Makam Shah Rukn-e-Alam
Rencana ini memerlukan kemas kini dalam Bahasa Melayu piawai Dewan Bahasa dan Pustaka. Silalah membantu. Anda boleh rujuk: Laman Perbincangannya • Dasar dan Garis Panduan Wikipedia • Manual Menyunting |
Rencana ini ialah terjemahan daripada bahasa lain. Terjemahan ini mungkin telah dihasilkan oleh komputer atau penterjemah tanpa kemahiran dalam bahasa lain. |
Keramat Shah Rukn-e-Alam (bahasa Punjabi dan Urdu: مقبرہ شاہ رکن عالم) terletak di Multan, Pakistan, merupakan makam wali Sufi Syeikh Rukn-ud-Din Abul Fateh. Kuil ini dianggap sebagai contoh terawal seni bina Tughluq,[1] dan merupakan salah satu kuil yang paling mengagumkan di benua kecil India.[2] Kuil ini menarik lebih 100,000 jemaah ke festival tahunan urs yang memperingati kematiannya.[3]
| مقبرہ شاہ رکن عالم | |
 Keramat Rukn-e-Alam ialah salah satu kuil sufi paling penting di selatan Punjab | |
| Maklumat umum | |
|---|---|
| Jenis | Keramat Sufi |
Disiapkan pada | 1324 C.E. |
| Maklumat lokasi | |
| Ralat Lua pada baris 511 di Modul:Location_map: Tidak dapat cari takrifan peta lokasi yang ditentukan: "Modul:Peta lokasi/data/Punjab Pakistan" tidak wujud. | |
 | |
| Koordinat | 30°11′56″N 71°28′17″E / 30.19889°N 71.47139°EKoordinat: 30°11′56″N 71°28′17″E / 30.19889°N 71.47139°E |
| Lokasi | Multan, Punjab, Pakistan |
sunting | |
Lokasi
suntingMakam itu terletak di bandar purba Multan, di tengah Pakistan. Makam itu terletak di pinggir barat laut Kubu Multan.
Sejarah
suntingMakam itu dibina antara 1320 dan 1324 CE oleh Ghiyath al-Din Tughluq dalam gaya seni bina pra-[[[Empayar Mughal|Mughal]].[3] Makam itu dianggap sebagai contoh terawal seni bina Tughluq, dan pra-tarikh monumen Tughluq di Delhi.[1]
Makam itu dibina semasa Ghiyath al-Din berkhidmat sebagai gabenor Dipalpur, dan berkemungkinan bertujuan untuk dijadikan makam untuk dirinya sendiri,[4][3] sebelum beliau menjadi Maharaja Kesultanan Delhi. Rukn-e-Alam pada mulanya telah dikebumikan di Mata Bahauddin Zakariya,[4] walau bagaimanapun, makam sekarang telah dihadiahkan oleh Muhammad bin Tughluq kepada keturunan Rukn-e-Alam,[5] yang telah mengebumikan jenazahnya di kuil pada tahun 1330.[4]
Susun Letak
suntingSusun atur kuil adalah tipikal makam Suhrawadi, dengan tiga pintu masuk, mihrab yang menghadap ke barat, dan pintu masuk utama asal di paksi selatan yang menampilkan ruang depan kecil.[4] Pintu masuk utama telah dialihkan ke timur, dalam usaha untuk menyelaraskan paksi kuil dengan Mekah, mengikut tafsiran ortodoks Islam.[4]
Seni bina
sunting
Keramat ini mewakili kemuncak seni bina pengebumian Multani yang bermula dengan Mata Khalid Walid berhampiran Kabirwala.[7]
Makam
sunting
Makam adalah struktur tiga peringkat. Walaupun peringkat oktagon kedua adalah tipikal bagi Multan,[1] tingkat pertama dalam bentuk oktagon berbeza daripada Mata Bahauddin Zakariya yang berdekatan dan tempat-tempat suci lain yang lebih awal yang terletak di atas tapak berbentuk empat segi.[1]
Tingkat pertama berdiameter 15 meter, dan mempunyai dinding setebal 4 kaki. Peringkat pertama menampilkan jaluran kayu yang mencipta pecahan visual dalam kerja bata luaran.[1] Tingkat pertama segi lapan disokong oleh menara kecil berbentuk menara di setiap 8 penjurunya yang memberikan sokongan kepada struktur, dan sempit apabila ia meningkat dan melepasi ketinggian tingkat pertama.[3]
Oktagon kedua terletak pada tingkat pertama yang menampilkan kubah kecil di setiap lapan penjuru bangunan. Tingkat ketiga terletak di atas yang kedua, dan dibentuk oleh kubah berdiameter 15 meter.[3] Keseluruhan struktur adalah 35 meter tinggi,[3] dengan dinding yang landai. Kubah itu dilitupi oleh struktur yang serupa dengan amalaka yang terdapat pada kuil Hindu.[8]
