Wikipedia

Alexander Melville Bell

Ahli bahasa British

Alexander Melville Bell (1 Mac 1819 – 7 Ogos 1905)[1] adalah seorang guru dan penyelidik fonetik fisiologi dan merupakan pengarang pelbagai karya mengenai sebutan baku dan seni pidato.

Alexander Melville Bell
Kelahiran(1819-03-01)1 Mac 1819
Edinburgh, Scotland
Meninggal dunia7 Ogos 1905(1905-08-07) (umur 86)
DikebumikanTanah Perkuburan Rock Creek
Washington, D.C.
PendidikanUniversiti Edinburgh
PekerjaanGuru, Pensyarah, Scholar
Majikanpelbagai universiti
PasanganEliza Symonds
Anak-anakAlexander Graham Bell
tambah dua anak lelaki lain
Ibu bapaAlexander Bell

Tambahan pula, beliau juga merupakan pencipta Tuturan Tampak yang telah digunakan untuk membantu orang pekak belajar bercakap dan merupakan ayah kepada Alexander Graham Bell.[2]

Biografi sunting

Alexander Melville Bell telah dilahirkan di Edinburgh, Scotland dan belajar di bawah dan telah menjadi penolong pengetua ayahnya, Alexander Bell (1790–1865), seorang autoriti fonetik dan masalah pertuturan. Dari 1843 sehingga 1865, beliau telah bersyarah mengenai pertuturan baku di Universiti Edinburgh dan dari 1865 sehingga 1870 di Universiti London. Melville telah berkahwin dengan Eliza Grace Symonds (d. Georgetown, Washington, D.C., January 5, 1897),[3] anak perempuan tunggal pakar bedah tentera laut British.

Pada tahun 1868 dan lagi pada 1870 dan 1871, Melville telah bersyarah di Institut Lowell di Boston, Massachusetts selepas berpindah ke Kanada. Pada 1870, beliau menjadi pensyarah filologi di Kolej Ratu, Kingston, Ontario; dan pada 1881, beliau berpindah ke Washington, D.C. atas cadangan anak lelakinya Graham, di mana beliau telah menumpukan dirinya kepada pendidikan orang pekak dengan menggunakan Tuturan Tampak di mana abjad huruf ciptaan linguistiknya ialah gambar rajah grafik wakil bagi pelbagai kedudukan dan gerakan bibir, lidah, mulut, dll..., dan juga kaedah lain sebutan baku.

Sebelum berangkat dari Scotland untuk Kanada, Melville Bell telah menerbitkan sekurang-kurangnya 17 kerja mengenai pertuturan betul, fisiologi suara, stenografi dan kerja lain. Selain mengarah di Koleh Ratu, beliau juga telah bersyarah di Boston, Montreal, Toronto, London dan universiti lain termasuk termasuk siri 12 syarahan di Institut Lowell Boston.[4] Apabila Duke dan Duchess Cornwall (kemudian Raja George V dan Ratu Mary) dipanggil di Brantford untuk lawatan, Melville telah diminta untuk menyambut pembesar-pembesar di majlis umum. Beliau telah menjadi seorang Rakan Institut Pendidikan Scotland, Persatuan Seni Scotland Diraja dan Persatuan Amerika untuk Kemajuan Sains, serta mendapat pelbagai keahlian di persatuan lain.[4]

Alexander Melville Bell telah berkahwin dua kali, pertama dengan Eliza Grace Symonds pada 1844 dengan dia beliau mendapat tiga anak dan kemudian dengan Harriet G. Shibley.[4]

Maklumat selanjutnya: Tapak Bersejarah Negara Bell Homestead

Tuturan Tampak sunting

Pada 1864, Melville telah menerbit kerja pertamanya mengenai Tuturan Tampak, untuk membantu orang pekak belajar kedua-dua dan memperbaiki pertuturan oral mereka (sejak orang pekak tidak pernah mendengar sebutan oral mereka).[5] Untuk mengesyorkan bahasa itu, Bell telah mencipta dua singkatan bertulis menggunakan sistemnya 29 penerang dan nada, 52 konsonan, 36 vokal dan sedozen diftong:[6] bahasa Inggeris Dunia, yang lebih kurang sama dengan Abjad Fonetik Antarabangsa dan juga Tulisan Garis, diguna sebagai bentuk trengkas untuk jurutrengkas.[7]

Kerja Melville tentang Tuturan Tampak menjadi lebih dikenali dan telah digambarkan oleh "Édouard Seguin sebagai menjadi "...ciptaan lebih hebat daripada telfon anaknya, Alexander Graham Bell".[8] Melville nampak banyak permohonan untuk ciptaanya, termasuk kegunaan dunia sebagai bahasa semesta. Bagaimanapun, walaupun banyak digalakkan di Kongres Antarabangsa Kedua Pendidikan Orang Pekak di Milan, Itali pada 1880, selepas tempoh sedozen tahun atau sebagainya di mana ia telah diguna untuk pendidikan orang pekak, Tuturan Tampak telah didapati lebih rumit dan menjadi halangan, untuk pengajaran pertuturan untuk orang pekak berbanding kaedah lain,[9] dan akhirnya pudar dari ingatan.

