Perang Candu Kedua
Perang Candu Kedua, Perang Anglo-China Kedua, Perang China Kedua, Perang Arrow, atau Ekspedisi Anglo-Perancis ke China,[4] adalah sebuah pertempuran yang menemukan Empayar Britain dan Empayar Perancis melawan dinasti Qing dari China, berlangsung daripada tahun 1856 sehingga 1860.
| Perang Candu Kedua | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sebahagian daripada Perang Candu | |||||||||
 Jambatan Palikao, pada petang pertempuran, oleh Émile Bayard | |||||||||
| |||||||||
| Pihak yang terlibat | |||||||||
 Amerika Syarikat1 |
 Qing China | ||||||||
| Komandan dan pemimpin | |||||||||
|
| |||||||||
| Kekuatan | |||||||||
|
Britain: 13,127[1] Perancis: 7,000[2] | 200,000 anggota Manchu, Mongol, Han Bannermen, dan Han Green Standard Army | ||||||||
| 1 A.S. secara rasminya bersikap neutral, tetapi kemudian membantu Britain dalam Pertempuran Kubu Taku (1859).[3] | |||||||||
Nama
suntingIstilah "Perang Kedua" dan "Perang Arrow" kedua-duanya digunakan dalam kesusasteraan. "Perang Candu Kedua" merujuk pada salah satu tujuan taktikal Britain: menghalalkan perdagangan candu, mengembangkan perniagaan kuli, membuka China kepada para pedagang Britain, dan mengecualikan import luar negara daripada cukai transit dalaman.[perlu rujukan] "Perang Arrow" merujuk pada nama sebuah kapal yang menjadi pemula kepada konflik ini.
Permulaan perang
suntingPerang ini terjadi selepas Perang Candu Pertama. Pada tahun 1842, Perjanjian Nanking—sebuah perjanjian pertama yang kemudian dipanggil China sebagai sebuah perjanjian berat sebelah telah memberi perlindungan dan kelebihan kepada Britain, dengan pembukaan lima buah pelabuhan dan penyerahan Pulau Hong Kong. Kegagalan pernjanjian ini dalam memenuhi tujuan Britain untuk mempertingkatkan perdagangan dan hubungan diplomatik membawa kepada Perang CAndu Kedua (1856–60).[5] Di China, perang ini dianggap sebagai[oleh siapa?] permulaan sejarah moden China.
Tempoh antara dua perang ini tindakan agresif berulang ke atas rakyat Britain menyebabkan Ekspedisi Canton dilancarkan pada tahun 1847 yang mana menyerang dan mengambil secara coup de main, pelabuhan-pelabuhan di Bocca Tigris dan memakukan sebanyak 879 buah meriam.[6]:501
Campur tangan Perancis
sunting
Perancis menyertai tindakan Britain menentang China, setelah menerima aduan daripada duta mereka, Baron Jean-Baptiste Louis Gros, atas hukuman mati ke atas mubaligh Perancis, Father Auguste Chapdelaine,[7] oleh pihak berkuasa China tempatan di wilayah Guangxi, yang mana pada masa tersebut ditutup kepada orang luar. [8]
Pasukan tentera Britain dan Perancis bergabung di bawah Laksamana Sir Michael Seymour. Tentera darat Britain diketuai oleh Lord Elgin, manakala tentera darat Perancis oleh Gros. Mereka bersama-sama menyerang dan menduduki Canton (Guangzhou) pada akhir tahun 1857. Sebuah jawatankuasa bersama pasukan bersekutu dibentuk. Pihak Bersekutu mengekalkan gabenor kota di pangkat asal beliau bagi menjamin keamanan bagi pihak Bersekutu. Perikatan Britain-Perancis mengekalkan kawalan ke atas Canton selama hampir empat tahun.[perlu rujukan]
Pihak Bersekutu kemudian mara ke utara untuk menawan buat seketika Kubu Taku yang terletak berdekatan Tientsin (kini Tianjin) pada bulan Mei 1858.[perlu rujukan]
Lihat juga
sunting| Wikisumber bahasa Melayu mempunyai teks asal berkaitan rencana ini: |
Rujukan
suntingPetikan
sunting- ^ Frontier and Overseas Expeditions from India. Volume 6. Calcutta: Superintendent Government Printing. 1911. p. 446.
- ^ Wolseley, G. J. (1862). Narrative of the War with China in 1860. London: Longman, Green, Longman, and Roberts. p. 1.
- ^ Magoc, Chris J.; Bernstein, David (2016). Imperialism and Expansionism in American History. Volume 1. Santa Barbara, California: ABC-CLIO. p. 295. ISBN 9781610694308.
- ^ Michel Vié, Histoire du Japon des origines a Meiji, PUF, p.99. ISBN 2-13-052893-7
- ^ Tsang 2004, p. 29
- ^ Ralat petik: Tag
<ref>tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernamaHCRE - ^ David, Saul (2007). Victoria's Wars: The Rise of Empire. London: Penguin Books. m/s. 360–361. ISBN 978-0-14-100555-3.
- ^ Hsü 2000, m/s. 206.
Bibliografi
sunting- Hanes, William Travis; Sanello, Frank (2004). Opium Wars: The Addiction of One Empire and the Corruption of Another. Sourcebooks. ISBN 9781402201493.CS1 maint: ref=harv (link)
- Hevia, James Louis (2003). English lessons: the pedagogy of imperialism in nineteenth-century China. Durham: Duke University Press. ISBN 9780822331889.CS1 maint: ref=harv (link)
- Hsü, Immanuel C. Y. (2000). The Rise of Modern China. New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-512504-7.CS1 maint: ref=harv (link)
Bacaan lanjut
sunting- Bickers, Robert A. (2011). The scramble for China: foreign devils in the Qing empire, 1800-1914. London: Allen Lane. ISBN 9780713997491.
- Beeching, Jack. The Chinese Opium Wars (1975), ISBN 0-15-617094-9
- Greenwood, Adrian (2015). Victoria's Scottish Lion: The Life of Colin Campbell, Lord Clyde. UK: History Press. m/s. 496. ISBN 0-75095-685-2.
- Henry Loch, Personal narrative of occurrences during Lord Elgin's second embassy to China 1860, 1869.
- Lovell, Julia (2011). Opium War. London: Picador. ISBN 9780330537858.
- Ringmar, Erik (2013). Liberal Barbarism: The European Destruction of the Palace of the Emperor of China (PDF). New York: Palgrave Macmillan. Cite has empty unknown parameters:
|month=dan|chapterurl=(bantuan)[pautan mati kekal] - Spence, Jonathan D. (2013). The search for modern China. New York: Norton. ISBN 9780393934519.
- Wong, J. Y. (1998). Deadly dreams: opium, imperialism, and the Arrow War (1856-1860) in China. Cambridge; New York: Cambridge University Press. ISBN 0521552559.
- Wong, J. Y. "Harry Parkes and the 'Arrow War' in China," Modern Asian Studies (1975) 9#3 pp 303–320.
Pautan luar
sunting
Kategori berkenaan Perang Candu Kedua di Wikimedia Commons
Templat:British colonial campaigns Templat:French colonial campaigns