|
[[fr:Massacre de Sabra et Chatila]]
Penyembelihan '''Sabra dan (Shatila/Chatila)''' berlaku pada September [[1982]], di [[Beirut]], [[Lebanon |Lubnan]], dalam kawasan di bawah kawalan Israeli, oleh Nasarani LebnonLubnan. Bangsa-Bangsa Bersatu telah menyifatkannya sebagai "[[genocide]]" -- satu istilah yang mempunyai kesan [[undang-undang antara bangsa|perhakiman antarabangsa]]. Kebanyakan perdebatan bertumpu kepada tanggungjawab Israel.
== Latarbelakang ==
Pada ketika itu, LebanonLubnan berada dalam keadaan perang saudara membabitkan siri pakatan yang rumit. Antaranya adalah pakatan antara [[Israel]] dan [[Nasarani]] LebnonLubnan, diketuai oleh parti [[Phalangist]] dan kumpulan bersenjata. Mereka sedang bertikaian dengan pihak [[Muslim]], termasuk [[Palestin]] yang diwakili oleh [[Organisasi Pembebasan Palestine|Organisasi Pembebasan Palestine "Palestine Liberation Organization]] (PLO). Penyembelihan antara kaum etnik berbeza adalah perkara biasa ketika perang saudara tersebut, yang menyaksikan hampir seramai 100,000 mangsa antara [[1975]] dan [[1990]], tetapi Israel mendakwa bahawa pengalamannya bekerjasama dengan PhalangesPhalangist sebelum penyembelihan tersebut tidak menunjukkan sebarang kecenderungan dikalangandi kalangan mereka mengenai keganasan terhadap orang awam. Pemimpin Phalangist pada masa itu, [[Bachir Gemayel]], amat popular dikalangandi kalangan Maronites, sebenarnya terkenal kerana kejam dan telah pernah membunuh bakal saingannya. Dia dilantik sebagai presidenPresiden LebnonLubnan pada 23 AOgosOgos. Pihak [[Israel]] telah melatih, membekalkan senjata, bekalan, dan juga pakaian seragam kepada pasukan Phalangist semenjak 1976.
Pihak PLO telah menggunakan LebanonLubnan sebagai tapak melancarkan serangan terhadap sempadan utara [[Israel]], dan berasaskan alasan tersebut, [[Israel]] telah menceroboh selatan LebanonLubnan]] pada 6 Jun 1982. Di bawah perjanjian perletakan senjata ditaja oleh [[Amerika Syarikat]] yang ditandatangani pada akhir Ogos, pihak PLO bersetuju untuk meninggalkan LebanonLubnan dibawah pengawasan antarabangsa dan Israel bersetuju untuk tidak mara kedalamke dalam Beirut dan menjamin keselamatan orang awam Palestin yang tinggal di kemahkhemah-khemah. Pada 1 September, pengunduran pejuang PLO telah lengkap dan pada 10 September pasukan antarabangsa ([[Amerika Syarikat]], [[PerancisPeranchis]], dan [[Itali]]) menyelia pengunduran tersebut telah berundur. Bagaimanapun pada 14 September 1982, [[Bachir Gemayel]] telah dibunuh, menyebabkan pasukan Phalangist bersumpah untuk membalas dendam. Pembunuh tersebut kemudiannya dipercayai sebagai agen [[Syria]], tetapi Menteri Pertahanan Israeli [[Ariel Sharon]] meletakkan tanggung jawabtanggungjawab pembunuhan tersebut ke atas penduduk Palestin, yang menambah kemarahan Phalangists yang telah diketahui membencii membenci penduduk Palestin. Kematian Gemayel juga menyebabkan keadaan huru-hara, yang menyebabkan pemimpin Israeli ingin memperkukuhkan kedudukan mereka dengan menceroboh Beirut Barat. Pihak pengintipan Israeli mendakwa bahawa kemahkhemah Sabra dan Shatila untuk pelarian Palestin di Beirut masih mempunyai sehingga 2,000 anggota PLO (yang didakwa tidak berundur, walaupun syarat perjanjian awal di mana PLO perlu meninggalkan LebanonLubnan) dan bersama senjata, dakwaan yang tidak berasas dan dipertikaikan (lihat di bawah).
== Kejadian ==
Pihak bersenjata Phalangist dan [[Pasukan Pertahanan Israel|Pasukan Pertahanan Israel "Israel Defense Forces"]] (IDF) mencapai persetujuan bahawa IDF akan mengawal sempadan kem dan Phalangists akan mengusir keluar ahli PLO dan menyerahkan mereka kepada pasukan Israeli. Arahan Sharon kepada PhalangesPhalangist menegaskan bahawa IDF akan mengawal semua pasukan di dalam kawasan tersebut. Pada petang [[16 September 1982]], IDF mengelilingi kem dan pasukan Phalangists menceroboh masuk, dibawahdi bawah pemerintahan [[Elie Hobeika]]. Untuk 36 jam berikutnya, pasukan Phalangists menyembelih kesemua penduduk kem, sementara pasukan IDF memasuki Beirut Barat.
