Risiko kredit
Risiko kredit ialah risiko lalai pada hutang yang mungkin timbul daripada peminjam gagal membuat pembayaran yang diperlukan.[1] Dalam pilihan pertama, risiko ialah pemberi pinjaman dan termasuk kerugian pokok dan faedah, gangguan kepada aliran tunai dan peningkatan kos kutipan. Kerugian mungkin lengkap atau sebahagian. Dalam pasaran yang efisyen, tahap risiko kredit yang lebih tinggi akan dikaitkan dengan kos pinjaman yang lebih tinggi. Oleh sebab itu, ukuran kos pinjaman seperti tebaran hasil boleh digunakan untuk membuat kesimpulan tahap risiko kredit berdasarkan penilaian oleh peserta pasaran.
Kerugian boleh timbul dalam beberapa keadaan,[2] sebagai contoh:
- Pengguna mungkin gagal membuat pembayaran yang perlu dibayar untuk pinjaman gadai janji, kad kredit, garisan kredit atau pinjaman lain.
- Syarikat tidak dapat membayar balik hutang tetap atau caj terapung bercagar aset.
- Perniagaan atau pengguna tidak membayar invois perdagangan apabila perlu dibayar.
- Sebuah perniagaan tidak membayar upah yang diperoleh pekerja apabila tiba masanya.
- Penerbit bon perniagaan atau kerajaan tidak membuat pembayaran pada kupon atau bayaran pokok apabila perlu dibayar.
- Syarikat insurans yang muflis tidak membayar obligasi polisi.
- Bank yang muflis tidak akan memulangkan dana kepada pendeposit.
- Kerajaan memberikan perlindungan kebankrapan kepada pengguna atau perniagaan yang tidak mampu bayar.
Untuk mengurangkan risiko kredit pemberi pinjaman, pemberi pinjaman boleh melakukan semakan kredit ke atas bakal peminjam, mungkin memerlukan peminjam untuk mengambil insurans yang sesuai, seperti insurans gadai janji, atau mencari sekuriti ke atas beberapa aset peminjam atau jaminan daripada pihak ketiga. Pemberi pinjaman juga boleh mengambil insurans terhadap risiko atau menjual hutang kepada syarikat lain. Secara umum, semakin tinggi risiko, semakin tinggi kadar faedah yang akan diminta oleh penghutang untuk membayar hutang tersebut. Risiko kredit selalunya timbul apabila peminjam tidak mampu atau tidak mahu membayar.
Jenis sunting
Risiko kredit boleh terdiri daripada jenis berikut:[3]
- Risiko lalai kredit –Risiko kerugian yang timbul daripada penghutang yang tidak mungkin membayar obligasi pinjamannya sepenuhnya atau penghutang melebihi tempoh 90 hari untuk sebarang obligasi kredit yang material; risiko lalai boleh memberi kesan kepada semua transaksi sensitif kredit, termasuk pinjaman, sekuriti dan derivatif.
- Risiko penumpuan – Risiko yang dikaitkan dengan sebarang pendedahan tunggal atau kumpulan pendedahan yang berpotensi menghasilkan kerugian yang cukup besar untuk mengancam operasi teras bank. Ia mungkin timbul dalam bentuk penumpuan nama tunggal atau penumpuan industri.
- Risiko negara – Risiko kerugian yang timbul daripada negara berdaulat membekukan pembayaran mata wang asing (risiko pemindahan/penukaran) atau apabila ia mungkir pada obligasinya (risiko berdaulat); jenis risiko ini amat dikaitkan dengan prestasi makroekonomi negara dan kestabilan politiknya.
Pengurangan sunting
Pemberi pinjaman mengurangkan risiko kredit dalam beberapa cara, termasuk:
- Penetapan harga berasaskan risiko – Pemberi pinjaman boleh mengenakan kadar faedah yang lebih tinggi kepada peminjam yang lebih cenderung ingkar, satu amalan yang dipanggil penetapan harga berasaskan risiko. Pemberi pinjaman mempertimbangkan faktor yang berkaitan dengan pinjaman seperti tujuan pinjaman, penarafan kredit dan nisbah pinjaman kepada nilai dan menganggarkan kesan ke atas hasil (tebaran kredit).
