Imbau emosi
Imbau terhadap emosi atau argumentum ad passiones (istilah Latin bermaksud sama) ialah falasi tidak formal yang dicirikan oleh manipulasi emosi pendengar untuk memenangi hujah, terutamanya tanpa bukti berfakta.[1] Rayuan kepada emosi semacam ini ialah sejenis gaya hering merah, dan merangkumi beberapa kesilapan logik, termasuk imbau terhadap akibat, ketakutan, sanjungan, belas kasihan, cemuhan, kedengkian, dan angan-angan.
Imbau emosi hanya salah apabila emosi yang ditimbulkan tidak relevan untuk menilai kebenaran kesimpulan, dan digunakan untuk mengalih perhatian daripada pertimbangan rasional premis atau maklumat yang berkaitan.
Sebagai contoh, jika pelajar berkata "Jika saya gagal kertas ini, saya akan kehilangan biasiswa saya. Ia tidak diciplak," emosi yang ditimbulkan oleh pernyataan pertama tidak relevan untuk menentukan sama ada kertas itu diciplak. Ayat contoh berikut: "lihatlah kanak-kanak yang menderita. Kita mesti berbuat lebih banyak untuk pelarian," juga salah, kerana penderitaan kanak-kanak dan persepsi emosi kita tentang keburukan penderitaan tidak relevan dengan kesimpulannya. Yang pasti, peranan emosi yang betul dalam penaakulan moral adalah isu yang dipertikaikan dalam etika, tetapi tuduhan "imbau emosi" selalunya tidak boleh dibuat tanpa mengkritik soalan terhadap teori-teori kognisi moral yang mempunyai peranan untuk emosi dalam penaakulan moral.
Imbauan terhadap emosi bertujuan untuk menarik perasaan dalaman seperti ketakutan, kasihan, dan kegembiraan daripada penerima maklumat, dengan matlamat akhir untuk meyakinkan mereka bahawa kenyataan yang dikemukakan dalam falasi hujah adalah benar atau palsu.
Pengaruh emosi terhadap pujukan sunting
Emosi negatif sunting
Ketakutan dan kebimbangan sunting
Satu-satunya emosi yang dikaji secara meluas, berkenaan dengan pujukan, ialah ketakutan. Ketakutan telah didapati untuk memaksa individu "berhenti daripada rutin dan memberi perhatian yang teliti kepada dunia luar," termasuk mesej persuasif. Selain itu, ketakutan telah didapati untuk menggalakkan penglibatan politik:
- "rakyat lebih cenderung untuk terlibat dalam bidang politik apabila mereka bimbang tentang calon. Kegelisahan tentang pilihan politik yang ada menyebabkan orang ramai memberi perhatian yang lebih dekat kepada persekitaran politik. [...] orang ramai lebih banyak meneliti calon (iaitu mereka memperoleh pengetahuan baru dan tepat) apabila mereka cemas, tetapi tidak apabila mereka bersemangat tentang calon yang menguasai bidang politik."[2]
Secara umum, "ketakutan dikaitkan dengan kedua-dua sikap dan perubahan tingkah laku."[3] Walau bagaimanapun, "empat pemboleh ubah yang mungkin berinteraksi untuk mempengaruhi kedalaman pemprosesan mesej yang menimbulkan ketakutan: (a) jenis ketakutan (kronik vs. akut), (b) jangkaan mesej yang mengandungi maklumat yang meyakinkan, (c) jenis tingkah laku yang dianjurkan (cth, pengesanan penyakit berbanding promosi kesihatan), dan (d) isu kebiasaan."[3]
Rasa bersalah sunting
Rasa bersalah ialah emosi yang timbul apabila seseorang individu melanggar peraturan moral, etika atau agama yang dihayati. Kesan rasa bersalah terhadap pujukan kini hanya dikaji secara sepintas lalu. Tidak seperti rayuan ketakutan, kesusasteraan mencadangkan bahawa rasa bersalah boleh meningkatkan pencapaian matlamat persuasif jika ditimbulkan pada tahap sederhana.[3] Walau bagaimanapun, mesej yang direka untuk membangkitkan rasa bersalah yang tinggi sebaliknya boleh membangkitkan tahap kemarahan yang tinggi yang mungkin menghalang kejayaan yang meyakinkan.[3]
Kemarahan sunting
Kesan kemarahan terhadap pujukan juga jarang dikaji. Beberapa kajian, bagaimanapun, "mencadangkan bahawa wujud hubungan positif antara kemarahan dan perubahan sikap."[4] Khususnya, penyelidik mendapati bahawa "kemarahan yang ditimbulkan sebagai tindak balas terhadap isu jenayah juvana dan keganasan domestik dikaitkan dengan penerimaan inisiatif perundangan yang dicadangkan untuk menangani isu tersebut."[4] Tidak seperti ketakutan, kemarahan dikaitkan dengan pemprosesan maklumat yang rapat (pusat) termasuk mesej persuasif.[4] Pada masa yang sama, "kemarahan yang dicetuskan secara tidak sengaja sebagai tindak balas kepada rayuan rasa bersalah dan ketakutan yang sepatutnya telah ditunjukkan untuk berkorelasi secara negatif dengan sikap."[4] Penggunaan persuasif kemarahan juga telah dikaji dalam kempen politik, kerana kemarahan boleh ditimbulkan secara strategik oleh ahli politik untuk meningkatkan motivasi dan penglibatan penyokong mereka, walaupun ahli sejarah Nicole Hemmer telah menyatakan bahawa potensi calon Amerika untuk menggunakan kemarahan secara berkesan adalah sangat bergantung pada identiti mereka.[5]
Kesedihan sunting
Kebangkitan rasa kesedihan telah dikaitkan dengan perubahan sikap dalam konteks AIDS, dadah terlarang, dan jenayah juvana.[6]
Jijik sunting
Pembinaan rasa jijik dalam konteks mesej yang menentang eksperimen haiwan, dikaitkan secara negatif dengan perubahan sikap. Ini selaras dengan pandangan bahawa rasa jijik membawa kepada penolakan sumbernya.[6]
Emosi positif sunting
Empati dan belas kasihan sunting
Beberapa kajian terkini menyokong peranan belas kasihan dalam memesongkan pertimbangan moral. Penemuan penyelidik menunjukkan terdapat hubungan utama antara pertimbangan moral dan keprihatinan empati khususnya, khususnya perasaan kemesraan dan belas kasihan sebagai tindak balas kepada seseorang dalam kesusahan.
