Semakan pada 09:34, 16 Mac 2014 sunting Muhd Aiman65 (bincang \| sumb.) 10,890 suntingan Mencipta laman baru dengan kandungan '{{Infobox military conflict \|image=320px \|caption= Infantri Itali menangkis serangan oleh...'		Semakan pada 12:57, 16 Mac 2014 sunting batalkan Muhd Aiman65 (bincang \| sumb.) 10,890 suntingan Tiada ringkasan suntingan Suntingan berikutnya →
Baris 20: '''Perang Kemerdekaan Itali Ketiga'''([[Bahasa Itali\|Itali]]:''Terza guerra di indipendenza italiana'') konflik yang selari dari [[Perang Austria-Prusia]], dan telah berlaku di antara [[Kerajaan Itali]] dan [[Empayar Austria]]. Peperangan ini memaksa Itali tidak bersekutu dengan negara lain tanpa berperang dengan Austria demi tanah air sendiri. == Latar belakang == [[Victor Emmanuel II dari Itali\|Victor Emmanuel II dari Savoy]] telah dinobatkan sebagai [[Raja Itali]] pada [[17 Mac]] [[1861]], tetapi tidak mengawal [[Veneto]] dan [[Lazio]]. Keadaan orang ''Irredente'' (satu istilah yang kemudian Itali untuk sebahagian daripada negara itu di bawah penguasaan asing, secara literal bermaksud ''ditebus'') mewujudkan keadaan tetap selama-lamanya ketegangan untuk politik dalaman kerajaan yang baru diwujudkan, sebagai serta menjadi asas dasar luarnya. Percubaan pertama untuk menguasai Rom adalah dari tahun 1862 oleh [[Giuseppe Garibaldi]]. Bisikan dalam berkecuali Raja, beliau telah belayar dari [[Genoa]] hingga ke [[Palermo]]. Mengumpul 1,200 sukarelawan, beliau berpindah dari [[Catania]] dan mendarat di [[Melito]], di [[Calabria]], pada 24 Ogos hingga sampai ke [[Aspromonte]], dengan niat untuk mendaki semenanjung sehingga ke Rom. Umum Piedmontese [[Enrico Cialdini]], bagaimanapun, menghantar satu bahagian di bawah kolonel Pallavicino untuk menghentikan tentera sukarelawan. Garibaldi sendiri telah cedera dalam pertempuran berikutnya, dan dipenjarakan bersama-sama dengan orang-orangnya. Ini perbezaan yang semakin ketara antara [[Austria]] dan [[Prussia]] dengan penguasaan negara itu berkembang di Jerman bertukar menjadi perang terbuka pada tahun 1866, menawarkan Itali kesempatan untuk mendapatkan semula Veneto. Pada [[8 April]] [[1866]], kerajaan Itali telah menandatangani pakatan ketenteraan dengan Prussia, melalui pengantaraan [[Napoleon III dari Perancis]]. Tentera Itali, yang diketuai oleh am [[Alfonso Ferrero La Marmora]], adalah untuk melibatkan diri Austria di hadapan selatan. Pada masa yang sama, mengambil kesempatan daripada keunggulan tentera laut mereka, orang Itali mengancam [[Dalmatia]] di pantai, memaksa Austria untuk bergerak sebahagian daripada kuasa-kuasa di sana dari hadapan Eropah tengah. == Persediaan Itali == [[File:Custozza1866.jpg\|thumb\|250px\|Pertempuran antara Austria-Hungary dan Itali semasa Pertempuran Custoza.]] Pada tercetusnya perang, tentera Itali telah terjejas oleh faktor-faktor berikut: * penggabungan yang tidak sempurna tentera [[Kerajaan Sardinia]] dan [[Kerajaan Dua Sicily]], kedua-dua komponen utama negeri yang baru. Ini disebabkan oleh rintangan pahit yang di selatan Itali telah mendahului dan diikuti Neapolitan lalu berdiri di [[Pengepungan Gaeta (1860)\|Gaeta]] (1861), dan fakta