Geseran gigi bersuara
Geseran gigi bersuara ialah sejenis bunyi konsonan yang terdapat dalam sebilangan bahasa lisan, dilambangkan oleh aksara ð dalam Abjad Fonetik Antarabangsa (IPA) dan D dalam X-SAMPA.
| Nombor AFA | 131 | ||
|---|---|---|---|
| Pengekodan | |||
| X-SAMPA | D | ||
| |||
| Sampel audio | |||
Sesetengah penutur bahasa Melayu lebih menemukan bunyi konsonan ini pada bahasa Arab yang mempunyai huruf ﺫ (zal atau dzal); walau bagaimanapun kata pinjaman diserapkan dari bahasa ini akan terubah disebut kepada fonem yang hampir mirip iaitu geseran gusi/frikatif alveolar bersuara diwakili huruf Z/z,[1] malah turut ditulis berhuruf sedemikian dalam ejaan baku tertentu contohnya: Zulkarnain, mazhab.
Ciri-ciri sunting
Ciri-ciri geseran gigi bersuara:
- Cara artikulasinya adalah geseran, iaitu dihasilkan dengan menjerut aliran udara melalui saluran sempit di daerah artikulasinya.
- Daerah artikulasinya adalah gigi, iaitu disebut dengan lidah menyentuh gigi atas atau bawah, atau kedua-duanya sekali.
- Jenis pembunyiannya adalah bersuara, iaitu pita vokal bergelar ketika penyebutan.
- Ini ialah satu konsonan lisan, iaitu udara dibenarkan keluar melalui mulut.
- Ini ialah satu konsonan tengah, iaitu dihasilkan dengan membenarkan arus udara mengalir melalui tengah lidah dan bukan sisinya.
- Mekanisme arus udaranya adalah egresif pulmonik, iaitu disebut dengan menolak udara keluar dari paru-paru melalui saluran vokal, dan bukannya dari glotis atau mulut.
Rujukan sunting
- ^ Zaharani Ahmad; Maizura Osman; Nor Hashimah Jalaluddin (2011). "Penyerapan dan pengubahsuaian konsonan Arab dalam Bahasa Melayu". Jurnal Bahasa. Dewan Bahasa dan Pustaka Malaysia. 1: 109–130.