|
|}}
'''George IV''' (George Augustus Frederick; 12 Ogos 1762 – 26 Jun 1830) adalah raja [[United Kingdom Great Britain dan Ireland]] dan raja [[Kerajaan Hanover|Hanover]] berikutan kematiankemangkatan bapanyaayahandanya, [[George III dari United Kingdom|George III]], pada 29 Januari 1820, sehingga kematiannyakemangkatannya sendiri sepuluh tahun kemudian. Dari 1811 sehingga kesertaan, beliaubaginda telah berkhidmat sebagai [[Putera pemangku]] ketika bapanyaayahandanya sedang sakit mental.
George IV membawa gaya hidup mewah yang menyumbang kepada fesyen daripada [[Era Regency]]. BeliauBaginda merupakan penaung bentuk baru masa lapang, gaya dan rasa. BeliauBaginda ditugaskan [[John Nash (arkitek)|John Nash]] untuk membina [[Royal Pavilion]] di [[Brighton]] dan merombak [[Istana Buckingham]], dan Sir [[Jeffry Wyattville]] untuk membina semula [[Istana Windsor]]. BeliauBaginda memainkan peranan penting kerana pengasas [[Galeri Nasional]] dan [[King's College London]].
BeliauBaginda mempunyai hubungan yang lemah dengan kedua-dua bapanya dan isterinya, [[Caroline dari Brunswick]], dia juga melarang untuk menghadiri pertabalan beliaubaginda. BeliauBaginda memperkenalkan [[Sakit dan Rang Undang-Undang Penalti 1820|sakit dan Rang Undang-Undang Penalti]] dalam terdesak, tetapi tidak berjaya, cuba untuk menceraikan isterinya.
Bagi kebanyakan daerah George dan pemerintahan, [[Robert Jenkinson, Earl Kedua Liverpool|Lord Liverpool]] dikawal kerajaan sebagai [[Perdana Menteri United Kingdom|Perdana Menteri]]. Kerajaan George, dengan sedikit bantuan daripada Raja, dipengerusikan kemenangan dalam [[Perang Napoleon]], dirunding penyelesaian damai, dan cuba untuk berurusan dengan kelesuan ekonomi dan sosial. BeliauBaginda telah menerima [[George Canning]] sebagai menteri luar negeri dan kemudiannya Perdana Menteri, dan pembangkang untuk [[Pembebasan Katolik]].
Keindahan dan budaya beliaubaginda memperoleh gelaran "Lelaki Pertama England", tetapi hubungan yang buruk dengan bapanya dan isterinya, dan cara bermoral hidupnya, dia memperoleh menghina rakyat dan dimalapkan martabat beraja. Pembayar cukai marah pada perbelanjaan membazir dalam masa perang. Dia tidak memberikan kepimpinan negara dalam masa krisis, dan tidak bertindak sebagai contoh kepada kaumnya. Menteri-menteri ditemui kelakuannya mementingkan diri sendiri, tidak boleh dipercayai dan tidak bertanggungjawab. Pada setiap masa beliaubaginda banyak di bawah pengaruh kegemaran.<ref>Kenneth Baker, "George IV: a Sketch." ''History Today'' 2005 55(10): 30–36</ref>
== Rujukan ==
|
