Pencemaran tanih: Perbezaan antara semakan
Kandungan dihapus Kandungan ditambah
Tiada ringkasan suntingan |
|||
Baris 43:
Racun perosak merupakan bahan atau campuran bahan-bahan yang digunakan untuk membunuh makhluk perosak. Racun perosak boleh menjadi bahan kimia, agen biologi (seperti virus atau bakteria), antimikrob, disinfektan atau peranti yang digunakan terhadap mana-mana perosak. Perosak termasuk serangga, patogen tumbuhan, rumpai, moluska, burung, mamalia, ikan, nematod (cacing gelang) dan mikrob yang bersaing dengan manusia untuk makanan, memusnahkan harta, menyebarkan atau vektor untuk penyakit atau menyebabkan gangguan. Walaupun terdapat faedah kepada penggunaan racun perosak, terdapat juga kelemahan, seperti potensi keracunan pada manusia dan organisma lain
Racun herba yang digunakan untuk membunuh rumpai, terutamanya pada laluan pejalan kaki dan kereta api. Mereka adalah sama dengan auksin dan paling mesra alam oleh bakteria tanah. Walau bagaimanapun, satu kumpulan yang diperoleh daripada trinitrotoluene (2:4 D and 2:4:5 T) mempunyai dioksin
Racun serangga digunakan untuk menghapuskan perosak ladang yang merosakkan tanaman. Serangga perosak bukan sahaja tanaman tetapi juga yang disimpan dan di kawasan tropika ia dianggarkan bahawa satu pertiga daripada jumlah pengeluaran hilang semasa penyimpanan makanan. Seperti racun kulat, racun serangga yang mula digunakan pada abad kesembilan belas adalah bukan organik contoh Paris Hijau dan sebatian arsenik lain. Nikotin juga telah digunakan sejak abad ke-lewat kelapan belas.
Kini terdapat dua kumpulan utama racun serangga -
1. Organochlorines termasuk DDT, Aldrin, Dieldrin dan BHC. Mereka murah untuk dihasilkan, kuat dan tahan. DDT telah digunakan pada skala besar-besaran dari tahun 1930-an, dengan puncak 72,000 tan metrik digunakan pada tahun 1970. Kemudian penggunaannya merosot apabila kesan persekitaran yang berbahaya telah disedari. Ia terdapat di seluruh dunia dalam ikan dan burung dan malah ditemui dalam salji di Antartika. Ia sukar larut dalam air tetapi sangat larut dalam aliran darah. Ia memberi kesan kepada sistem saraf dan endokrin dan menyebabkan kulit telur burung kekurangan kalsium menyebabkan ia menjadi mudah pecah. Ia dianggap bertanggungjawab bagi kemerosotan bilangan burung pemangsa seperti Ospreys dan helang di luar negara pada tahun 1950 - ia sekarang sedang pulih.
Selain peningkatan penumpuan melalui rantaian makanan, ia diketahui sebagai memasuki melalui membran telap, jadi ikan mendapatkannya melalui insang mereka. Kerana ia mempunyai keterlarutan air yang rendah, ia cenderung untuk kekal di permukaan air, jadi organisma yang tinggal di sana adalah yang paling terjejas. DDT terdapat dalam ikan yang membentuk sebahagian daripada rantaian makanan manusia menyebabkan kebimbangan, tetapi tahap yang dijumpai dalam hati, buah pinggang dan otak tisu adalah kurang daripada 1 ppm dan lemak adalah 10 ppm, iaitu di bawah paras mungkin menyebabkan bahaya. Walau bagaimanapun, DDT diharamkan di UK dan Amerika Syarikat untuk menghentikan pembentukan selanjutnya dalam rantai makanan. Pengeluar AS terus menjual DDT ke negara-negara membangun, yang tidak mampu menggunakan bahan kimia penggantian mahal dan yang tidak mempunyai peraturan-peraturan yang ketat seperti bagi mengawal penggunaan racun perosak.
==Rujukan==
| |||