Semakan pada 05:50, 2 Jun 2004 sunting Mohamad Najib (bincang \| sumb.) 1,193 suntingan Tiada ringkasan suntingan ← Suntingan sebelumnya		Semakan pada 07:46, 2 Jun 2004 sunting batalkan Spidey (bincang \| sumb.) 100 suntingan Tiada ringkasan suntingan Suntingan berikutnya →
Baris 30: : "''Pembunuhan beramai-ramai itu bukan merupakan tindakan membalas dendam terhadap pembunuhan Bachir Gemayel yang dilakukan secara spontan tetapi merupakan satu operasi yang telah dirancang terlebih dahulu bertujuan memberi kesan terhadap perpindahan beramai-ramai rakyat Palestin daripada Beirut serta bahagian-bahagian lain di Lubnan. Penglibatan Israel dalam pembunuhan terhadap rakyat Palestin telah mewujudkan satu corak perjuangan politik yang mengusutkan melalui tindakan keganasan massa terhadap orang awam, termasuk wanita, kanak-kanak dan orang-orang tua''." [http://www.jerusalemites.org/sabra.html] Beberapa pihak seperti [[Noam Chomsky]] dan [[Robert Fisk]] telah mendakwa bahawa pihak Israeli memang menyedari akan kejadian pembunuhan beramai-ramai itu. Selain itu, mereka ~~merasa ragu~~mempertikaikan bahawa ~~wujudnya~~terdapatnya ~~pejuang~~anggota PLO di dalam kem-kem berkenaan, seperti dakwaan (1) laporan Suruhanjaya Kahan bahawa IDF telah menghantar 150 [[Phalangist]] untuk menentang 2,000 ~~pejuang~~anggota PLO (satu ciri taktik ketenteraan yang lemah) dan (2) pihak Phalangist cuma kehilangan dua nyawa, sesuatu yang ~~tidak mungkin terjadi~~mustahil dalam pertempuran yang berlanjutan selama 36 jam yang melibatkan 2,000 pejuang yang cukup berpengalaman [FT]. Beberapa pihak membantah analisis yang dilakukan oleh Chomsky dan menganggapnya sebagai sesuatu yang subjektif berdasarkan pandangan politik beliau yang dianggap sebagai radikal. ▼ Bagaimana pun, para pengkritik mempunyai pelbagai bantahan terhadap pandangan berkenaan. Menurut mereka, Israel tidak pernah mendakwa kesemua anggota PLO (berbanding pejuang Fatah) bersenjata atau cuba mengatur pertahanan; dalam kejadian-kejadian sebelumnya, pihak Phalangist telah dipanggil untuk menyaring anggota PLO daripada kumpulan Lubnan yang lain. Phalangist menunjukkan sikap yang baik dalam kes-kes seumpama ini. Tambahan pula, Israel menyatakan bahawa Panglima Medan Phalangist, [[Elie Hobeika]], pada ketika itu telah mempunyai hubungan dengan Syria (beliau secara terbuka berpaling tadah seketika kemudian). Ini menunjukkan bahawa beliau mungkin telah merencanakan penyembelihan itu sebagai provokasi politik terhadap sekutu Israeli beliau (satu tindakan yang tidak asing bagi dirinya). Akhirnya, Israel menekankan bahawa tentera Israeli tidak pernah menerima sebarang perintah (dalam kejadian ini atau yang lainnya) yang boleh menyebabkan kematian di pihak orang awam yang tidak bersenjata. Namun begitu, Israel telah memberikan perakuan secara bertulis bahawa ia akan melindungi orang awam Palestine, kerana itu telah menjadi tanggungjawabnya di bawah undang-undang antarabangsa sebagai kuasa penakluk. : "''The massacre was not a spontaneous act of vengeance for the murder of Bachir Gemayel, but an operation planned in advance aimed at effecting a mass exodus by the Palestinians from Beirut and other parts of Lebanon. Israel's participation in prior massacres directed against Palestinian people creates a most disturbing pattern of a political struggle carried on by means of mass terror directed at the civilians, including women, children, and the aged.''" [http://www.jerusalemites.org/sabra.html] ▲Beberapa pihak seperti [[Noam Chomsky]] dan [[Robert Fisk]] telah mendakwa bahawa pihak Israeli memang menyedari akan kejadian pembunuhan beramai-ramai itu. Selain itu, mereka merasa ragu bahawa wujudnya pejuang PLO di dalam kem-kem berkenaan, seperti dakwaan (1) laporan Suruhanjaya Kahan bahawa IDF telah menghantar 150 Phalangist