Aktuari: Perbezaan antara semakan
Kandungan dihapus Kandungan ditambah
Ariffuddin (bincang | sumb.) kTiada ringkasan suntingan |
Ariffuddin (bincang | sumb.) Tiada ringkasan suntingan |
||
Baris 60:
[[File:Excerpt from CDC 2003 Table 1.pdf|thumb|right|alt=Jadual nombor; halaman pertama jadual kematian A.S. 2003.|Jadual ([[jadual hayat|hayat]]) kematian A.S. 2003, Jadual 1, Halaman 1]]
<!-- Sourced to Heywood: start -->Semasa abad ke-17, asas yang lebih saintifik untuk [[pengurusan risiko]] sedang dibangunkan. Pada tahun 1662, seorang [[draper]] London bernama [[John Graunt]] menunjukkan bahawa terdapat corak jangka hayat dan kematian yang boleh diramal dalam kumpulan tertentu, atau [[Kohort (statistik)|kohort]], untuk manusia, walaupun terdapat ketidakpastian tentang jangka hayat atau kematian pada masa hadapan untuk mana-mana individu. Kajian ini menjadi asas kepada [[jadual hayat]] asal. Menggabungkan idea ini dengan penilaian [[faedah kompaun]] dan [[anuiti]], ia membolehkan mereka untuk menubuhkan skim insurans untuk menyediakan insurans hayat atau pencen untuk sekumpulan orang, dan untuk mengira dengan beberapa tahap ketepatan setiap satu sumbangan ahli yang diperlukan kepada dana bersama, dengan mengandaikan kadar faedah tetap. Orang pertama yang mengira nilai ini dengan betul ialah [[Edmond Halley]].{{sfn|Heywood|1985}}<!-- Sourced to Heywood: end --> Dalam karyanya, Halley menunjukkan kaedah menggunakan jadual hayatnya untuk mengira premium yang perlu dibayar oleh seseorang pada umur tertentu untuk membeli anuiti hayat.{{sfn|Halley|1693}}
===Aktuari awal===
<!-- Ogborn 1956 p. 235: start -->Kerja perintis [[James Dodson (ahli matematik)|James Dodson]] pada [[Insurans seumur hayat#Sistem premium sama|sistem premium sama]] membawa kepada pembentukan Society for Equitable Assurances on Lives and Survivorship (kini dikenali sebagai [[The Equitable Life Assurance Society|Equitable Life]]) di London pada tahun 1762. Ini adalah syarikat insurans hayat pertama yang menggunakan kadar premium yang dikira secara saintifik untuk polisi hayat jangka panjang, menggunakan hasil kerja Dodson. Selepas kematian Dodson pada tahun 1757, [[Edward Rowe Mores]] mengambil alih kepimpinan kumpulan yang akhirnya menjadi Society for Equitable Assurances. Dialah yang menyatakan bahawa ketua pegawai itu harus dipanggil 'aktuari'.{{sfn|Ogborn|1956|p=235}}<!-- Ogborn 1956 p. 235: end --> Sebelum ini, penggunaan istilah itu telah dihadkan kepada pegawai yang merekodkan keputusan, atau ''perbuatan'', [[mahkamah gerejawi]], pada zaman dahulu pada asalnya setiausaha [[senat Rom]], yang bertanggungjawab untuk menyusun ''[[Acta Senatus]]''.{{sfn|Ogborn|1956|p=233}} Syarikat lain yang pada asalnya tidak menggunakan kaedah matematik dan saintifik sedemikian kebanyakannya gagal atau terpaksa menggunakan kaedah yang dipelopori oleh Equitable.{{sfn|Bühlmann|1997|p=166}}
===Perkembangan profesion moden===
{{main|Sains aktuari}}
Pada abad ke-18 dan ke-19, kerumitan pengiraan dihadkan kepada pengiraan manual. Pengiraan sebenar yang diperlukan untuk mengira premium insurans yang adil adalah rumit. Aktuari pada masa itu membangunkan kaedah untuk membina jadual yang mudah digunakan, menggunakan anggaran canggih yang dipanggil [[Sains aktuari#Kemajuan teknologi|fungsi pertukaran]], untuk memudahkan pengiraan premium yang tepat pada masanya, tepat dan manual.{{sfn|Slud|2006}} Dari masa ke masa, organisasi aktuari telah diasaskan untuk menyokong dan memajukan kedua-dua aktuari dan sains aktuari, dan untuk melindungi kepentingan awam dengan memastikan kecekapan dan piawaian etika.{{sfn|Hickman|2004|p=4}} Memandangkan pengiraan adalah rumit, pintasan aktuari adalah perkara biasa.
Aktuari bukan hayat mengikuti jejak langkah rakan hayat mereka pada awal abad ke-20. Di Amerika Syarikat, semakan 1920 kepada kadar pampasan pekerja mengambil masa selama dua bulan bekerja sepanjang masa oleh pasukan aktuari siang dan malam.{{sfn|Michelbacher|1920|pp=224, 230}} Pada tahun 1930-an dan 1940-an, asas matematik yang ketat untuk [[proses stokastik]] telah dibangunkan.{{sfn|Bühlmann|1997|p=168}} Aktuari mula meramalkan kerugian menggunakan model peristiwa rawak dan bukannya [[sistem penentu|kaedah penentu]]. Komputer merevolusikan lagi profesion aktuari. Daripada pensel dan kertas kepada kad tebuk kepada mikrokomputer, keupayaan pemodelan dan ramalan aktuari telah berkembang dengan pesat.{{sfn|MacGinnitie|1980|pp=50–51}}
Satu lagi perkembangan moden ialah penumpuan [[teori kewangan]] moden dengan sains aktuari.{{sfn|Bühlmann|1997|pp=169–171}} Pada awal abad ke-20, aktuari sedang membangunkan teknik yang boleh didapati dalam teori kewangan moden, tetapi atas pelbagai sebab sejarah, perkembangan ini tidak mendapat banyak pengiktirafan.{{sfn|Whelan|2002}} Pada penghujung 1980-an dan awal 1990-an, terdapat usaha yang berbeza untuk aktuari untuk menggabungkan teori kewangan dan kaedah stokastik ke dalam model sedia ada mereka.{{sfn|D'Arcy|1989}} Pada abad ke-21, profesion ini, baik dalam amalan dan dalam sukatan pelajaran pendidikan banyak organisasi aktuari, menggabungkan jadual, model kerugian, kaedah stokastik, dan teori kewangan,{{sfn|Feldblum|2001|pp=8–9}} tetapi masih tidak sejajar sepenuhnya dengan [[ekonomi kewangan]] moden.{{sfn|Bader|Gold|2003}}
==Imbuhan dan kedudukan==
| |||