Hadis: Perbezaan antara semakan

'''Hadis''' atau '''Hadith''' ({{IPAc-en|ˈ|h|æ|d|ɪ|θ}}<ref>{{OED|hadith}}</ref> atau {{IPAc-en|h|ɑː|ˈ|d|iː|θ}};<ref>{{dictionary.com|Hadith|accessdate=2011-08-13}}</ref> {{lang-ar|حديث}}) dalam [[Islam]] penggunaan agama sering diterjemahkan sebagai "tradisi kenabian", bermakna korpus laporan ajaran, perbuatan dan perkataan para nabi Islam [[Muhammad]]. Kesusasteraan hadithhadis telah disusun daripada laporan lisan yang berada dalam edaran dalam masyarakat sekitar masa penyusunan mereka lama selepas kewafatan Nabi Muhammad. [[Sahih al-Bukhari|koleksi Bukhari]] dianggap paling dipercayai oleh ramai ulama tradisional yang Sunni. TheAhli Shi'asSyiah percaya dalam badan sepenuhnya berasingan Hadis.

Hadis juga mempunyai pengaruh yang mendalam dan kontroversi terhadap membentuk ulasan-ulasan (''[[tafsir]]'') pada al-Quran. Para komentar terawal al-Quran oleh [[Muhammad ibn Jarir al-Tabari]] kebanyakannya diperoleh daripada hadis. HadithHadis ini telah digunakan dalam membentuk dasar [[Syariah|Undang-Undang 'Syariah']]. Banyak sejarah Islam awal yang terdapat hari ini juga berdasarkan hadis dan dicabar kerana kekurangan asas dalam bahan sumber utama dan percanggahan berdasarkan bahan sekunder boleh didapati.

Setiap hadith adalahhadis berdasarkan kepada dua bahagian, rantaian penyampai hadithhadis yang melaporkan (''isnadnya''), dan teks itu sendiri (''matn'').<ref>{{cite book|last=Newby|first=Gordon D.|title=A concise encyclopedia of Islam|year=2002|publisher=Oneworld|isbn=1851682953|edition=Repr.}}</ref><ref>{{cite book|last=Islahi|first=Amin Ahsan|title=Mabadi Tadabbur-i-Hadith (translated as: Fundamentals of Hadith Interpretation)|year=1989 (tr:2009)|publisher=Al-Mawrid|location=Lahore|url=http://www.monthly-renaissance.com/DownloadContainer.aspx?id=71|authorlink=Amin Ahsan Islahi|accessdate=2 June 2011|language=Urdu}}</ref> Hadis masih dianggap oleh tradisional [[Islam]] nombor ic [[Mazhab|sekolah perundangan]] sebagai alat penting untuk memahami [[al-Quran]] dan dalam hal-hal [[Fiqh|perundangan]].<ref name="Nukat">Ibn Hajar, Ahmad. ''al-Nukat ala Kitab ibn al-Salah'', vol. 1, p. 90. Maktabah al-Furqan.</ref> Hadis ialah [[Sains hadith | dinilai]] dan berkumpul ke dalam koleksi besar dalam ke-8 dan ke-9. Karya-karya yang disebut dalam hal-hal [[Syariah|undang-undang Islam]] dan [[Sejarah Islam|Sejarah]] untuk hari ini. Denominasi terbesar Islam, [[Sunah Waljamaah|Sunni]], [[Syiah]], dan [[Ibadi]], bergantung kepada set koleksi hadis. Ulama dan fuqaha semua denominasi mengelaskan hadithhadis individu sebagai ''sahih'' ("tulen"), ''hasan'' ("baik") dan ''da'if'' ("lemah").<ref>The Future of Muslim Civilisation by Ziauddin Sardar, 1979, muka surat 26.</ref> Walau bagaimanapun, tradisi yang berbeza dalam setiap jenis mata wang, dan ulama yang berbeza dalam setiap tradisi, boleh berbeza yang hadithhadis hendaklah dimasukkan ke dalam kategori.

