Perdana Menteri Turki
Perdana Menteri Turki, secara rasminya Perdana Menteri Republik Turki (Turki: Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı ), ialah ketua pemerintahan Republik Turki dari 1920 hingga 2018, yang mengetuai gabungan politik di Parlimen Turki dan mengetuai kabinet. Sepanjang sejarah politik Turki, fungsi dan kuasa jawatan itu kadangkala berubah. Sebelum pembubarannya hasil daripada Referendum Perlembagaan 2017, pemegang jawatan perdana menteri pada umumnya merupakan tokoh dominan dalam politik Turki, mengatasi presiden.
Perdana Menteri Republik Turki | |
---|---|
Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı (Turki) | |
Paling lama berkhidmat İsmet İnönü 30 Oktober 1923 – 22 November 1924 4 Mac 1925 – 25 Oktober 1937 20 November 1961 – 20 Februari 1965 | |
Cabang eksekutif Pemerintahan Turki | |
Jenis | Ketua kerajaan |
Status | Abolished |
Anggota bagi | Kabinet Turki |
Lapor kepada | Parlimen |
Bidang kuasa | Turki |
Kediaman | Bangunan Perdana Menteri (1925–1937) Başbakanlık Konutu (1937–2014) Rumah Agam Çankaya (2014–2018) |
Dilantik oleh | Presiden Mengikut undian dalam Dewan Undangan Agung Negara |
Tempoh jawatan | 5 tahun (sama tempoh dengan Parlimen) Semasa menguasai majoriti di parlimen. Tiada had penggal dikenakan ke atas pejabat. |
Surat cara pembentukan | Perlembagaan Turkey |
Pelopor | Wazir Perdana Empayar Usmaniyah |
Dibentuk | 3 Mei 1920 (Pemerintahan Ankara) 1 November 1923 (Republik) |
Pemegang pertama | Mustafa Kemal Atatürk (Pemerintahan Ankara) İsmet İnönü (Republik) |
Pemegang akhir | Binali Yıldırım |
Dimansuhkan | 9 Julai 2018 |
Digantikan oleh | Naib Presiden |
Timbalan/naib | Timbalan Perdana Menteri |
Senarai | Perdana Menteri Turki |
Tapak web | www.basbakanlik.gov.tr |
sunting · sunting di Wikidata |
Perdana Menteri pada era Usmaniyah
suntingDi Empayar Usmaniyah, perdana menteri sultan Uthmaniyyah bergelar Wazir Perdana (Turki: Sadrazam ). Selepas tempoh Tanzimat pada abad ke-19, wazir-wazir perdana mula mengambil alih peranan yang lebih seperti perdana menteri kerajaan Eropah Barat kontemporari. Kemudian, dengan perlembagaan Usmaniyah 1876, sebuah parlimen telah ditubuhkan untuk mengawasi perdana menteri, dan perdana menteri membentuk kabinet. Dengan pindaan perlembagaan yang berlaku semasa Era Perlembagaan Kedua, perdana menteri dipertanggungjawabkan kepada parlimen dan bukannya sultan.
Perdana Menteri pada era Perhimpunan Agung Kebangsaan
suntingSelepas penubuhan Dewan Undangan Agung Kebangsaan di Ankara oleh Gerakan Kebangsaan Turki, Parlimen Pertama menubuhkan kerajaan baharu yang dipanggil "Kabinet Menteri-Menteri Eksekutif" (Bahasa Turki: İcra Vekilleri Heyeti). Jawatan itu kemudiannya disandang oleh Yang di-Pertua Parlimen, yang mempengerusikan kabinet ex-officio .
Perdana Menteri pada era Republik
suntingZaman pemerintahan satu parti (1923–1945)
Berikutan pengisytiharan pembentukan republik, perlembagaan sedia ada 1921 telah dipinda, memberikan kuasa eksekutif dan keistimewaan untuk mengawasi hal ehwal kerajaan kepada perdana menteri, yang akan dilantik oleh presiden republik itu.
Walaupun Kepresidenan ditubuhkan sebagai jawatan simbolik dengan presiden tidak bertanggungjawab atas tindakannya, Presiden Atatürk dan İnönü telah menggunakan kuasa eksekutif sebagai ketua parti mereka dalam tempoh satu parti.
Zaman pemerintahan berbilang parti (1945–2018)
Sebelum pilihan raya umum diadakan pada 1950, perlembagaan telah dipinda untuk tidak membenarkan presiden yang dipilih untuk kekal sebagai pemimpin parti politik mereka. Pindaan ini menyebabkan perdana menteri menjadi tokoh dominan dalam politik Turki, secara mendadak mengurangkan peranan presiden.
Selepas Perdana Menteri Adnan Menderes digulingkan daripada kuasa akibat rampasan kuasa Turki 1960, Perlembagaan 1961 yang baru diisytiharkan mengurangkan kuasa kerajaan dengan ketara, mengukuhkan pengawasan parlimen ke atas kabinet. Ciri-ciri perlembagaan ini mengakibatkan sistem politik yang retak, menyebabkan banyak kerajaan pakatan yang berusia pendek dibentuk sehingga 1980.
Selepas rampasan kuasa Turki 1980, Perlembagaan 1982 (masih digunakan) telah dilaksanakan. Walaupun Perlembagaan 1982 agak serupa dengan yang terdahulu, terdapat langkah-langkah baru yang diambil untuk mengelakkan pembentukan kerajaan campuran jangka pendek. Langkah-langkah ini termasuk pengenalan 10% pemegangan kawasan pilihan raya, struktur parlimen ekadewan, dan kuasa eksekutif yang dikuatkuasakan. Seiring dengan kuasa eksekutif yang luas diberikan kepada jawatan perdana menteri, bidang kuasa kementerian kabinet (dengan mengecualikan perdana menteri) telah dikurangkan secara drastik, meletakkan menteri di bawah pengawasan langsung perdana menteri.
Kemudian, banyak pindaan telah dibuat pada perlembagaan, dengan yang paling penting ialah 2007, 2010 dan 2017. Beberapa perubahan yang diluluskan melalui undian awam adalah sangat kontroversi.
Menurut sesetengah pihak, pemilihan presiden secara langsung buat kali pertama pada 2014 mengakibatkan peralihan de facto kepada sistem separa presiden, yang menamatkan kuasa dominan perdana menteri dalam politik Turki.[1]
Berikutan pilihan raya umum pada 2018, pindaan perlembagaan yang diluluskan dalam referendum 2017 secara rasmi berkuat kuasa, menandakan berakhirnya 98 tahun tadbir urus parlimen dan kepimpinan perdana menteri di Turki.
Garis masa
suntingLihat juga
suntingRujukan
sunting- ^ Karagöz, Serdar (2014-04-14). "De facto semi-presidential system and Erdoğan". Daily Sabah (dalam bahasa Inggeris). Diarkibkan daripada yang asal pada 2020-11-29. Dicapai pada 2020-09-08.
- ^ "Başbakanlık logosu değişti (Başbakanlığın yeni logosu)". www.hurriyet.com.tr (dalam bahasa Turki). Diarkibkan daripada yang asal pada 2020-07-12. Dicapai pada 2020-07-12.
Pautan luar
suntingWikimedia Commons mempunyai media berkaitan: Perdana Menteri Turki. |