Perang Palestin 1947–1949

Perang Palestin 1947–1949, juga dikenali sebagai Perang Kemerdekaan Israel, adalah merupakan perang yang pertama di dalam satu siri peperangan antara negara Israel dan negara jiran Arabnya dalam konflik Arab-Israel. Bagi orang-orang Yahudi Israel, peperangan ini menandakan kejayaan penubuhan negara Israel, tetapi bagi orang-orang Arab Palestin, ia menandakan permulaan bagi peristiwa-peristiwa yang dirujuk sebagai "Al-Nakba" (bahasa Arab: النكبة, "Malapetaka"), perkataan yang digunakan untuk menggambarkan pengusiran keluar beratus-ratus ribu penduduk Palestin tempatan dari negara Israel yang baru dibentuk, dan kemudiannya pelarangan pihak Israel kembali ke kampung halaman mereka.

Perang Palestin 1947–1949
Sebahagian daripada Konflik Arab-Israel
Serangan 15 Mei – 10 Jun 1948
Tarikh November 1947 – Mac 1949 Lokasi Timur Tengah Keputusan Perjanjian Gencatan Senjata 1949
Pihak yang terlibat
Israel	Mesir, Syria, Transjordan, Lubnan, Iraq, Saudi Arabia, Yaman, Tentera Jihad, Tentera Pembebasan Arab
Komandan dan pemimpin
Yaakov Dori, Yigael Yadin	Glubb Pasha, Abd al-Qadir al-Husayni, Hasan Salama, Fawzi Al-Qawuqji, Ahmed Ali al-Mwawi
Kekuatan
Israel: 29,677 permulaan naik hingga 115,000 dalam bulan Mac 1949	Mesir: 10,000 permulaan naik hingga 20,000 Iraq: 5,000 permulaan naik hingga 15–18,000 Syria: 2,500–5,000 Transjordan: 6,000–12,000 Lubnan: 1,000 permulaan naik hingga 2,000 Arab Saudi: 800–1,200 Yemen: tidak diketahui Tentera Pembebasan Arab: 3,500-6,000
Kerugian dan korban
6,373 (4,000 tentera dan kira-kira 2,400 orang awam)	Tidak diketahui(antara 5,000 dengan 15,000)

Cadangan pemisahan Palestin.

Pada tahun 1947, Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu telah mencadangkan memisahkan tanah Palestin kepada negara Yahudi dan negara Arab, satu rancangan yang ditolak oleh masyarakat Arab. Mandat British ke atas Palestin sepatutnya berakhir pada 15 Mei 1948, tetapi kepemimpinan Yahudi, diketuai oleh bakal Perdana Menteri David Ben-Gurion, telah mengisytiharkan kemerdekaan pada 14 Mei. Kemerdekaan Israel dengan cepatnya diiktiraf oleh Kesatuan Soviet, Amerika Syarikat, dan banyak negara lain.

Pada akhir Mei 1948, 6,000 tentera Syria, 4,500 Iraq, 6,000 Transjordan, 1,000 Lubnan dan 5,000 Mesir telah melancarkan serangan terhadap negara Israel yang baru lahir. Namun, mereka ditewaskan oleh Israel yang berjaya menawan hampir setengah wilayah yang diberikan oleh PBB kepada penduduk Arab serta Baitulmaqdis Barat. Dalam perjanjian gencatan senjata, Genting Gaza diserahkan kepada Mesir, manakala Tebing Barat diserahkan kepada Jordan, dan tanah di bawah Palestin Bermandat sebelumnya menjadi milik Israel. These refugees were absorbed into Israel in the One Million Plan.

Bacaan lanjut

• Abdel Jawad, Saleh (2006). "The Arab and Palestinian Narratives of the 1948 War". Dalam Robert I. Rotberg (penyunting). Israeli and Palestinian Narratives of Conflict: History's Double Helix. Indiana University Press. ISBN 0-253-21857-8.
• Caplan, Neil (19 September 2011). "War: Atzma'ut and Nakba". The Israel-Palestine Conflict: Contested Histories. John Wiley & Sons. ISBN 978-1-4443-5786-8.
• Yoav Gelber, Palestine 1948, Sussex Academic Press, Brighton, 2006, ISBN 978-1-84519-075-0
• Efraim Karsh, The Arab-Israeli Conflict: The Palestine War 1948, Osprey publishing, 2002.
• Walid Khalidi (ed.), All that remains.ISBN 978-0-88728-224-9.
• Walid Khalidi, Selected Documents on the 1948 Palestine War, Journal of Palestine Studies, 27(3), 79, 1998.
• Benny Morris, 1948, Yale University Press, 2008, ISBN 978-0-300-12696-9
• Pappé, Ilan (2006). The Ethnic Cleansing of Palestine. Oneworld Publications. ISBN 978-1-85168-555-4
• Eugene Rogan & Avi Shlaim, The War for Palestine — Rewriting the history of 1948, Cambridge University Press, 2001.
• David Tal, War in Palestine, 1948. Strategy and Diplomacy, Routledge, 2004.