Unsur hiasan
suntingMakam itu dibina sepenuhnya daripada bata merah, dibatasi dengan rasuk kayu shisham, yang telah menjadi hitam selama berabad-abad. Bahagian luarnya dihiasi dengan hiasan panel kayu berukir, batu bata berukir, tali-tali dan pertempuran. Buttresses, turrets, dan crenellations di bahagian atas kuil mencerminkan pengaruh seni bina tentera Tughluq pada bangunan bukan tentera sekalipun.[9]
Bahagian luarnya dihiasi lagi dengan karya jubin gaya serantau dalam motif bunga, arabesque, dan geometri dengan jubin biru tua, biru dan putih - semuanya berbeza dengan warna merah tua. bata yang digilap halus. Kubah putih dihiasi dengan jubin biru di sepanjang perimeter bawahnya.[3]
Dalaman
sunting
Bahagian dalam kuil yang luas tidak mempunyai penopang dalaman, mahupun sebarang elemen struktur dalaman untuk menyokong ruang dalaman,[6] yang menghasilkan ruang dalaman yang luas. Bahagian dalamannya pada mulanya dihiasi dengan kerja jubin yang rumit, yang kemudiannya ditutup dengan plaster,[6] walaupun bahagian dalam mausoleum yang luas kini sebahagian besarnya kosong.[3] Relung di aras bawah berfungsi untuk membesarkan lagi ruang dalaman.[6]
Kayu berukir mihrab dianggap sebagai salah satu contoh terawal genrenya.[3] The sarcophagus of Rukn-e-Alam is slightly off-centre, and is surrounded by the graves of 72 of his relatives,[4] yang merujuk kepada 72 sahabat yang syahid cucu Nabi Muhammad, Imam Hussein, di [[Pertempuran Karbala] ] pada 680 CE.
Pemuliharaan
suntingPada tahun 1970-an, makam itu telah dibaiki dan diubah suai sepenuhnya oleh Jabatan Auqaf. Keseluruhan dalaman berkilat berkilauan adalah hasil jubin dan kerja bata baharu yang dilakukan oleh Kashigars, atau pembuat jubin, Multan.[10]
Makam itu berada dalam senarai tentatif sebagai UNESCO Tapak Warisan Dunia.[3]
Galeri
sunting-
Perincian ukiran batu bata keramat -
Keramat pada waktu malam -
Makam pada tahun 1865 -
Bahagian bawah kubah kuil -
Penganut di dalam kuil -
Pemandangan luar keramat -
Bahagian luar kuil dihiasi dengan pelbagai unsur hiasan -
Pemandangan kuil dari halamannya
Rujukan
sunting- ^ a b c d e Bloom, Jonathan (1995). The Art and Architecture of Islam 1250-1800. Yale University Press. ISBN 9780300064650.
- ^ Asghar, Muhammad (2016). The Sacred and the Secular: Aesthetics in Domestic Spaces of Pakistan/Punjab. LIT Verlag Münster. ISBN 9783643908360.
- ^ a b c d e f g h i j "Tomb of Shah Rukn-e-Alam". UNESCO website. Dicapai pada 22 March 2021.
- ^ a b c d e f g Khan, Hassan Ali (2016). Constructing Islam on the Indus: The Material History of the Suhrawardi Sufi Order, 1200–1500 AD. Cambridge University Press. ISBN 9781316827222.
- ^ Bunce, Fredrick W. (2004). Islamic Tombs in India: The Iconography and Genesis of Their Design. D.K. Printworld. ISBN 9788124602454.
- ^ a b c d Hillenbrand, Robert (2004). Islamic Architecture: Form, Function, and Meaning. Columbia University Press. ISBN 9780231101332.
- ^ Petersen, Andrew (2002). Dictionary of Islamic Architecture. Routledge. ISBN 9781134613656.
- ^ Prakash, Vikramaditya (2011). A Global History of Architecture. John Wiley & Sons. ISBN 9780470902486.
- ^ Gommans, J.J.L. (2003). Mughal Warfare: Indian Frontiers and Highroads to Empire 1500–1700. Routledge. m/s. 143. ISBN 9781134552764.
- ^ Ikhlaq Ahmed Qadri (November 2000). "History Of Multan (scroll down to read 'The Tomb Of Shah Rukn-e-Alam'". Dicapai pada 22 March 2021.
Pautan luar
sunting| Wikimedia Commons mempunyai media berkaitan: Tomb of Shah Rukn-e-Alam. |
- SN Bukhari (2009-08-24). "Tomb of Shah Rukne Alam Multan". YouTube.
Templat:Tapak Warisan Dunia di Pakistan Templat:Tapak warisan budaya di Punjab, Pakistan