William Randolph Hearst

William Randolph Hearst Sr. (/hɜrst/;[2] 29 April 1863 – 14 Ogos 1951) ialah seorang ahli perniagaa , ahli politik, dan penerbit akhbar Amerika Syarikat yang membina rantaian akhbar terbesar dan syarikat media terbesar Hearst Communications di Amerika dan kaedah pemalsuan kewartawanan kuning mempengaruhi media popular negara dengan menekankan sensasi dan cerita minat manusia. Hearst memasuki perniagaan penerbitan pada tahun 1887 selepas diberi kawalan The San Francisco Examiner oleh bapanya yang kaya-raya. Berpindah ke New York City, beliau memperoleh The New York Journal dan berperang dengan peredaran perang pahit dengan New York World Joseph Pulitzer yang menjual kertas kerja oleh tajuk-tajuk berita gergasi ke atas cerita-cerita yang bertentangan dengan jenayah, rasuah, grafik, seks dan sindiran. Memperoleh lebih banyak akhbar, Hearst mencipta rangkaian yang berjumlah hampir tiga puluh kertas di bandar-bandar utama Amerika di puncaknya. Dia kemudian berkembang ke majalah, mencipta perniagaan surat khabar dan majalah terbesar di dunia.

William Randolph Hearst
Ahli Dewan Perwakilan Amerika Syarikat dari daerah New York ke-11
Dalam jawatan
4 Mac 1903 – 3 Mac 1907
Didahului olehWilliam Sulzer
Digantikan olehCharles V. Fornes
Maklumat peribadi
Lahir(1863-04-29)29 April 1863
San Francisco, California, A.S.
Mati14 Ogos 1951(1951-08-14) (umur 88)
Beverly Hills, California, U.S.
Cause of deathAngin ahmar[1]
Parti politikDemokrarik (1900–04; 1914–51)
Pemilikan Perbandaran (1904–06)
Bebas (1906–14)
PasanganMillicent Willson (1903–1951)
Pasangan SerumahMarion Davies (perempuan simpanan; 1917–1951)
AnakGeorge
William Jr.
John
Randolph
David
Patricia Lake (alleged)
Ibu bapaGeorge Hearst
Phoebe Apperson Hearst
Tempat belajarUniversiti Harvard
PekerjaanAhli perniagaan, ahli politik, penerbit akhbar
TandatanganTandatangan

Beliau telah dua kali dipilih sebagai Demokrat kepada Dewan Perwakilan Amerika Syarikat, dan gagal bertanding untuk jawatan Presiden Amerika Syarikat pada tahun 1904, Datuk Bandar New York pada tahun 1905 dan 1909 dan untuk Gabenor New York pada tahun 1906. Beliau menyokong sayap kiri Pergerakan Progresif, bercakap bagi pihak kelas pekerja. Hearst mengendalikan kedudukan editorial dan liputan berita politik dalam semua kertas dan majalahnya dan dengan itu menyiarkan pandangan peribadinya. Beliau menghebahka kekejaman Sepanyol di Cuba dan meminta perang pada 1898 menentang Sepanyol. Selepas tahun 1918, beliau menyeru dasar asing untuk mengasingkan diri untuk mengelakkan sebarang kesilapan dalam apa yang dianggapnya sebagai urusan Eropah yang korup. Beliau merupakan seorang nasionalis militan satu masa dahuli, anti-komunis sengit, dan sangat mencurigakan Liga Negara dan Inggeris, Perancis, Jepun, dan Rusia.[3] Beliau merupakan penyokong utama Franklin Roosevelt pada tahun 1932-34, tetapi kemudian berpecah-belah dengan FDR dan menjadi musuh yang paling menonjol di sebelah kanan. Peredaran puncaknya mencapai 20 juta pembaca setiap hari pada pertengahan 1930-an, tetapi beliau pengurus wang yang buruk dan sangat dalam hutang yang kebanyakan asetnya harus dibubarkan pada akhir 1930-an; Hearst berjaya menyimpan akhbar dan majalahnya.

Kisah hidupnya menjadi inspirasi utama bagi Charles Foster Kane, watak utama dalam filem arahan Orson Welles, Citizen Kane.[4] Rumah agam terkenal beliau, Hearst Castle, di atas bukit yang menghadap Lautan Pasifik berhampiran San Simeon, kini menjadi Monumen Bersejarah Negara dan Mercu Tanda Bersejarah Negara.

Rujukan

sunting
  1. ^ http://www.latimes.com/local/obituaries/archives/la-me-william-randolph-hearst-19510815-story.html
  2. ^ "Hearst". Random House Webster's Unabridged Dictionary.
  3. ^ Rodney Carlisle, "The Foreign Policy Views of an Isolationist Press Lord: W. R. Hearst & the International Crisis, 1936–41" Journal of Contemporary History (1974) 9#3 pp 217–227.
  4. ^ The Battle Over Citizen Kane, PBS.

Pautan luar

sunting