramelan - mengubah kesaksiannya dan menyatakan bahawa perjanjian itu tidak menyebabkan kerugian kepada negara.<ref>{{Harvnb|O'Rourke|2002|p=232}}</ref>
==== Ekonomi ====
Kerajaan Habibie menstabilkan ekonomi dalam menghadapi krisis kewangan Asia dan kekacauan beberapa bulan terakhir presiden Suharto.<ref>{{cite web|url=http://www.hamline.edu/apakabar/basisdata/1999/10/15/0052.html|title=Bung Rudy, In Rapormu! Mengintip Pertanggungjawaban BJ Habibie|last=Suprapto|first=Eddy|date=18 October 1999|publisher=Kontanonline.com as found on hamline.edu|archiveurl=https://web.archive.org/web/20060915192202/http://www.hamline.edu/apakabar/basisdata/1999/10/15/0052.html|archivedate=15 September 2006 <!--DASHBot-->|deadurl=no|accessdate=28 October 2006|display-authors=etal}}</ref>
==== Isu sosial ====
Kerajaan Habibie mula membuat isyarat pendamaian ke arah [[Cina Indonesia]] kerana status elit mereka, disasarkan dalam rusuhan 1998. Pada September 1998, Habibie mengeluarkan "Arahan Presiden" yang melarang penggunaan istilah pribumi dan bukan pribumi untuk membezakan kaum asli dan orang Indonesia yang tidak asli.<ref>{{cite book|title=Anti-Chinese Violence in Indonesia, 1996–1999|last=Purdey|first=Jemma|publisher=Singapore University Press|year=2006|isbn=9971-69-332-1|location=Singapore|page=179}}</ref>
Pada bulan Mei 1999, Habibie mengeluarkan arahan selanjutnya yang menyatakan bahawa paparan kad pengenalan itu cukup sebagai bukti kewarganegaraan Indonesia, sedangkan sebelum ini, menunjukkan 'Surat Keterangan Republik Indonesia Kewarganegaraan' (SBKRI) diperlukan. Walaupun komuniti Cina Indonesia tidak disebutkan secara khusus, jelasnya dasar-dasar ini terutama bagi orang-orang Cina Indonesia, dalam tahun-tahun Soeharto, disebut sebagai non-pribumi dan harus memaparkan SBKRI untuk membuktikan kewarganegaraan mereka.
==== Pendidikan ====
Apabila Habibie merupakan Menteri Negara Penyelidikan dan Teknologi, beliau telah mewujudkan Program Felo Luar Negara (OFP), STMDP (Program Teknologi Sains dan Pembangunan Tenaga Manusia) dan STAID (Sains dan Teknologi untuk Pembangunan Industri). Tiga program ini menyediakan biasiswa kepada beribu-ribu graduan sekolah tinggi untuk mendapatkan ijazah sarjana muda mereka dalam bidang STEM dan untuk profesional teknikal lain untuk meneruskan pengajian mereka untuk program tuan dan doktor di Amerika Syarikat, Eropah, Jepun, dan negara-negara lain.
====
Di bawah Habibie, Indonesia telah membuat perubahan signifikan terhadap sistem politiknya yang meluaskan persaingan dan [[kebebasan bersuara]]. Tidak lama selepas berkhidmat, pada Jun 1998, kerajaan Habibie mengangkat sekatan era Suharto ke atas parti politik dan menamatkan penapisan dengan membubarkan Kementerian Penerangan. Beliau juga dengan cepat komited untuk mengadakan pilihan raya demokratik, walaupun pada jadual awal yang samar-samar. Pada bulan Disember, beliau mencadangkan undang-undang reformasi politik yang diluluskan oleh badan perundangan dan sesi MPR. Undang-undang ini menetapkan pilihan raya pada bulan Disember 1999, mengurangkan jumlah tempat duduk di parlimen yang dipegang oleh tentera, dan menghalang kegiatan politik oleh penjawat awam.<ref name="O'Rourke145">{{Harvnb|O'Rourke|2002|p=145}}</ref>
Walau bagaimanapun, pihak lawan politik mengkritik Habibie kerana bersetuju untuk memberi tentera beberapa kerusi di parlimen, dan mengambil sedikit tindakan terhadap pembaharuan ketenteraan dan kehakiman yang lain.<ref>{{Harvnb|O'Rourke|2002}}</ref> Tentera mempertahankan sistem komando teritorialnya dan mengamalkan pegawai penjajah untuk jawatan sivil, dan terdapat sedikit pendakwaan terhadap rasuah zaman Suharto di bawah Habibie.
==== Penghujung jawatan
Walaupun beliau dilihat sebagai peneraju kerajaan peralihan, Habibie sepertinya bertekad untuk terus menjadi presiden. Pada mulanya dia tidak jelas mengenai sama ada beliau akan mencari istilah penuh sebagai presiden ketika beliau mengumumkan pemilihan parlimen pada Jun 1998.<ref name="O'Rourke145" /> Habibie menghadapi pembangkang daripada ramai dalam parti kerajaan, [[Golkar]]; Pada bulan Julai 1998, beliau berjuang untuk memenangi pimpinan parti itu dengan melantik [[Akbar Tanjung]] sebagai ketua parti, tetapi pada akhirnya mampu mengalahkan pasukan saingan termasuk bekas [[Senarai
Walau bagaimanapun, pada masa yang sama, Habibie mula kehilangan sokongan dari Akbar Tandjung dan sebuah puak di Golkar, terdiri daripada kedua-dua reformis dan golongan keras, yang mahu menggulingkannya. Pada bulan Mac 1999, Golkar melantik lima calon presiden: Habibie, Tandjung, Wiranto, [[Hamengkubuwono X]], dan Ginandjar Kartasasmita.<ref>{{Harvnb|O'Rourke|2002|p=228}}</ref> Pada Mei 1999, Golkar mengumumkan bahawa Habibie akan menjadi calon presiden mereka selepas melobi meluas, tetapi puak besar di parti itu tetap setia kepada Tandjung dan bertentangan dengan Habibie.<ref>{{Harvnb|O'Rourke|2002|p=236}}</ref>
Pada Sidang Umum MPR 1999 pada Oktober, Habibie menyampaikan ucapan akauntabiliti yang merupakan laporan mengenai apa yang telah dicapai semasa jawatan presidennya. Setelah selesai, anggota MPR mula mengundi untuk memutuskan sama ada mereka akan menerima atau menolak ucapannya. Habibie cuba memenangi sokongan tentera dengan menawarkan
==
Sejak melepaskan jawatan presiden, beliau telah menghabiskan lebih banyak masa di [[Jerman]] daripada di [[Indonesia]], walaupun beliau aktif semasa presiden [[Susilo Bambang Yudhoyono]] sebagai penasihat presiden dan melalui Pusat Habibie untuk memastikan pendemokrasian di Indonesia.
| |||