Sumbangan lain kepada pendidikan orang pekak sunting

Pada 1887, anaknya, Alexander Graham Bell, menjual aset intelektual yang dimiliki oleh Persatuan Makmal Volta. Graham telah menggunakan keuntungan besar daripada penjualan saham untuk mengasas Biro Volta sebagai instrumen "demi peningkatan dan difusi pengetahuan berkaitan dengan orang pekak".[10] Kerja kajian saintifik dan statistik Graham mengenai kepekakan telah menjadi terlalu besar yang dalam tempoh beberapa tahun dokumentasinya melanda seluruh bilik Makmal Volta di halaman belakang pengangkutan rumah Melville. Oleh kerana ruang yang terhad di rumah pengangkutan dan dengan bantuan Melville yang telah menyumbang AS$15,000 (lebih kurang $370,000 dalam dolar kini), Graham telah mendapat bangunan Volta Biro baru dibina berhampiran pada tahun 1893.

Kematian dan penghormatan sunting

 
Peringatan Hubbard Bell Grossman Pillot

Melville Bell telah meninggal dunia pada umur 86 tahun pada 1905 disebabkan oleh radang peparu selepas sebuah pembedahan untuk kencing manis,[2] dan telah dikebumikan di Tanah Perkuburan Rock Creek, Washington D.C bersebelahan dengan Peringatan • Hubbard • Bell • Grossman Pillot, bersama isterinya dan ahli keluarga Bell dan Grosvenor yang lain.

Rumah Bell di Colonial Beach, Virginia telah disenaraikan pada Pendaftaran Kebangsaan Tempat Bersejarah pada 1987.[11]

Penerbitan sunting

Berikut adalah beberapa terbitan yang lebih menonjolkan daripada 93 terbitan dikarang atau dikarang bersama oleh Melville Bell:[7][12]

  • Steno-Phonography (1852)
  • Letters and Sounds (1858)
  • The Standard Elocutionist (1860, dan hampir 200 edisi lain), termasuk edisi 1878 yang boleh dilihat (bawah) diterbit oleh William Mullan & Son, dipetik betul sebagai:
  • Principles of Speech and Dictionary of Sounds (1863)
  • Visible Speech: The Science of Universal Alphabetics (1867)
  • Sounds and their Relations (1881)
  • Lectures on Phonetics (1885)
  • A Popular Manual of Visible Speech and Vocal Physiology (1889)
  • World English: the Universal Language (1888)
  • The Science of Speech (1897)
  • The Fundamentals of Elocution (1899)

Rujukan sunting

Nota
  1. ^ "The Bell Family". www.bellhomestead.ca. Dicapai pada September 27, 2013.
  2. ^ a b "Alexander M. Bell Dead. Father of Prof. A. G. Bell Developed Sign Language for Mutes". New York Times. 8 August 1905. Dicapai pada 2007-07-21. Cite has empty unknown parameter: |coauthors= (bantuan)
  3. ^ Bruce 1990, p. 420.
  4. ^ a b c Whitaker, A.J. "Bell Telephone Memorial", City of Brantford/Hurley Printing, Brantford, Ontario, 1944. PDF.
  5. ^ Winzer 1993, m/s.192
  6. ^ Winzer 1993, m/s.193
  7. ^ a b Winzer 1993, m/s.194 Ralat petik: Tag <ref> tidak sah, nama "Winzer 1993, pg.194" digunakan secara berulang dengan kandungan yang berbeza
  8. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; teks bagi rujukan Winzer 1993, m/s.194 tidak disediakan
  9. ^ Winzer 1993, m/s.195-203
  10. ^ Bruce 1990, pp.412–413
  11. ^ Perkhidmatan Taman Negara (9 Julai 2010). "National Register Information System". Daftar Tempat Bersejarah Kebangsaan (dalam bahasa Inggeris). Perkhidmatan Taman Negara.
  12. ^ Encyclopædia Britannica 2010
Rujukan

Bacaan lanjut sunting

Pautan luar sunting

Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Alexander_Melville_Bell&oldid=3808861"