Perdana Menteri Perancis
Perdana Menteri Perancis (bahasa Perancis: Premier ministre français) di Republik Kelima adalah ketua kepada pemerintah negaranya yang turut merangkumi kementerian utama dalam Perancis.[1] Semasa Republik Ketiga dan Keempat, ketua jawatan dalam kerajaan dipanggil Presiden Majlis Menteri-menteri (bahasa Perancis: Président du Conseil des Ministres), secara amnya dipendekkan kepada Presiden Majlis (bahasa Perancis: Président du Conseil).
| Prime Minister of France | |
|---|---|
| Premier ministre français | |
 | |
| Gelaran | Tuan Yang Terutama |
| Anggota bagi | Council of Ministers (en)   |
| Lapor kepada | Presiden Republik dan kepada Parlimen |
| Bidang kuasa | Perancis |
| Institusi | Pemerintah Perancis dan services du Premier ministre (en) |
| Kediaman | Hôtel Matignon |
| Pusat | Paris, Perancis |
| Dilantik oleh | Presiden Republik |
| Tempoh jawatan | Tiada tempoh tetap Masih di pejabat ketika memerintah keyakinan Dewan Negara dan Presiden Republik |
| Surat cara pembentukan | Perlembagaan 4 Oktober 1958 |
| Pelopor | Beberapa jelmaan sejak Ancien Régime |
| Dibentuk | 1958 |
| Pemegang pertama | Michel Debré |
| Gaji | 14,910 euros/bulan |
| Senarai | List of prime ministers of France (en) |
| Tapak web | www |
sunting · sunting di Wikidata | |
Perdana Menteri mencadangkan senarai menteri kepada Presiden Republik. Ketetapan dan keputusan Perdana Menteri, seperti hampir semua keputusan eksekutif, adalah tertakluk kepada pengawasan sistem mahkamah pentadbiran. Beberapa dekri diambil selepas nasihat daripada Majlis Negeri (Bahasa Perancis: Conseil d'État). Semua perdana menteri mempertahankan program kementerian mereka, dan membuat pilihan belanjawan. Jean Castex merupakan penjawat terkini kerusi ini sejak 3 Julai 2020 setelah peletakkan jawatan Édouard Philippe pada hari sama.[2]
Lihat juga sunting
Rujukan sunting
- ^ "salinan arkib". Diarkibkan daripada yang asal pada 2014-09-27. Dicapai pada 2017-05-18.
- ^ Mallet, Victor. "Macron names Jean Castex as new French prime minister". www.ft.com. Financial Times.