Asid: Perbezaan antara semakan

Pada kurun ke-17, [[Antoine Lavoisier]] mengelaskan asid sebagai oksida unsur bukan logam. Takrifan yang diberi olehnya adalah benar untuk asid sulfurik (H₂SO₄) dan asid nitrik (HNO₃) tetapi tidak benar untuk asid hidroklorik (HCl).

 

Pada 1884, Arrhenius menakrifkan asid sebagai bahan yang bercerai dalam larutan akueus dan membentuk ion hidrogen (atau ion hidronium).

 

<math>p\textrm{H}=-\log_{10}[\textrm{H}^+]</math>

 

Brønsted dan Lowry menakrifkan asid sebagai penderma ion hidrogen (H⁺). Takrifan ini mula diperkenalkan apabila ahli kimia mendapati bahawa tindak balas asid-bes juga boleh berlaku di dalam fasa wap ataupun dalam larutan bukan akueus.

 

Lewis menakrifkan asid sebagai spesies yang mempunyai orbital kosong dan mampu menerima kehadiran sepasang elektron. Takrifan asid-bes ini dilanjutkan supaya tindak balas antara spesies-spesies yang tidak mempunyai hidrogen juga boleh dikelaskan sebagai tindak balas asid-bes.

 

Sekitar abad ke-18, banyak ahli kimia [[Perancis]], termasuk [[Antoine Lavoisier]], keliru bahawa semua asid mengandung [[oksigen]]. Lavoisier mentakrifkan asid sebagai zat yang mengandungi oksigen kerana pengetahuannya tentang asid kuat hanya terbatas pada asid-asid okso dan kerana beliau tidak mengetahui komposisi sebenar asid-asid halida, HCl, HBr, dan HI. Lavoisier merupakan orang yang memberi nama oksigen daripada perkataan Yunani yang bermaksud "pembentuk asid". Kemudian, unsur klorin, bromin, dan iodin diberikan pengenalan masing-masing dan ketiadaan oksigen dalam asid-asid halida ditemui oleh Sir [[Humphry Davy]] pada tahun [[1810]], maka, takrifan oleh Lavoisier tersebut harus ditinggalkan.

 

[[af:Suur]]

[[ar:حمض]]

[[id:Asam]]

[[bn:অম্ল]]