Cuping
Dalam anatomi haiwan, cuping atau pina (pinna, bulu pelepah dalam bahasa Latin) merupakan bahagian telinga yang kelihatan dan terletak pada luar kepala (ini juga boleh dipanggil aurikel atau aurikula).
| Cuping | |
|---|---|
 Telinga luaran. Permukaan sisian. | |
| Butiran | |
| Arteri | aurikel posterior, aurikel anterior |
| Saraf | trigeminal, aurikel besar, oksipital kecil |
| Limfa | Kepada nodus-nodus pra- dan pasca-aurikel, nodus-nodus rantaian parotid dan serviks |
| Pengenalpastian | |
| nama bahasa Latin | auricula |
| MeSH | D054644 |
| TA | A15.3.01.002 |
| FMA | FMA:56580 |
| Terminologi anatomi | |
Fungsi sunting
Fungsi cuping telinga ialah mengumpulkan bunyi serta melakukan transformasi spektrum pada bunyi-bunyi mendatang yang membolehkan proses penentuan arah bunyi secara menegak.[1] Ia mengumpul bunyi dengan bertindak sebagai corong yang menguatkan bunyi dan menghalakannya ke arah salur pendengaran. Sambil dipantulkan dari cuping, bunyi juga melalui proses penapisan dan juga pemodulatan amplitud bersandarkan frekuensi yang menambahkan maklumat arahan kepada bunyi. Kesan penapisan oleh cuping telinga manusia terutamanya memilih bunyi-bunyi dalam julat frekuensi perbualan mansuia. Untuk pelbagai spesies, cuping telinga boleh juga mengisyaratkan angin perasaan serta menyinarkan haba.
Rujukan sunting
 | Rencana anatomi ini ialah rencana tunas. Anda boleh membantu Wikipedia dengan mengembangkannya. |