Semakin banyakramai orang Islam telah mula menolak kewibawaan hadithhadis memihak kepada pihak berkuasa utama al-Quran (Lihat [[Kritikan Hadis]]). Mereka memetik banyak ayat-ayat al-Quran (contohnya 6: 114, 31: 6, 45: 6 dan 77:50) untuk menyokong hujah mereka. Sesetengah memanggil diri mereka "[[Al-Quran sahaja|Ahli Quran]]", manakala yang lain mengelakkan apa-apa gelaran, melabelkan diri mereka sebagai "Islam" untuk mengelakkan apa-apa tanda-tanda bahawa sektarianisme. Beberapa menolak semua hadithhadis, sementara yang lain mempertimbangkanmempertimbang Hadis sebagai mempunyai beberapa nilai sejarah sebagai bahan sumber sekunder yang boleh dikaji untuk tujuan akademik (dengan pemeriksaan yang ketat) dan orang-orang yang tidak bercanggah dengan al-Quran boleh dianggap berguna untuk tugas-tugas tertentu yang diberi mandat oleh al-Quran, seperti aspek fizikal 'Solat' / sembahyang, tetapi kedua-dua kumpulan ini menolak kuasa daripadanya Hadis sebagai sumber undang-undang.

Setiap perkataan yang diucapkan oleh RasulRasulullah s.a.w.SAW seperti hadis berikut :

# Kitab al-Jami' as-Sahih - karya [[Imam Bukhari]] atau nama sebenar beliau adalahialah Muhammad bin ismail

# Kitab Sunan an-Nasai - karya [[Imam Nasa'i]] atau nama sebenar beliau adalahialah Abu abdul rahman bin shuib

# Kitab Sunan Abi Daud - karya Imam [[Imam Abu Daud]] atau nama sebenar beliau adalahialah Abu daud sulaiman

# Kitab Sunan at-Tirmizi (al Jami' as-Sahih) - karya [[Imam Tirmidzi]] atau nama sebenar beliau adalahialah Abu esa muhammad bin ishak Asalmi

# Kitab Sunan Ibnu Majah - karya [[Imam Ibnu Majah]] atau nama sebenar beliau adalahialah Abu abdullah muhammad bin yazid al-quzwini

Kedudukan hadithhadis dalam Islam adalah sesuatu yang tidak dapat diragukan kerana terdapat penegasan yang banyak di dalam al -Quran tentang hadithhadis – di dalam al -Quran disebut sebagai al Sunnah – malahan dalam banyak tempat hadithhadis disebutkan selari dengan al -Kitab ataupun al -Quran. Di dalam al -Quran juga disebutkan dengan ketaatan terhadap Rasulullah sawSAW yang disebutkan bersama dengan ketaataan kepada Allah. Ini sebagaimana yang ditegaskan di dalam al -Quran di dalam firman Allah seperti ;

Maksudnya ; ''“Dan taatilah Allah dan RasulNyaRasul-Nya, jika kamu adalahialah orang-orang yang beriman”'' (surah al -Anfāl : ayat 1)

Maksudnya ; ''“Dan tidaklah patut bagi laki-laki yang mukmin dan tidak (pula) bagi perempuan yang mukminah, apabila Allah dan RasulNyaRasul-Nya telah menetapkan suatu ketetapan, akan ada bagi mereka pilihan yang lain bagi urusan mereka”'' (surah al -Ahzāb : ayat 36)

Maksudnya ; ''“Apa yang diberikan Rasul kepada kamu, maka ambillah ia, dan apa yang dilarangnya bagimu, maka tinggalkanlah”'' (surah al -Hasyr : ayat 7)

Dengan penegasan al -Quran di atas, jelaslah bahawa hadithhadis tidak dapat dipisahkan penggunaannya di dalam segala hal yang berkaitan dengan Islam selari dengan al -Quran.

Sesetengah pengarang menyebutkan mengenai 5 fungsi hadithhadis yang utama – dalam sesetengah buku cuma disebut 4 – iaitu ;

* Penguat dan penyokong kepada hukum-hukum yang terdapat di dalam al -Quran seperti dalam perkara pengsyariatan sembahyang, puasa dan haji.

* Penghurai dan pentafsir bagi ayat-ayat al -Quran yang umum seperti memperjelaskan mengenai cara perlaksanaan sembahyang, kaedah jual beli, menunaikan zakat dan haji dan sebagainya yang mana perkara-perkara tersebut hanya disebutkan secara umum oleh al Quran.

* Menjadi keterangan tasyri’ iaitu menentukan sesuatu hukum yang tiada di dalam al Quran seperti dalam hal memakan haiwan yang ditangkap oleh haiwan pemburu terlatih seperti anjing yang mana buruan tersebut terdapat kesan dimakan oleh haiwan pemburu terlatih tadi dan kesan tersebut menunjukkan haiwan pemburu tadi menangkap buruan untuk dirinya sendiri. di dalam al Quran hanya dibenarkan memakan buruan yang ditangkap oleh haiwan pemburu terlatih. Maka dalam hal ini, hadithhadis menerangkan bahawa buruan yang mempunyai kesan dimakan oleh haiwan pemburu adalah haram dimakan.

