Semakan pada 14:08, 4 Julai 2011 sunting Syarikat Pemunggahan Rencana (bincang \| sumb.) 19,268 suntingan →‎Ratifikasi perjanjian antarabangsa ← Suntingan sebelumnya		Semakan pada 15:00, 4 Julai 2011 sunting batalkan Syarikat Pemunggahan Rencana (bincang \| sumb.) 19,268 suntingan →‎Ratifikasi perjanjian antarabangsa Suntingan berikutnya →
Baris 13: Di [[United Kingdom]], ratifikasi perjanjian merupakan [[Prerogatif Raja]] yang dikuatkuasakan oleh [[Kerajaan British]]; bagaimanapun, mengikut kelaziman yang dikenali sebagai [[Kaedah Ponsonby]], perjanjian biasanya dikemukakan kepada parlimen selama 21 hari sebelum diratifikasikan. Di [[Amerika Syarikat]], kuasa mengikat perjanjian ialah satu usaha terselaras antara cabang Eksekutif dan Senat. [[Presiden Amerika Syarikat\|Presidennya]] boleh membentuk dan merundingkan perjanjian, tetapi perjanjian itu perlu dinasihatkan dan disetujui melalui dua pertiga daripada undi [[Senat Amerika Syarikat\|Senat]]. Hanya selepas Senat meluluskan perjanjian bahawa Presiden boleh meratifikasikannya. Sebaik sahaja perjanjian diratifikasikan, ia mengikat semua negeri di bawah Klausa Keagungan. Sedangkan [[Dewan Perwakilan Amerika Syarikat]] tidak mengundi sama sekali, keperluan untuk mendapatkan nasihat dan persetujuan Senat untuk meratifikasikan sesuatu perjanjian menyebabkan mendapatkan sokongan politik untuk perjanjian antarabangsa jauh lebih susah di Amerika Syarikat, berbanding dengan republik demokratik yang lain. Tambahan lagi, jika pelaksaan perjanjian memerlukan peruntukan dana, Dewan Perwakilan boleh menolak, atau sekurang-kurangnya menghalang pelaksanaannya dengan enggan mengundi untuk menyokong peruntukan dana yang diperlukan. In the US, the treaty power is a coordinated effort between the Executive branch and the Senate. The President may form and negotiate a treaty, but the treaty must be advised and consented to by a [[two-thirds majority\|two-thirds vote]] in the [[United States Senate\|Senate]]. Only after the Senate approves the treaty can the President ratify it. Once a treaty is ratified, it becomes binding on all the states under the Supremacy Clause. While the [[United States House of Representatives]] does not vote on it at all, the requirement for Senate advice and consent to ratification makes it considerably more difficult in the US than in other democratic republics to rally enough political support for international treaties. Also, if implementation of the treaty requires the expenditure of funds, the House of Representatives may be able to block, or at least impede, such implementation by refusing to vote for the appropriation of the necessary funds. Di Amerika Syarikat, Presidennya biasanya mengemukakan perjanjian kepada Jawatankuasa Hubungan Luar Negeri Senat (SFRC) bersama-sama dengan ketetapan ratifikasi atau ketetapan penerimaan. Jika perjanjian dan ketetapan mendapatkan pertimbangan jawatankuasa yang positif (undi jawatankuasa yang menyokong ratifikasi atau penerimaan), jadi perjanjian itu akan dikemukakan kepada Senat untuk diundi. Perjanjian atau rang undang-undang itu tidak berkuatkuasa sehingga ia diratifikasikan. In the US, the President usually submits a treaty to the Senate Foreign Relations Committee (SFRC) along with an accompanying resolution of ratification or accession. If the treaty and resolution receive favorable committee consideration (a committee vote in favor of ratification or accession) the treaty is then forwarded to the floor of the full U.S. Senate for such a vote. The treaty or legislation does not apply until it has been ratified. A multilateral agreement may provide that it will take effect upon its ratification by less than all of the signatories.<ref>An example for such a treaty can be seen in the Convention on Cluster Munition. It will enter into force as soon as it has ben ratified by at least 30 states. See Article 17 of the Convention on Cluster Munitions.</ref> Even though such a treaty takes effect, it does not apply to signatories that have not ratified it. Accession has the same legal effect as ratification. Accession is a synonym for ratification for treaties already negotiated and signed by other states.<ref>[http://untreaty.un.org/English/guide.pdf United Nations Treaty Collection, Treaty Reference Guide(1999)]</ref> An example of a treaty to which the U.S. Senate did not advise and consent to ratification is the [[Treaty of Versailles]], which was part of the resolution of the [[First World War]]. Satu perjanjian berbilang pihak boleh membenarkan penguatkuasaan sebaik sahaja ratifikasi dilakukan tanpa melibatkan kesemua penandatangan.<ref>Salah satu contoh erjanjian sedemikian boleh dilihat daripada Konvensyen tentang Gugusan Senjata. Ia akan berkuatkuasa sebaik sahaja ia disahkan oleh sekurang-kurangnya 30 buah negeri. Lihat Perkara 17 dalam Konvensyen tentang Gugusan Senjata.</ref> Walaupun perjanjian itu dikuatkuasakan, ia tidak mengikat penandatangan yang maish belum meratifikasikannya. Penerimaan mempunyai kesan yang sama dengan ratifikasi di sisi undang-undang. Ia merupakan sinonim kepada ratifikasi yang telah dirundingkan dan ditandatangai oleh negeri-negeri yang lain.<ref>[http://untreaty.un.org/English/guide.pdf Koleksi Perjanjian Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu, Panduan Rujukan Perjanjian (1999)]</ref> Salah satu contoh perjanjian yang Senat Amerika Syarikat tidak memberi nasihat atau persetujuan terhadap ratifikasi ialah [[Perjanjian Versailles]] yang merupakan sebahagian daripada ketetapan [[Perang Dunia Pertama]]. === Ratifikasi Perlembagaan Eropah ===

Ratifikasi: Perbezaan antara semakan