Volapük

Volapük
Volapük
Dicipta oleh	Johann Martin Schleyer
Latar dan penggunaan	International: kebanyakan di Eropah
Penggunaan	bahasa buatan bahasa bantuan antarabangsa Volapük; ;
Sumber	kosa kata daripada Bahasa Inggeris, Bahasa Jerman, dan Bahasa Perancis
Kod bahasa
ISO 639-1	vo
ISO 639-2	vol
ISO 639-3	vol

Untuk band rock avant-garde Perancis, sila lihat Volapük (band). Untuk transliterasi ASCII untuk abjad Cyril, lihat enkoding Volapuk.

Volapük (volaˈpyk^[2]) merupakan sebuah bahasa buatan, dicipta antara tahun 1879–1880 oleh Johann Martin Schleyer, seorang paderi Katholik Rom di Baden, Jerman. Schleyer berasa bahawa Tuhan telah memberitahunya dalam mimpi untuk mencipta sebuah bahasa antarabangsa. Perhimpunan Volapük diadakan pada tahun 1884 (Friedrichshafen), 1887 (Munich), dan 1889 (Paris). Perhimpunan yang pertama dan kedua menggunakan Bahasa Jerman, dan yang terakhir hanya menggunakan Volapük. Pada tahun 1889, terdapat kira-kira 283 buah kelab, 25 buah terbitan berkala dalam atau tentang Volapük, dan 316 buah buku teks dalam 25 bahasa. Kini terdapat kira-kira 20-30 orang penutur Volapük di dunia. Volapük tersingkir pada akhir abad ke-19 dan awal abad ke-20 oleh bahasa-bahasa yang lebih ringkas dan lebih mudah dipelajari, seperti Esperanto dan Latino Sine Flexione.

Ortografi sunting

Schleyer mencadangkan bentuk alternatif bagi vokal umlaut, tetapi jarang digunakan.

huruf	IPA
a	[a]
ä	[ɛ]
b	[b]
c	[tʃ] atau [dʒ]
d	[d]
e	[e]
f	[f]

huruf	IPA
g	[ɡ]
h	[h]
i	[i]
j	[ʃ] atau [ʒ]
k	[k]
l	[l]
m	[m]

huruf	IPA
n	[n]
o	[o]
ö	[ø]
p	[p]
r	[r] (ditambah pada tahun 1931)
s	[s] atau [z]
t	[t]

huruf	IPA
u	[u]
ü	[y]
v	[v]
x	[ks] atau [gz]
y	[j]
z	[ts] atau [dz]

Catatan: ä, ö, dan ü kadangkala masing-masing ditulis sebagai ay, oy, dan uy (mirip dengan ejaan alternatif Bahasa German ae, oe, ue).

Lihat juga sunting

Templat:OldWikisource

Ketahui lebih lanjut tentang Volapük di Wikipedia:
	Takrifan dari Wikikamus
	Imej dan media dari Commons
	Sumber pembelajaran dari Wikiversity
	Berita dari Wikiberita
	Petikan dari Wikipetikan
	Teks sumber dari Wikisumber
	Buku teks dari Wikibuku