bahawa unsur-unsur bekas tentera Neapolitan, yang dianggap sebagai penaklukan negara mereka sebagai sebahagian besarnya penjajahan; * persaingan yang lebih kukuh antara kedua-dua tentera laut yang telah membentuk [[Regia Marina]] (Tentera Laut Itali bersatu); * soalan yang tidak dapat diselesaikan mengenai perintah yang tertinggi, sudah dipertikaikan antara Itali bekas Perdana Menteri [[Camillo Benso, conte di Cavour]] dan Raja Victor Emmanuel sejak tahun 1859, dan kini diburukkan oleh sifat-sifat paling rendah pengganti Cavour ini. Raja mempunyai akhirnya membuat keputusan untuk kekal sebagai komander tentera tertinggi berkesan: walaupun berani, beliau telah tidak sesuai untuk peranan.<ref>http://www.britannica.com/EBchecked/topic/504489/Risorgimento</ref> == Serangan Itali == Prussia mula permusuhan pada 16 Jun 1866 oleh menyerang beberapa wilayah Jerman yang bersekutu dengan Austria. Tiga hari kemudian Itali mengisytiharkan perang ke atas Austria, memulakan operasi ketenteraan pada 23 Jun. Tentera Itali telah dibahagikan kepada dua pasukan: yang pertama, di bawah La Marmora sendiri, telah digunakan di [[Lombardy]], barat Sungai [[Mincio]], yang bertujuan ke arah berkuasa [[Quadrilatero]] benteng daripada Austria; yang kedua, di bawah Enrico Cialdini, di [[Romagna]], selatan [[Sungai Po]], yang bertujuan ke arah [[Mantua]] dan [[Rovigo]]. La Marmora berpindah pertama melalui Mantua dan [[Peschiera del Garda]], tetapi telah dikalahkan di [[Pertempuran Custoza (1866)\|Custoza]] pada 24 Jun. Cialdini, bagaimanapun, tidak bertindak sopan untuk bahagian pertama keseluruhan perang, menjalankan hanya beberapa rancangan dan juga gagal untuk mengepung kubu Austria [[Borgoforte]], ke selatan Po. Custoza menandakan penangkapan umum operasi, sebagai orang Itali membuat keputusan untuk menyusun semula kerana takut satu iaitu serang-balas Austria. Austria memang keuntungan daripada keadaan untuk menyerang [[Valtellina]] dan [[Val Camonica]] ([[Pertempuran Vezza d'Oglio]]). Kursus umum perang, bagaimanapun, adalah untuk menjadikan memihak terima kasih Itali untuk kemenangan Prusia di utara, terutama yang daripada [[Pertempuran Königgrätz\|Königgrätz]] pada 3 Julai 1866. Austria telah dipaksa untuk menggerakkan satu tentera iaitu kor tiga mereka dikerahkan di Itali untuk [[Vienna]], tumpuan ialah pertahanankan [[Trentino]] dan [[Isonzo]]..<ref>http://www.150anni-lanostrastoria.it/index.php/iii-guerra-indipendenza</ref> == Serangan baru Itali == [[File:Bataille de Bezzeca .jpg\|300px\|thumb\|[[Pertempuran Bezzecca]]]] [[File:Die Seeschlacht bei Lissa.jpg\|300px\|thumb\|Pertempuran di lautan, [[Pertempuran Lissa (1866)\|Pertempuran Lissa]]]] Pada 5 Julai, kerajaan Itali menerima berita daripada usaha pengantaraan oleh Napoleon III sesuatu penyelesaian terhadap keadaan, yang akan membolehkan Austria untuk menerima keadaan yang menggalakkan dari Prusia, dan, khususnya, untuk mengekalkan [[Venice]]. Situasi ini adalah memalukan bagi Itali, sebagai tenteranya telah gagal untuk mendapatkan apa-apa kejayaan tentera yang berkaitan di atas padang. Sebagai Austria telah menugasi semula tentera ke Vienna, La Marmora