'''KERAJAAN DINASTI QING (MANCU)''' ({{zh-cp|c=清朝|p=Qīng cháo}}; [[Bahasa Manchu]]: ''daicing gurun''; [[bahasa Mongolia]]: Манж Чин Улс), juga dikenali sebagai '''Bangsa Manchu''', ialah [[Kerajaan]] Manchu yang mengganti Kerajaan Maharaja (Dinasti) Ming dan memerintah dari tahun [[1644]] hingga [[1911]]. Kerajaan ini ditubuh bangsa [[Manchu]] [[Aisin Gioro|dari keluarga Manchu,Aisin Gioro]] bertempat yang kini sebagai [[China timur laut/Manchuria]]. Sejak tahun 1644 Kerajaan MancuManchu berkembang ke [[Tanah Besar China/ Tiongkok]] (kawasan diduduki [[bangsa Han|bangsa]] Cina) dan kawasan sekitarnya, lalu tertubuh '''Kerajaan Manchu Besar''' ({{zh-stp|s=大清国|t=大清國|p=dàcīngguó}}). Kerajaan Mancu merupakan sebuah Kerajaan Pemerintahan [[Bangsa dalam sejarah China Tiong Kok|di China/Tiong Kok.]]. Diisytiharkan sebagai '''Kerajaan Jin Akhir''' pada tahun 1616, namanya ditukar kepada "Ching" yang bermaksud "jelas" atau "jernih",pada 1636 dan menawan [[Peiching|Peking]] pada tahun 1644.Menjelang 1646,kerajaan ini memperoleh kuasa di kebanyakan wilayah besar China,namun keamanan semula di seluruh Tanah Besar Cina tak usai menjelang 1683.
Ketika pemerintahannya,Kerajaan MancuManchu Ching banyak terserap dengan [[budaya Cina]].Namun, ketenteraan menjadi lemah pada abad ke-19,maka bangsa ini berhadapan dengan tekanan asing,[[rusuhan]] besar-besaran serta kekalahan [[perang]]. Kerajaan ChingQing merundum selepas pertengahan abad ke-19.Kerajaan ini diguling sejurus rusuhan [[Pemberontakan Xin Hai]],apabila [[Permaisuri Long Yu|Maharani Balu Long Yu]]menuruni<nowiki/>turun takhta bagi pihak Maharaja Pu Yi terakhir,pada[[12 Februari 1912]].
