Penyerapan (kimia)

Jangan dikelirukan dengan Penjerapan.

Dalam kimia, penyerapan ialah fenomena fizik atau kimia atau proses yang dalamnya atom, molekul, atau ion memasuki sebarang fasa pukal – bahan gas, cecair atau pepejal. Ini merupakan proses berbeza daripada penjerapan, oleh sebab molekul-molekul yang melalui penyerapan diambil kira dengan isi padu, bukan dengan permukaan (seperti yang dalam penjerapan). Istilah lebih am ialah sorpsi, yang meliputi penyerapan, penjerapan, dan pertukaran ion. Penyerapan ialah keadaan yang dalamnya sesuatu menggantikan suatu bahan lain.

Penyerap makmal. 1a): salur masuk CO₂; 1b): salur masuk H₂O; 2): salur keluar; 3): turus penyerapan; 4): pemadatan.

Dalam banyak proses yang penting dalam teknologi, penyerapan kimia digunakan bagi menggantikan proses fizik, contohnya, penyerapan karbon dioksida oleh natriUm hidroksida – proses-proses asid-bes sedemikian tidak mengikuti hukum sekatan Nernst.

Untuk sesetengah contoh bagi kesan ini, lihat penyarian cecair-cecair. Penyarian daripada satu fasa cecair kepada satu lagi zat terlarut adalah mungkin tanpa tindak balas kimia. Contoh bagi zat-zat terlarut demikian ialah gas adi dan osmium tetroksida.

Proses penyerapan bererti bahawa sesuatu bahan menangkap dan mentransformasikan tenaga. Zat penyerap mengagihkan bahan yang ditangkap olehnya secara menyeluruh dan zat penjerap hanya mengagihkannya melalui permukaan. Warna kemerah-merahan tembaga ialah satu contoh bagi proses ini oleh sebab ia disebabkan oleh penyerapan cahaya biru.