Etnik Melayu: Perbezaan antara semakan
Kandungan dihapus Kandungan ditambah
Baris 170:
Instrumen yang terdahulu dan paling berpengaruh detik kebangsaan Melayu berkala yang dipolitikkan ialah kedudukan orang Melayu dalam menghadapi penjajahan dan asing imigresen bukan Melayu. Walaupun dengan tekanan yang dikenakan oleh kerajaan kolonial British, terdapat tidak kurang daripada 147 jurnal dan akhbar yang diterbitkan dalam [[British Malaya | Malaya]] antara 1876 dan 1941. Antara akhbar berkala yang ketara ialah "Al-Imam" (1906), "Pengasuh" (1920),'' Majlis'' (1935) dan'' [[Utusan Melayu]]'' (1939). Kenaikan [[nasionalisme Melayu]] sebahagian besarnya telah digerakkan oleh tiga puak nasionalis radikal dibezakan ke kiri Melayu dan kumpulan Islam yang menentang golongan elit konservatif.<ref name="Leo Suryadinata">{{Cite book|title=Nationalism & Globalization: East & West|pages=133–136|author=Leo Suryadinata|isbn= 978-9812300782|year=2000|publisher= Institute of Southeast Asian Studies}}</ref>
Ahli-ahli [[sayap kiri]] Melayu telah diwakili oleh [[Kesatuan Melayu Muda]], yang ditubuhkan pada tahun 1938 oleh sekumpulan Melayu berpendidikan terutamanya dalam [[Sultan Idris Training College]], dengan gagasan'' [[Greater Indonesia]]''. Pada tahun 1945, mereka menyusun semula diri mereka menjadi sebuah parti politik yang dikenali sebagai Parti Kebangsaan Melayu Malaya (PKMM). Islam asalnya diwakili oleh Kaum Muda terdiri daripada ulama Timur Tengah berpendidikan dengan perasaan [[Pan-Islamisme | Pan-Islam]]. Parti politik Islam yang pertama ialah "Parti Orang Muslimin Malaya" (Hizbul Muslimin) yang ditubuhkan pada Mac 1948, yang kemudiannya digantikan oleh [[Parti Islam Se-Malaysia]] pada tahun 1951. Kumpulan konservatif yang ketiga terdiri daripada golongan elit barat iaitu birokrat dan ahli-ahli keluarga diraja yang berkongsi pendidikan Inggeris yang biasa terutamanya di
Melayu dan kemelayuan telah menjadi asas utama bagi ideologi Melayu dan nasionalisme Melayu di Malaysia. Ketiga-tiga puak nasionalis Melayu percaya dalam gagasan "Negara Melayu" (Bangsa Melayu) dan kedudukan bahasa Melayu, tetapi tidak bersetuju alih peranan Islam dan raja-raja Melayu. Konservatif menyokong [[Bahasa Melayu]], [[Pengenalan Melayu Islam|Islam]] dan [[Raja-raja Melayu|pemerintahan Melayu]] yang menjadi tonggak utama kemelayuan, tetapi tidak bersetuju(?) dalam negara sekular yang membataskan peranan politik Islam. Yang berhaluan kiri bersetuju dengan [[negara sekular]] tetapi mahu menamatkan [[feudalisme]], manakala kumpulan Islam menggemari berakhirnya royalti tetapi mencari peranan yang lebih besar [[Islam]].<ref>{{Cite book|title=After Independence: Making and Protecting the Nation in Postcolonial and Postcommunist States|pages=47–48|author=Lowell Barrington|isbn= 978-0472068982|year=2006|publisher=University of Michigan Press}}</ref>
| |||