telah diminta untuk mengambil kesempatan daripada kelebihan angka, menjaringkan kemenangan yang baik, dan dengan itu memperbaiki keadaan untuk Itali. Pada 14 Julai, semasa majlis perang yang diadakan di [[Ferrara]], kelakuan baru perang yang telah diputuskan, mengikut kepada yang berikut: * Cialdini adalah untuk memimpin tentera utama 150,000 tentera melalui [[Veneto]], manakala La Marmora, dengan 70,000 tentera akan terus blok di Quadrilatero; * Tentera Laut Itali, diperintahkan oleh Laksamana [[Carlo di Persano]] adalah untuk belayar di Laut Adriatik dari [[Ancona]] dengan pulau Lissa (hari ini [[Vis (pulau)\|Vis]]) sebagai sasaran untuk dijajah selepas mendarat; * Sukarelawan Garibaldi ini (dinamakan ''"Cacciatori delle Alpi"''), diperkukuh oleh satu bahagian biasa, adalah untuk menembusi Trentino, cuba untuk mendekati sehampir mungkin ke ibu negara, [[Trento]]. Walaupun ia pasti bahawa Veneto adalah yang akan diperolehi melalui peperangan atau keadaan aman, nasib Trentino itu diragui. Cialdini menyeberangi Po dan menduduki Rovigo (11 Julai), [[Padua]] (12 Julai), [[Treviso]] (Julai 14), [[San Dona di Piave]] (18 Julai), [[Valdobbiadene]] dan [[Oderzo]] (20 Julai), [[Vicenza]] (21 Julai) dan akhirnya [[Udine]], di [[Friuli]] (22 Julai). Dalam pada itu sukarelawan Garibaldi ini telah ditolak ke hadapan dari [[Brescia]] ke arah Trento (lihat [[Serangan Trentino\|Penjajahan Trentino]]) berjuang kemenangan di [[Pertempuran Bezzecca]] (21 Julai). Ini kemenangan telah bagaimanapun dikaburi oleh kekalahan yang tidak dijangka daripada Tentera Laut Itali di [[Pertempuran Lissa (1866)\|Pertempuran Lissa]] (20 Julai 1866). Pada 9 Ogos, apabila menerima perintah itu untuk berundur daripada jawatan yang baru ditakluk dari Raja, Garibaldi dipatuhi yang terkenal "Obbedisco!" ("Saya taat!") Telegram, dan berundur dari Trentino. Yang putus permusuhan ditandai oleh [[Gencatan Senjata dari Cormons]] ditandatangani pada 12 Ogos, diikuti oleh [[Perjanjian Vienna (1866)\|Perjanjian Vienna]] daripada 3 Oktober 1866.<ref>http://www.britannica.com/EBchecked/topic/297223/Wars-of-Italian-Independence</ref> == Selepas peperangan == Terma termasuk penyerahan Veneto (dengan [[Mantua]] dan barat [[Friuli]]) ke Perancis (yang diserahkan kepada Itali) dan yang [[Besi Mahkota Lombardy\|Besi Crown]] (yang dipakai oleh lama [[Lombard]] Raja-raja Itali dan oleh Rom Suci Maharaja, dan juga oleh [[Napoleon Bonaparte]] sendiri). Ini meninggalkan Pusaka Rom sebanyak St Peter (kini [[Lazio]]) di luar Itali, sehingga "[[Pengepungan Rom]]" pada bulan September 1870 dan membuat pungutan suara berikutnya meluluskan penyatuan dengan seluruh Itali.<ref>http://www.treccani.it/scuola/tesine/centocinquant_anni_anni_di_guerre_e_di_pace/cuccu.html</ref> == Rujukan == {{Reflist}} == Lihat juga == * [[Perang Kemerdekaan Itali Pertama]] * [[Perang Kemerdekaan Itali Kedua]] * [[Perang Austria-Prusia]] * [[Penyatuan Itali]] [[Kategori:Perang melibatkan Austria]] [[Kategori:Perang melibatkan Itali]] [[Kategori:Perang kemerdekaan]] [[Kategori:Penyatuan Itali]] [[Kategori:Sejarah Itali]]

Perang Kemerdekaan Itali Ketiga: Perbezaan antara semakan