* Menasakhkan hukum yang terdapat di dalam al -Quran.Sesetengah ahl al Ra’y berpandangan bahawa hadithhadis yang dapat menasakhkan hukum al Quran itu mestilah sekurang-kurangnya bertaraf Mutawatîr, Masyhûr ataupun Mustafhîdh.

Dalam menentukan fungsi-fungsi bagi hadithhadis ini, para ulama bersepakat dalam menentukan fungsi pertama dan kedua tetapi mereka masih berselisih dalam menentukan fungsi ketiga, keempat dan kelima. Menurut ulama Hanafiyyah, hadithhadis-hadithhadis Mutawatîr dan Masyhûr boleh menasakhkan hukum al Quran manakala Imam Syafie sendiri menolak penasakhan itu.

Di dalam bidang ibadat, hadithhadis memainkan peranannya dalam menghuraikan maksud ayat-ayat al Quran mengenai pengsyariatan sesuatu bentuk ibadat dengan lebih jelas. Tambahan pula, hadithhadis juga memperincikan lagi masalah-masalah yang berhubung dengan pelaksanaan sesuatu ibadat sama ada wajib, sunat, harus, makruh atau haram.

Dalam bidang hukum atau undang-undang, hadithhadis memperincikan hukuman-hukuman dan undang-undang yang terdapat di dalam al -Quran seperti hukuman terhadap penzina. HadithHadis juga berbicara meliputi soal-soal yang berhubung dengan keadilan sosial, ekonomi dan politik. HadithHadis juga menerangkan mengenai hal-hal mengenai masalah-masalah perseorangan dan kekeluargaan seperti soal nikah, cerai dan talak. Begitu juga kita tidak menemui secara khusus tentang larangan al -Quran terhadap amalan rasuah dan menyorok barang dagangan dan perkara-perkara ini diterangkan di dalam hadithhadis.

Mengenai ilmu pengetahuan pula, tidak sedikit ilmu yang boleh kita korek dari hadithhadis bagaikan satu dasar yang tidak diketahui kedalamannya sama ada ilmu sejarah – sejarah penciptaan alam dan bangsa-bangsa terdahulu -, ilmu nasab, ilmu sosiologi, bahasa, sastera, budaya dan banyak lagi. Tambahan pula, hadithhadis juga menggalakkan manusia agar berusaha menuntut ilmu dan memperbaiki diri. Manakala dalam soal pembentukan akhlak pula, maka sememangnya pengutusan Rasulullah sawSAW itu sendiri adalah untuk membentuk akhlak yang mulia.

Kritikan awal Hadis mendahului zaman Al-Shafii (d. 204 AH / 820 CE) dan terdapat dalam teks yang memegang tradisi Islam menjadi surat dari Khawarij Abd Allah Ibn Ibad kepada Khalifah Abd al-Malik di 76/695. Walaupun pengarang dan dating surat ini adalah dalam beberapa pertikaian, ia masih mendahului al-Shafii dan kepentingannya sebagai satu cabaran kepada kewibawaan HadithHadis kekal undented. Suatu perenggan utama surat ini mengkritik penduduk Kufa untuk mengambil "Hadis" untuk agama mereka meninggalkan al-Quran. "Mereka percaya dalam sebuah buku yang bukan dari Allah, ditulis oleh tangan manusia; mereka kemudian mengaitkannya kepada Rasul Allah."<ref>Michael Cook, ''Muslim Dogma'', (Cambridge, Cambridge University Press, 1981), p. 9; dipetik dalam Aisha Y. Musa, ''Hadith As Scripture: Discussions On The Authority Of Prophetic Traditions In Islam'', Palgrave Macmillan, 2008, p. 38; diambil dari Abdur Rab, ''Rediscovering Genuine Islam: The Case for a Quran-Only Understanding'', CreateSpace Independent Publishing Platform, 2014, p. 198.</ref> Kumpulan yang disebut sebagai Ahl al-Kalam, yang hidup pada masa Al-Shafii dan disebut dalam Kitab beliau al-Jima Ilm menolak hadis atas alasan teologi. Hujah asas mereka adalah bahawa Al-Quran adalah penjelasan semua (16:89). Mereka menegaskan bahawa ketaatan kepada Rasulullah itu terkandung dalam mentaati hanya Al-Quran bahawa Allah telah diturunkan kepadanya, dan bahawa apabila al-Quran disebut Kitab bersama-sama dengan membawa hikmat Hikmah adalah hukum tertentu mengenai Kitab Allah."<ref>Musa, 2008, pp. 36-37; taken from Abdur Rab, 2014, p. 199.</ref> Daniel Brown menyatakan bahawa argumen utama Ahl al-Kalam adalah bahawa Hadis tidak membayangkan dengan tepat contoh Nabi, sebagai penghantaran laporan Hadis tidak dipercayai. Contoh Nabi, mereka berhujah, "hendaklah diperoleh di tempat lain -. Pertama dan utama dalam mengikuti Al-Quran" Dan menurut mereka, "korpus Hadis penuh dengan tradisi yang bercanggah, menghujat, dan tidak masuk akal."<ref>Brown, Daniel W., Rethinking Tradition in Modern Islamic Thought, Cambridge University Press, 1996 (Paperback 1999), pp. 15-16; excerpted from Abdur Rab, 2014, pp. 199-200.</ref>