Menjelang tengaharitengah hari Rabu, [[15 September]], pihak IDF telah mengelilingi dan menutup kawasan kem dan meletakkan pos pemerhati pada bumbung di bangunan tinggi berhampiran. Menjelang tengaharitengah hari Khamis, pihak Israel mengumumkan bahawa ia mengawal semua kawasan penting di Beirut. Pihak IDF bermesyuarat sepanjang hari dengan pemimpin Phalangist, termasuk [[Hobeika]], untuk membincangkan kemasukan mereka kedalamke dalam kem. Pada pukul 4 petang, 1500 orang bersenjata berkumpul dan mula bergerak kearahke arah kawasan kem, dan unit pertama 150 orang memasuki kawasan kem pada waktu maghrib, bersenjatakan senapang, pisau dan perang "hatchet". Dari awal malam sehingga lewat tengah malam, pada kedua-dua malam, pihak IDF menembak flare penerang di atas kawasan kem. firedSeawal illuminatingpukul flares8 abovemalam thehari camps.Khamis, Aseorang pegawai Phalangist officermelaporkan reportedpembunuhan seramai 300 hundredorang civilianawam killingskepada topusat thekawalan Israeli. commandPembunuhan postini asberterusan earlysepanjang as 8pm Thursday night, and further reports of the killings followed through the nightmalam. SomeSebahagian ofdaripada theselaporan reportstelah weredihantar forwarded toke Tel Aviv anddan seentelah bydilihat aoleh numberbeberapa ofpegawai kanan IDF senior officers.
Sungguhpun begitu, pasukan bantuan Phalangist tiba di kem pada pagi Jumaat. Sepanjang masa tersebut, tentera Israeli secara perseorangan menyaksikan sebahagian daridaripada penyembelihan tersebut. Pada satu masa soalan melalui radio ditujukan kepada [[Elie Hobeika]] menanyakan apa yang hendak dilakukan terhadap wanita dan kanak-kanak telah dipintas oleh pegawai perhubungan Israeli (dia menjawap "Ini merupakan kali terakhir awak tanya saya soalan seperti itu, awak sudah tahu apa yang perlu dilakukan", tentera Phalange di situ ketawa mendengarkannya). Pada waktu lain anggota pasukan kereta kebal melihat beberapa orang, wanita, dan kanak-kanak di bawadibawa ke stadium (kelihatannya untuk ditembak). Sesetengah tentera IDF diletakkan di sekeliling kem mematuhi arahan mereka dan mengusir kembali pelarian yang cuba melarikan diri. Yang lain melapurkanmelaporkan apa yang mereka lihat kepada orang atasan mereka. Anggota Phalangist sering datang meminta makanan, air, dan peluru sepanjang penyembelihan tersebut. Pada pukul 11:30 pagi, Jeneral IDF Yaron memerintahkan Phalanges untuk berhenti mara. Perintah tersebut kelihatannya tidak dipatuhi langsung. Selepas itu pada waktu petang, perbincangan "council"Majlis pegawaiPegawai Israeli memutuskan untuk memberikan lanjutan masa lanjut kepada pasukan Phalanges sehingga 5 pagi keesokan harinya. Tekanan Amerika yang dicetuskan oleh khabar angin mengenai penyembelihan itu merupakan sebab mendorong kepada keputusan untuk menghentikan pasukan Phalanges. Pasukan IDF juga membekalkan pasukan bersenjata dengan jentolak tambahan.
Orang bersenjata tidak keluar dari kem pada pukul 5 pagi Sabtu seperti diperintahkan; sebaliknya, mereka keluar pada pukul 10 pagi, selepas memaksa mereka yang masih hidup untuk beratur keluar dari kem, membunuh mangsa secara rawak, dan menghantar kebanyakan yang lain ke stadium untuk soal-siasat, yang berlarutan sepanjang hari. Pasukan IDF tidak memasuki kem ketika itu, untuk mengelak pembabitan. Pemberita asing pertama dibenarkan memasuki kem pada 9 pagi dan apabila menjumpai beratus-ratus mayat bergelempanganbergelimpangan merata-rata, kebanyakannya dikelar, memancarkan berita rasmi mengenai penyembelihan tersebut sekitar waktu tengaharitengah hari.