untuk menentang 2,000 pejuang PLO (satu ciri taktik ketenteraan yang lemah) dan (2) pihak Phalangist cuma kehilangan dua nyawa, sesuatu yang tidak mungkin terjadi dalam pertempuran yang berlanjutan selama 36 jam yang melibatkan 2,000 pejuang yang cukup berpengalaman. Beberapa pihak membantah analisis yang dilakukan oleh Chomsky dan menganggapnya sebagai sesuatu yang subjektif berdasarkan pandangan politik beliau yang dianggap sebagai radikal. Sesetengah, seperti [[Noam Chomsky]] dan [[Robert Fisk]], telah menuduh bahawa Israil sudah pastinya sedar tentang penyembelihan tersebut. Tambahan lagi, mereka mempertikaikan terdapatnya sebarang anggota PLO dalam kawasan kem, kerana (1) dakwaan Kahan Commission bahawa IDF menghantar 150 [[Phalangist]] untuk melawan 2,000 ahli PLO (ciri-ciri taktik ketenteraan lemah) dan (2) [[Phalangist]] mengalami hanya 2 kematian, sesuatu yang mustahil selepas pertempuran 36-jam melawan 2,000 tentera berpengalaman [FT]. Analisa Chomsky telah di kritik oleh penyokong Israil sebagai subjektif, disebabkan oleh pandanga politiknya yang diakui olehnya sendiri, yang dianggap which are considered radical by many. Both books have been critically acclaimed. Some, such as [[Noam Chomsky]] and [[Robert Fisk]], have alleged that the Israelis must have been aware of the massacre. Furthermore, they have doubted that there were any PLO members in the camps, as (1) the Kahan Commission claims that the IDF sent 150 Phalangists to fight 2,000 PLO members (an uncharacteristically poor military tactic) and (2) the Phalangists suffered only two casualties, an impropable outcome of a 36-hour battle involving 2,000 experienced soldiers [FT]. Chomsky's analysis has been criticized by some as subjective, due to his own, proclaimed political views, which are considered radical by many. Both books have been critically acclaimed. Critics, however, have numerous objections to that point of view. According to them, Israel never claimed all of the PLO members (as opposed to Fatah militants) were armed or tried to organize a defense; on several previous occasions, the Phalanges were summoned just to filter out the PLO members from the rest of the Lebanese crowd. In these cases, the Phalanges' conduct was good. In addition, Israel points out that the Phalanges' field commander, [[Elie Hobeika]], was at that time already maintaining contacts with Syria (he openly defected a while later), suggesting that he may have orchestrated the massacres as a political provocation against his Israeli allies (a move not untypical of him); finally, Israel points out that the Israeli army never received an order (on this occasion or any other) that would imply the death of unarmed civilians. ~~Nevertheless, Israel had given a written commitment that it would protect the Palestinian civilians, as was its duty under international law as an occupying power.~~ Following Sharon's [[2001]] election to the post of [[Prime Minister of Israel]], a lawsuit was filed in Belgium regarding his alleged role in causing in the Sabra and Shatila massacres. The Belgian Supreme Court ruled on [[February 12]], [[2003]], that Sharon (and others, among whom Yaron) can be indicted under this accusation. Critics of this lawsuit claim that it was made for political reasons. Israel reacted with furor to the ruling and questioned the jurisdiction of Belgian courts to hear the case, although Israeli citizens had brought a (unrelated) case forward to the very same courts against the Palestinians. Many find the information in the lawsuit disturbing. It is partly based on a part of the Kahan commission which was never made public (the sealed portion of the report) but was made available to Belgian prosecutors by an Israeli source.

Penyembelihan Sabra dan Shatila: Perbezaan antara semakan