Wikipedia

UGM-27 Polaris: Perbezaan antara semakan

Layar sejarah secara interaktif
← Suntingan sebelumnyaSuntingan berikutnya →
Kandungan dihapus Kandungan ditambah
VisualWikiteks
Yosri (bincang | sumb.)
Birokrat, Penyelia
245,308 suntingan
Tiada ringkasan suntingan
Zamwan (bincang | sumb.)
Birokrat, Penyelia
23,017 suntingan
kemas kini
Baris 1:
'''Peluru berpandu Polaris''' merupakan [[peluru berpandu balistik lancarlancaran kapal selam]] ([[SLBM]]) yang boleh membawa [[kepala peledak]] [[senjata nuklear|nuklear]] yang dimajukan ketika perang dingin untuk [[Tentera lautLaut Amerika Syarikat]].
 
[[Lockheed]] memajukannya sebagai ''peluru berpandu balistik armada'' "Fleet Ballistic Missile (FBM)" untuk [[Tentera lautLaut Amerika Syarikat]]. Ujian yang pertama berjaya dilancarkan dari [[Cape Canaveral]] pada [[January 7 Januari]], [[1960]]. Kepala peledak nuklear telah dimajukan di (pada masa ini) [[Lawrence Livermore National Laboratory]] oleh pasukan yang diketuai oleh Harold Brown semenjak [[1957]].
 
==Sejarah==
Kepala peledak nuklear telah dimajukan di (pada masa ini) [[Lawrence Livermore National Laboratory]] oleh pasukan yang diketuai oleh Harold Brown semenjak [[1957]].
Pada Julai 1960, pihak Tentera Laut A.S menerima penghantaran 16 kepala peledak pertama dan pada 15 November peluru berpandu Polaris pertama diuji tembak daripada [[kapal selam]]. Peluru berpandu tersebut sepanjang 12.3 [[meter|m] (40.5 kaki) dan dengan panjang ridip 2.6 [[meter|m]] (8.5 kaki) dan berkeupayaan membawa kepala peledak 1 Megatan (Mt) sejauh 4000 km.▼
 
Versi Polaris pertama, A-1, seberat 28,800 paun (13 tan), berdiri 28.5 kaki (8.7 [[meter|m]]) tinggi, dengan diameter 54 inci (1.4 [[meter|m]]), dan mempunyai jarak 1000 batu nautikal (1,852 km). Ujian pelancaran dari kapal selam pada 20 Julai 1960, merupakan yang pertama dilancarkan daripada pelantar bawah air. [[USS George Washington (SSBN-598)|USS ''George Washington'']] merupakan armada kapal selam [[peluru berpandu balistik]] ([[SSBN]] dalam istilah angkatan laut [[Amerika Syarikat]], membawa enam belas [[peluru berpandu]]. Dari tahun [[1960]] sehingga [[1966]] empat puluh SSBN lagi telah dilancarkan.▼
Pada Julai [[1960]], pihak Navy [[Amerika Syarikat]] menerima penghantaran 16 kepala peledak pertama dan pada 15 November peluru berpandu Polaris pertama diuji tembak daripada [[kapal selam]].
 
Versi selanjutnya (A-2, A-3, dan B-3) adalah lebih besar, lebih berat, dan mempunyai jarak lebih jauh. Peningkatan jarak adalah paling penting: A-2 mampu terbang sejauh 1500 batu nautikal (2,300 km), A-3 2500 batu nautikal (4,600 km), dan B-3 2000 batu nautikal (3,700 km). A-3 mempunyai ciri ''multiple-reentry vehicles'' ([[MRV]]s) dan B-3 mempunyai ciri [[pembantu penembus|pembantu penembus ''penetration aids'']] untuk menangkis pertahanan [[antipeluruanti peluru berpandu balistik]] [[Soviet]]. B-3 berubah kepada C-3 [[peluru berpandu Poseidon]].▼
▲Peluru berpandu tersebut sepanjang 12.3 [[meter|m] (40.5 kaki) dan dengan panjang ridip 2.6 [[meter|m]] (8.5 kaki) dan berkeupayaan membawa kepala peledak 1 Megatan (Mt) sejauh 4000 km.
 