Jumlah sebenar mangsa tidak diketahui. International Committee of the Red Cross (ICRC) menganggarkan sejumlah 2,750 mangsa. Jumlah Israeli, berasaskan perisikan IDF, meletakkan jumlah sehingga 700-800, jumlah yang sama dipetik oleh pihak berkuasa LebnonLubnan dan kebanyakan sumber Barat, dan lapuranlaporan lain menyebut antara 300 sehingga 3,000.
== Tuduhan terhadap Israel ==
Berita penyembelihan tersebut tersebar melalui media sekelilingseluruh dunia. Berikutan kontrovesikontroversi itu, pihak Israel membentuk CommissionSuruhanjaya ofPenyiasatan Inquiryyang diketuai oleh bekas Hakim Agung Kahan. LapuranLaporan tersebut termasuk bukti daridaripada kakitangan tentera Israeli, termasuk juga tokoh politik, dan pegawai Phalange. Dalam lapuranlaporan ini, diterbitkan pada springmusim bunga 1983, the CommissionSuruhanjaya menyatakan bahawa tidak terdapat bukti unit Israeli terbabit dalam penyembelihan secara langsung, tetapi ia adalah sepenuhnya dilakukan oleh Hobeika dan orang-orangnya. Bagaimanapun, the CommissionSuruhanjaya merakamkan bahawa kakitangan tentera Israeli telah menyedari mengenai penyembelihan yang berlaku beberapa kali tanpa melakukan sebarang tindakan seriousserius untuk menghentikannya, dan juga lapuranlaporan mengenai penyembelihan sedang berlaku dilapurkandilaporkan kekepada menteri kabinet Israeli. Ia mencadangkan bahawa Menteri Pertahanan Israel, [[Ariel Sharon]] berhenti atau dipecat dan juga mengutuk "censured"serta mencela beberapa pegawai perisikan dan tentera.
Yang lain tidak bersetuju dengan lapuranlaporan tersebut: ▼
: "''Pembunuhan beramai-ramai itu bukan merupakan tindakan membalas dendam terhadap pembunuhan Bachir Gemayel yang dilakukan secara spontan tetapi merupakan satu operasi yang telah dirancang terlebih dahulu bertujuan memberi kesan terhadap perpindahan beramai-ramai rakyat Palestin daripada Beirut serta bahagian-bahagian lain di Lubnan. Penglibatan Israel dalam pembunuhan terhadap rakyat Palestin telah mewujudkan satu corak perjuangan politik yang mengusutkan melalui tindakan keganasan massa terhadap orang awam, termasuk wanita, kanak-kanak dan orang-orang tua''." [http://www.jerusalemites.org/sabra.html]
▲Yang lain tidak bersetuju dengan lapuran tersebut:
: "''The massacre was not a spontaneous act of vengeance for the murder of Bachir Gemayel, but an operation planned in advance aimed at effecting a mass exodus by the Palestinians from Beirut and other parts of Lebanon. Israel's participation in prior massacres directed against Palestinian people creates a most disturbing pattern of a political struggle carried on by means of mass terror directed at the civilians, including women, children, and the aged.''" [http://www.jerusalemites.org/sabra.html]
Beberapa pihak seperti [[Noam Chomsky]] dan [[Robert Fisk]] telah mendakwa bahawa pihak Israeli memang menyedari akan kejadian pembunuhan beramai-ramai itu. Selain itu, mereka merasa ragu bahawa wujudnya pejuang PLO di dalam kem-kem berkenaan, seperti dakwaan (1) laporan Suruhanjaya Kahan bahawa IDF telah menghantar 150 Phalangist untuk menentang 2,000 pejuang PLO (satu ciri taktik ketenteraan yang lemah) dan (2) pihak Phalangist cuma kehilangan dua nyawa, sesuatu yang tidak mungkin terjadi dalam pertempuran yang berlanjutan selama 36 jam yang melibatkan 2,000 pejuang yang cukup berpengalaman. Beberapa pihak membantah analisis yang dilakukan oleh Chomsky dan menganggapnya sebagai sesuatu yang subjektif berdasarkan pandangan politik beliau yang dianggap sebagai radikal.
Some, such as [[Noam Chomsky]] and [[Robert Fisk]], have alleged that the Israelis must have been aware of the massacre. Furthermore, they have doubted that there were any PLO members in the camps, as (1) the Kahan Commission claims that the IDF sent 150 Phalangists to fight 2,000 PLO members (an uncharacteristically poor military tactic) and (2) the Phalangists suffered only two casualties, an impropable outcome of a 36-hour battle involving 2,000 experienced soldiers [FT]. Chomsky's analysis has been criticized by some as subjective, due to his own, proclaimed political views, which are considered radical by many. Both books have been critically acclaimed.
|
