Undang-undang kontrak Inggeris: Perbezaan antara semakan

==Penafsiran==

{{main|Terma kontrak dalam undang-undang Inggeris}}

Sekiranya ada perjanjian - iaitu kontrak - yang wujud, ciri-ciri terma kontrak penting sekiranya satu pihak telah melanggari persetujuannya. Terma-terma suatu kontrak adalah apa yang [[dijanjikan]]. Tetapi ia terpulang kepada mahkamah-mahkamah untuk [[menafsir]] bahan bukti apa yang pihak-pihak menyatakan sebelum kontrak termeterai, dan menafsirkan terma-terma yang dipersetujui. Penafsiran kontrak mula dengan janji-janji nyata yang pihak-pihak terlibat berkata sesama mereka, tetapi dapat dijumpai dalam dokumen-dokumen atau notis-notis. Peraturan am untuk kemasukan terma-terma dalam perjanjian adalah bahawa notis wajar terma berkenaan perlu, dan lebih banyak notis diperlukan untuk terma yang membebankan. Maksud terma-terma itu kemudiannya mesti ditafsir, dan pendekatan moden adalah untuk menafsir maksud perjanjian dari perspektif seseorang wajar yang mengetahui akan kesemua [[Konteks (penggunaan bahasa)|konteks]] perjanjian berkenaan. Mahkamah-mahkamah dan juga perundangan berkemungkinan menyiratkan terma-terma dalam kontrak secara amnya untuk 'menutup jurang' sebagaimana diperlukan untuk menepati jangkaan-jangkaan munasabah pihak-pihak terlibat, atau sebagai sampingan mengikut keperluan kontrak spesifik. Undang-undang Inggeris sejak abad ke-19 berpandukan prinsip ''[[laissez faire]]'' "[[kebebasan berkontrak]]" maka dalam undang-undang am kontrak, sesiapa pun boleh menyetujui apa jua terma dan syarat yang disukai. Secara kontranya, sebilangan jenis kontrak, terutama bagi [[pengguna]], [[pekerja]] dan [[penyewa]] dipinda untuk memastikan piawaian minima hak, yang kebanyakannya didapati dari statut, yang bertujuan mendapat kesinambungan terma-terma kontrak. Evolusi undang-undang kes dalam abad ke-20 secara amnya menunjukkan perbezaan ketara antara kontrak antara pihak-pihak komersil dan antara pihak-pihak yang [[ketidaksenambungan kuasa rundingan|kuasa rundingan mereka tidak seimbang]],<ref>See in particular ''[[George Mitchell (Chesterhall) Ltd v Finney Lock Seeds Ltd]]'' [1983] QB 284 and ''[[Johnson v Unisys Ltd]]'' [2001] UKHL 13</ref> disebabkan dalam hal transaksi antara golongan ini, kebolehan untuk memilih yang sebenar terjejas disebabkan kekurangan [[persaingan]] di [[pasaran]]. Maka, sesetengah terma tidak adil boleh dibuat tidak menjadi dibawah [[Akta Terma Kontrak Tidak Adil 1977]] atau [[Peraturan-Peraturan Terma Tidak Adil dalam Kontrak Pengguna 1999]] dan boleh dibuang boleh mahkamah-mahkamah dengan bantuan administratif [[Pejabat Perniagaan Adil]].