Peluru berpandu ini menggantikan [[Peluru berpandu Poseidon|Poseidon]] pada awal tahun [[1972]], dalam tahun [[1980]]-an keduanya digantikan dengan [[Peluru barpandu Trident|Trident I]] I.▼
▲Versi Polaris pertama, A-1, seberat 28,800 paun (13 tan), berdiri 28.5 kaki (8.7 [[meter|m]]) tinggi, dengan diameter 54 inci (1.4 [[meter|m]]), dan mempunyai jarak 1000 batu nautikal (1,852 km). Ujian pelancaran dari kapal selam pada 20 Julai 1960, merupakan yang pertama dilancarkan daripada pelantar bawah air. [[USS George Washington (SSBN-598)|USS ''George Washington'']] merupakan armada kapal selam [[peluru berpandu balistik]] ([[SSBN]] dalam istilah angkatan laut [[Amerika Syarikat]], membawa enam belas [[peluru berpandu]]. Dari tahun [[1960]] sehingga [[1966]] empat puluh SSBN lagi telah dilancarkan.
 
▲Versi selanjutnya (A-2, A-3, dan B-3) adalah lebih besar, lebih berat, dan mempunyai jarak lebih jauh. Peningkatan jarak adalah paling penting: A-2 mampu terbang sejauh 1500 batu nautikal (2,300 km), A-3 2500 batu nautikal (4,600 km), dan B-3 2000 batu nautikal (3,700 km). A-3 mempunyai ciri ''multiple-reentry vehicles'' ([[MRV]]s) dan B-3 mempunyai ciri [[pembantu penembus|pembantu penembus ''penetration aids'']] untuk menangkis pertahanan [[antipeluru berpandu balistik]] [[Soviet]]. B-3 berubah kepada C-3 [[peluru berpandu Poseidon]].
 
▲Peluru berpandu ini menggantikan [[Peluru berpandu Poseidon|Poseidon]] pada awal tahun [[1972]], dalam tahun [[1980]]an keduanya digantikan dengan [[Peluru barpandu Trident|Trident]] I.
 
==Polaris British ==
 
Pihak [[United Kingdom|British]] menggunakan Polaris akibat kegagalan [[peluru berpandu Blue Streak]] dan pembatalan projek [[Peluru berpandu Skybolt|Skybolt]] pada tahun [[1950s]]1950-an. [[Harold Macmillan]] dan [[John F. Kennedy]] bersetuju pada tahun [[1962]] semasa di [[Persidangan Nassau]] bahawaAmerikabahawa Amerika Syarikat akan membekalkan BritaishBritish dengan peluru berpandu Polaris. Amerika Syarikat akan membekalkan peluru berpandu, tubetuib pelancar dan sistem kawalan pelancar, sementara kepala peledak dan kapal selam adalah buatan [[United Kingdom|British]]. Sebagai balasan, [[Amerika Syarikat]] diberikan jaminan berkenaan penggunaan peluru berpandu tersebut. Perjanjian jualan Polaris ditanda tangani pada [[6 April]], [[1963]].
 
Kapal selam Polaris British adalah kapal selam [[kapal selam kelas Resolution|kapal selam kelas peluru berpandu balistikKelas Resolution]]. Sistem Polaris mengalami program memanjangkan jangka hayat yang meluas dipanggil ''[[Chevaline]]'', yang antara lain menggandakan jumlah kepala peledak yang mampu dibawa sistem Polaris.
 
Pihak British akhirnya menaik taraf kepada [[peluru berpandu Trident]] selepas perdebatan politik mengenai kos dan keperluan, tetapi menunggukan versi Trident II (D5).
 
==Lihat juga:==
* [[Penilaian Program dan Teknik Revisi]]
 
==Pautan luar==
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/wiki/UGM-27_Polaris"