- Kovenen – Pemberi pinjaman boleh menulis ketetapan mengenai peminjam, yang dipanggil kovenen, ke dalam perjanjian pinjaman, seperti:[4]
- Melaporkan keadaan kewangannya secara berkala,
- Elakkan daripada membayar dividen, membeli semula saham, meminjam lagi, atau tindakan sukarela khusus lain yang menjejaskan kedudukan kewangan syarikat secara negatif, dan
- Bayar balik pinjaman sepenuhnya, atas permintaan pemberi pinjaman, dalam peristiwa tertentu seperti perubahan dalam nisbah hutang kepada ekuiti atau nisbah perlindungan faedah.
- Insurans kredit dan derivatif kredit – Pemberi pinjaman dan pemegang bon boleh lindung nilai risiko kredit mereka dengan membeli insurans kredit atau derivatif kredit. Kontrak ini memindahkan risiko daripada pemberi pinjaman kepada penjual (penanggung insurans) sebagai pertukaran untuk pembayaran. Derivatif kredit yang paling biasa ialah pertukaran lalai kredit.
- Pengetatan – Pemberi pinjaman boleh mengurangkan risiko kredit dengan mengurangkan jumlah kredit yang diberikan, sama ada secara keseluruhan atau kepada peminjam tertentu. Contohnya, pengedar yang menjual produknya kepada peruncit yang bermasalah mungkin cuba mengurangkan risiko kredit dengan mengurangkan syarat pembayaran daripada bersih 30 kepada bersih 15.
- Kepelbagaian – Pemberi pinjaman kepada sebilangan kecil peminjam (atau jenis peminjam) menghadapi risiko kredit tidak sistematik yang tinggi, dipanggil risiko penumpuan.[5] Pemberi pinjaman mengurangkan risiko ini dengan mempelbagaikan kumpulan peminjam.
- Insurans deposit – Kerajaan boleh menubuhkan insurans deposit untuk menjamin deposit bank sekiranya berlaku insolvensi dan untuk menggalakkan pengguna menyimpan simpanan mereka dalam sistem perbankan dan bukannya dalam bentuk tunai.
Rujukan sunting
- ^ "Principles for the Management of Credit Risk – final document". Basel Committee on Banking Supervision. BIS. September 2000. Dicapai pada 13 December 2013.
Credit risk is most simply defined as the potential that a bank borrower or counterparty will fail to meet its obligations in accordance with agreed terms.
- ^ Risk Glossary: Credit Risk
- ^ Credit Risk Classification Diarkibkan 2013-09-27 di Wayback Machine
- ^ Debt covenants
- ^ MBA Mondays:Risk Diversification
Bacaan lanjut sunting
- Bluhm, Christian; Ludger Overbeck & Christoph Wagner (2002). An Introduction to Credit Risk Modeling. Chapman & Hall/CRC. ISBN 978-1-58488-326-5.
- Damiano Brigo and Massimo Masetti (2006). Risk Neutral Pricing of Counterparty Risk, in: Pykhtin, M. (Editor), Counterparty Credit Risk Modeling: Risk Management, Pricing and Regulation. Risk Books. ISBN 978-1-904339-76-2.
- de Servigny, Arnaud; Olivier Renault (2004). The Standard & Poor's Guide to Measuring and Managing Credit Risk. McGraw-Hill. ISBN 978-0-07-141755-6.
- Darrell Duffie and Kenneth J. Singleton (2003). Credit Risk: Pricing, Measurement, and Management. Princeton University Press. ISBN 978-0-691-09046-7.
- Principles for the management of credit risk from the Bank for International Settlements
Pautan luar sunting
- Bank Management and Control, Springer Nature – Management for Professionals, 2020
- Credit Risk Modelling, - information on credit risk modelling and decision analytics
- A Guide to Modeling Counterparty Credit Risk – SSRN Research Paper, July 2007
- Defaultrisk.com – research and white papers on credit risk modelling
- The Journal of Credit Risk publishes research on credit risk theory and practice.
- Soft Data Modeling Via Type 2 Fuzzy Distributions for Corporate Credit Risk Assessment in Commercial Banking SSRN Research Paper, July 2018