[[Ghulam Ahmed Pervez]] (1903-1985), sahabat Muhammad Ali Jinnah, pengasas Pakistan dan seorang pelajar penyair Islam yang terkenal dan ahli falsafah Allama Iqbal, seorang pengkritik terkenal daripada Hadis dan percaya bahawa al-Quran adalah mencukupi bagi umat Islam untuk memahami dan mengamalkan Islam, tetapi dengan kaveat itu penting bahawa al-Quran itu perlu dikaji dengan menggunakan kaedah-kaedah dan konvensyen bahasa klasik di mana ia diturunkan sesuai. Beliau juga menolak kuasa sewenang-wenangnya pertubuhan ini perkeranian dan disifatkan mereka tidak produktif. Beliau berhujah bahawa terjemahan dan ulasan-ulasan al-Quran tidak tepat mencerminkan makna klasik bahasa Arab asal dan menuduh penubuhan perkeranian menafikan Muslim mesej sebenar al-Quran dengan sengaja untuk berkhidmat tujuan yang mementingkan diri sendiri mereka sendiri. A [[fatwa]], arahan, ditandatangani oleh lebih daripada seribu ulama ortodoks, mengecam beliau sebagai 'kafir', yang tidak percaya.<ref>{{cite book |last=Ahmad |first=Aziz |title=Islamic Modernism in India and Pakistan, 1857 -1964 |location=London |publisher=Oxford University Press |year=1967 |oclc=250265693}}{{page needed|date=May 2014}}</ref> Walau bagaimanapun, beliau meneruskan penyelidikan dan kerja-kerja di Pakistan, setelah berkumpul penonton menghargai. Organisasi yang ditubuhkan [[Tolú-e-Islam]] terus mengembangkan asas idea-idea beliau. Hasil kerja beliau mani, '' Maqam-e Hadis '' berhujah bahawa Hadis telah terdiri daripada "perkataan mengelirukan abad sebelumnya", tetapi menunjukkan bahawa dia tidak bercanggah dengan '' idea '' daripada kata-kata yang dikutip daripada Nabi, itu sahaja beliau akan mempertimbangkan sebarang hadithhadis yang bertentangan dengan ajaran Al-Quran telah secara palsu disebabkan oleh Nabi.<ref>Pervez, Ghulam Ahmed. [http://www.tolueislam.com/Parwez/mh/mh.htm Maqam-e Hadith], [http://www.tolueislam.com/Urdu/mhadith/mh.htm Urdu version]</ref> Beliau juga adalah terhadap tafsiran mistik Islam yang diturunkan Islam kepada bidang swasta, kerana beliau percaya Islam tidak benar-benar sebuah "agama" diamalkan secara individu dan berasaskan menurut iman dogmatik buta. Pervez berhujah bahawa sejak Allah memerlukan kepastian dari orang yang beriman dan kepastian hanya boleh dicapai oleh sebab, oleh itu benar Islam sebenarnya memang bertentangan dengan agama, hujah beliau dihuraikan dalam kerja-kerja ilmiah beliau "Islam: Satu Cabaran kepada Agama".<ref>http://www.tolueislam.org/Parwez/ICR/ICR.htm</ref>

Buku Malaysia tahun 1986 "Hadis: Satu penilaian semula" oleh [[Kassim Ahmad]] telah bertemu dengan kontroversi dan sebahagian ulama yang menyatakan-Nya satu [[murtad]] dari Islam untuk menunjukkan bahawa ""hadithhadis adalah sektarian, anti-sains, anti-sebab dan anti-wanita ".<ref name="call"/><ref name="kiss">Ahmad, Kassim. "Hadith: A Re-evaluation", 1986. English translation 1997{{page needed|date=May 2014}}</ref>