Imej kanak-kanak yang menderita adalah pencetus ideal belas kasihan naluri ini.[7]
Setelah dicetuskan, belas kasihan membawa individu untuk memihak kepada segelintir yang mereka lihat menderita daripada ramai yang mereka tahu menderita tetapi secara abstrak: "Orang yang berasa serupa dengan orang lain yang memerlukan telah ditunjukkan mengalami belas kasihan yang lebih berempati terhadap orang itu daripada yang tidak dimanipulasi untuk berasa serupa dengan yang lain."[8]
Kebanggaan sunting
"Sedikit dikaji dalam konteks pengaruh sosial, satu kajian yang jelas dikenal pasti tentang kebanggaan dan pujukan menganggap peranan budaya sebagai tindak balas kepada pengiklanan, mendapati bahawa ahli budaya kolektivis (China) bertindak balas dengan lebih baik kepada tarikan berasaskan kebanggaan, manakala ahli budaya individualis (Amerika Syarikat) bertindak balas dengan lebih baik kepada rayuan berasaskan empati."[9]
Kelegaan sunting
Sesetengah penyelidik berpendapat bahawa kebimbangan yang diikuti dengan kelegaan membawa kepada pematuhan yang lebih besar kepada permintaan daripada ketakutan, kerana kelegaan itu menyebabkan keadaan kekeliruan sementara, menyebabkan individu terdedah kepada cadangan.[10] Cadangannya ialah pujukan berasaskan pelepasan adalah fungsi pemprosesan maklumat yang kurang teliti.
Harapan sunting
Eksperimen telah menunjukkan bahawa rayuan harapan berjaya terutamanya dengan subjek yang melaporkan diri sebagai cenderung untuk mengalami ketakutan.[10]
Contoh sunting
Lihat juga sunting
Rujukan sunting
- ^ Labossiere, Michael C. "Fallacy: Appeal to Emotion". Nizkor Project. Diarkibkan daripada yang asal pada 18 October 2014. Dicapai pada 6 November 2014.
- ^ George Marcus, Russell Neuman and Michael Mackuen, Affective Intelligence and Political Judgment, University of Chicago Press, 2000, p.128.
- ^ a b c d Robin L. Nabi, "Discrete Emotions and Persuasion," in "Persuasion and the Structure of Affect", The Persuasion Handbook, Sage Publishing, p.292.
- ^ a b c d Robin L. Nabi, "Discrete Emotions and Persuasion," in "Persuasion and the Structure of Affect", The Persuasion Handbook, Sage Publishing, p.293.
- ^ Hemmer, Nicole (7 March 2020). "Only one kind of anger counts in the 2020 race". CNN. Dicapai pada 18 July 2020.
- ^ a b Robin L. Nabi, "Discrete Emotions and Persuasion," in "Persuasion and the Structure of Affect", The Persuasion Handbook, Sage Publishing, p.294.
- ^ [(Psychol. Bull. 2010, supra, at 15-16. In fact, we will favor those we see as being in distress even to the detriment of more numerous but faceless potential victims. See also http://www.wjh.harvard.edu/~jgreene/GreeneWJH/Greene-CogNeuroIV-09.pdf.) ]
- ^ Margaret S. Clark and Ian Brissette, "Relationship beliefs and emotion: Reciprocal effects," in Emotions and Beliefs, N. Frijda, A. Manstead and S. Bem, ed., Cambridge University Press, 2000, p.220.
- ^ Robin L. Nabi, "Discrete Emotions and Persuasion," in "Persuasion and the Structure of Affect", The Persuasion Handbook, Sage Publishing, p.296.
- ^ a b Robin L. Nabi, "Discrete Emotions and Persuasion," in "Persuasion and the Structure of Affect", The Persuasion Handbook, Sage Publishing, p.297.