Semakan pada 10:53, 10 Ogos 2020 sunting Zahirulnukman (bincang \| sumb.) Pengecualian sekatan IP 66,589 suntingan k Kemasan Teg: Suntingan visual ← Suntingan sebelumnya		Semakan pada 11:14, 10 Ogos 2020 sunting batalkan Zahirulnukman (bincang \| sumb.) Pengecualian sekatan IP 66,589 suntingan k Kemasan Teg: Suntingan visual Suntingan berikutnya →
Baris 62: '''Dewan Negara''' ([[Tulisan Jawi]]: ديوان نڬارا) ialah [[senat]] bagi [[Persekutuan Malaysia]]. Ia bertindak sebagai dewan perwakilan rakyat yang tertinggi di Malaysia. Dewan Negara merupakan salah satu daripada dua dewan dalam [[Parlimen Malaysia\|Parlimen]], satu laginya dikenali sebagai [[Dewan Rakyat]]. Seramai 70 ahli Dewan Negara bergelar senator dimana hanya 26 daripada 70 yang dipilih melalui pengundian oleh negeri dengan 2 senator setiap negeri di Persekutuan dan 44 lagi dilantik dan dipilih oleh [[Yang di-Pertuan Agong]]. Tugas Dewan Negara ialah mengkaji semula dan meluluskan rang undang-undang yang dibawa naik oleh Dewan Rakyat. Kedua-dua dewan perlu meluluskan rang undang-undang yang dibuat sebelum dihantar kepada Yang di-Pertuan Agong untuk perkenan Baginda. Dewan Negara mempunyai kuasa dan pengaruh yang lebih besar dalam soal suatu Rang Undang-undang yang bertujuan membuat pindaan kepada [[Perlembagaan Malaysia]]. Dewan Negara mempunyai kuasa untuk menolak dan membatalkan sebarang Rang Undang-undang untuk meminda Perlembagaan Persekutuan Malaysia yang memerlukan kelebihan suara majoriti 2/3 dalam Dewan Negara dan Dewan Rakyat pada bacaan kali kedua dan kali ketiga. Pindaan [[Perlembagaan Malaysia]] bukan sahaja mesti diluluskan oleh majoriti 2/3 di [[Dewan Rakyat]] sahaja tetapi juga mesti diluluskan dengan majoriti 2/3 di [[Dewan Negara]] yang berhak menggunakan kuasa vetonya jika Rang undang-undang untuk meminda [[Perlembagaan Malaysia]] itu ditolak. Kuasa veto yang dipunyai oleh Dewan Negara berkenaan Rang Undang-undang untuk meminda Perlembagaan Persekutuan telah diperuntukkan di bawah - Perkara 68(5) Perlembagaan Persekutuan Malaysia. Baris 69 ⟶ 70: Individu yang dilantik mesti berjaya mencapai kepujian dalam kerjaya, perniagaan, industri, pertanian, aktiviti kebudayaan atau khidmat sosial atau wakil dalam kaum-kaum minoriti atau berkebolehan dalam mewakili kepentingan pribumi ([[Orang Asli]])".<ref name="handbook_217">Henderson, John William, Vreeland, Nena, Dana, Glenn B., Hurwitz, Geoffrey B., Just, Peter, Moeller, Philip W. & Shinn, R.S. (1977). ''Area Handbook for Malaysia'', p. 217. American University, Washington D.C., Foreign Area Studies. [[LCCN]] 771294.</ref> Setiap daripada perhimpunan legislatif 13 negeri memilih 2 Senator. Tempoh jawatan adalah 3 tahun dan senator-senator hanya boleh dipilih semula sekali sahaja, berturut-turut atau pun tidak. Yang Didi-Pertuan Agong melantik dua senator bagi Wilayah Persekutuan [[Kuala Lumpur]], dan satu lagi pada Wilayah Persekutuan [[Labuan]] di bawah nasihat [[Perdana Menteri Malaysia\|Perdana Menteri]]. 44 senator yang lain, tidak merujuk kepada negeri, dilantik oleh Sultan, juga atas nasihat Perdana Menteri.<ref name="ms_33">Shuid, Mahdi & Yunus, Mohd. Fauzi (2001). ''Malaysian Studies'', p. 33. Longman. ISBN 983-74-2024-3.