Tahini: Perbezaan antara semakan
Kandungan dihapus Kandungan ditambah
Baris 30:
== Sejarah ==
Rekod tertua bijan adalah dalam dokumen pepaku bertulis 4,000 tahun dahulu menggambarkan adat untuk menyajikan kepada dewa mereka bijan wain. Ahli sejarah Herodotus menulis tentang penanaman bijan 3,500 tahun dahulu di kawasan Sungai Tigris dan Furat di [[Iraq]] Purba. Ia digunakan terutamanya sebagai sumber minyak.<ref>{{cite web|last=Laniado |first=Limor |url=http://www.haaretz.com/culture/food-wine/be-merry-the-glory-of-tahini-1.361176 |title=The glory of tahini |publisher=Haaretz.com |date=2011-05-12 |accessdate=2013-01-18}}</ref>
Tahini disebut sebagai bahan ''hummus kasa'', resipi disalin dalam buku masakan Arab tanpa nama abad ke-13, ''Kitab Wasf al-Atima al-Mutada''.<ref name=Fordham>{{cite web|title=Middle Eats: What are Lebanon’s chances of legally laying claim to hummus?|author=Alice Fordham|publisher=NOW Lebanon|date=October 10, 2008|url=http://www.nowlebanon.com/NewsArticleDetails.aspx?ID=62188|accessdate=2008-11-25}}</ref> Pes bijan adalah bahan dalam beberapa [[masakan China|hidangan Chinese]], [[Masakan Korea|Korea]], dan [[masakan Jepun|Jepun]]; ia digunakan dalam beberapa versi [[masakan Sichuan|hidangan Szechuan]] [[mi dan dan]]. Pes bijan juga digunakan dalam [[masakan India]].<ref>Sanjeev Kapoor, ''Khazana of Indian Vegetarian Recipes'', p. 94</ref> Di Amerika Syarikat, tahini bijan, bersama-sama dengan [[mentega kacang]] mentah lain, boleh didapati menjelang tahun 1940 di [[kedai makanan kesihatan]].<ref name='mariposa'>Mariposa, ''Hollywood Glamour Cook Book'', 1940, p. 101.</ref>
== Penyediaan dan penyimpanan ==
| |||