</ref> Untuk kelayakan, calon mestilah seorang [[Kewarganegaraan Malaysia\|warganegara Malaysia]] yang tinggal di Persekutuan, mesti tidak muflis menurut perintah kepada sebarang negeri luar, mesti tidak menerima hukuman penjara selama setahun atau lebih, dan mesti tidak disaman [[Ringgit\|RM]]2,000 atau lebih. Pemegang dari posisi pembuat-faedah masa penuh dalam khidmat awam juga tidak layak. Terdapat tiada keperluan untuk tergolong kepada [[parti politik]]. Parlimen dibenarkan untuk menambah bilangan Senator kepada tiga per negeri-(Artikel 45(4)(a)), mengurangi bilangan-(Artikel 45(4)(c), atau menghapuskan jawatan Senator untuk khusus negeri keseluruhan serta peruntukan supaya ahli senat dipilih dengan undi terus oleh pemilih-pemilih negeri - Artikel 45(4)(b). Proses perlantikan telah ditetapkan dalam [[Artikei 45 dari Perlembagaan Malaysia\|Artikel 45]] dari [[Perlembagaan Malaysia\|Perlembagaan]].<ref name="ms_33"/> Ahli Senat tidak merasa sebarang kesan [[pilihanraya di Malaysia\|pilihanraya]] sepertimana rumah lebih rendah iaitu ''[[Dewan Rakyat]]'', dan mereka akan terus memegang jawatan meskipun pembubaran ''Dewan Rakyat'' untuk suatu pilihanraya.<ref name="handbook_217"/> Baris 78 ⟶ 79: == Kekuasaan dan prosedur == Senat mungkin memulakan legislasi, kecuali bagi perkara-perkara fiskal dan kewangan. Ia mungkin juga meminda legislasi, yang mana tidak berkaitan dengan hal ehwal kewangan. Apa-apa cadangan legislasi mesti diluluskan oleh ''Dewan Rakyat''. Kemudian, ia dihadapkan ke ''Dewan Negara'' dalam tiga bacaan. Pada permulaannya, pencadang legislasi akan menghadapkannya ke perhimpunan. Kali keduanya, rang undang-undang atau "bill" akan didebatkan. Kali ketiga, satu undian akan dibuat sama untuk meluluskan atau menolak rang undang-undang berkenaan. Dewan Negara mungkin tidak akan menolak rang undang-undang secara rasmi; ia hanya dibenarkan untuk melewatkan petikan mereka selama satu bulan, atau hingga ke satu tahun di bawah keadaan tertentu. Selepas rang undang-undang itu diluluskan atau tempoh keperluan itu tamat, ia akan dihadapkan ke Yang ~~diPertuan~~di-Pertuan Agong bagi persetujuan ~~DiRaja~~Diraja. Sekiranya Raja bersetuju dengn tidak membantah atau 30 hari tanpa persetujuan diraja, rang undang-undang tadi dihantarkan kembali ke Parlimen dengan satu senarai pemindaan yang dicadangkan. Rang undang-undang itu mesti diluluskan oleh kedua-dua dewan Parlimen. Sekiranya Agong masih lagi tidak memberikan persetujuan baginda 30 hari selepas rang undang-undang itu dihadapkan kepada baginda, rang undang-undang itu tadi akan menjadi undang-undang secara automatik. Ia tidak memberikan kesan, walau bagaimanapun , sehingga ia diterbitkan dalam gazet kerajaan.<ref>Shuid & Yunus, p. 34.</ref> Walaupun ahli-ahli Parlimen biasanya mempunyai kekebalan undang-undang, akan tetapi apabila bercakap mengenai kebebasan bersuara, di bawah [[Akta Hasutan 1948\|Akta Hasutan]] perbincangan mengenai artikel Perlembagaan mengenai hak-hak keistimewaan [[Bumiputera]] seperti [[Artikel 153 Perlembagaan Malaysia\|Artikel 153]] adalah menyalahi undang-undang.<ref>Means, Gordon P. (1991). ''Malaysian Politics: The Second Generation'', pp. 14, 15. Oxford University Press. ISBN 0-19-588988-6.</ref> == Komposisi semasa ==

Dewan Negara Malaysia: Perbezaan antara semakan