Daigo-ji

Daigo-ji (Jepun: 醍醐寺) merupakan sebuah kuil Buddha Shingon di Fushimi-ku, Kyoto, Jepun. Kebaktian utamanya (honzon) ialah Yakushi. Daigo, secara harfiah "ghee",secara kiasan membawa maksud "crème de la crème" dan merupakan metafora bahagian paling mendalam dalam pemikiran Buddha.

Daigo-ji
醍醐寺
Pagoda Lima Tingkat, Khazanah Negara Jepun
Info asas
Lokasi	Fushimi-ku, Kyoto
Koordinat geografi	34°57′05″N 135°49′15″E
Agama	Buddhism
Kedewaan	Yakushi Nyorai (Bhaiṣajyaguru)
Upacara	Daigo Shingon
Negara	Japan
Laman web	http://www.daigoji.or.jp/
Penerangan seni bina
Pengasas	Shōbō
Disiapkan pada	1997 (Pembinaan semula)

Sejarah

Daigo-ji diasaskan pada awal tempoh Heian. Pada tahun 874, Rigen-daishi (Shōbō) mengasaskan kuil itu.

Selepas jatuh sakit dan turun takhta pada tahun 930, Maharaja Daigo memasuki keimamatan Buddha di kuil ini. Sebagai seorang sami, dia mengambil nama Buddha Hō-kongō; dan tidak lama selepas itu, meninggal dunia pada usia 46 tahun. Dia dikebumikan di kuil, itulah sebabnya nama anumerta beliau ialah Daigo.

Semasa zaman Muromachi, kuil itu telah musnah akibat Perang Ōnin, hanya meninggalkan pagoda lima tingkat sebagai satu-satunya struktur yang masih kukuh. Beberapa usaha pembinaan semula seterusnya berlaku di bawah Hideyoshi Toyotomi, dengan pembinaan semula terakhir dijalankan pada tahun 1606. Usaha ini berjaya membina semula kebanyakan struktur semasa, termasuk Kondō dan Kaisan-dō .

Pada tahun 1939, kebakaran hutan melanda bahagian Kami-Daigo kuil, dan membakar Perpustakaan Teks Buddha dan Juntei-dō, dan hanya dibina semula pada tahun 1968. Pada tahun 1997, 'Hokke' Sanmaya-do, sebuah dewan yang asalnya dibina pada tahun 949 tetapi telah dibakar pada tahun 1470, kemudian dibina semula dan dinamakan semula sebagai Shinnyo Sanmaya-do.

Khazanah negara

Kondō (Dewan Emas) Daigo-ji,
Harta Karun Negara Jepun

Beberapa struktur, termasuk kondō dan pagoda lima tingkat, adalah Khazanah Negara Jepun. Kuil ini mempunyai 18 khazanah negara yang ditetapkan secara khusus, termasuk bangunan dan kerja-kerja lain juga; dan kuil itu memegang beberapa dozen aset budaya penting. Lukisan dinding di kuil adalah subjek penyelidikan akademik yang memperoleh Hadiah Imperial Akademi Jepun pada tahun 1960.

Sebagai sebahagian daripada "Monumen Bersejarah Kyoto Purba", ia ditetapkan sebagai Tapak Warisan Dunia.

pagoda lima tingkat di kuil Daigoji dibina pada tahun 951 dan merupakan bangunan tertua di Kyoto. Ia adalah salah satu daripada beberapa bangunan yang bertahan dalam Perang Onin pada abad ke-15.

Taman

Lebih tujuh abad selepas penubuhannya, Toyotomi Hideyoshi mengadakan pesta melihat bunga sakura yang terkenal dipanggil Daigo no hanami in 1598 at the Sambō-in sub-temple.

Warna cerah daun maple menarik pelancong dan lain-lain pada musim luruh. Makam Maharaja Suzaku, yang dikenali sebagai Daigo no misasagi, terletak berhampiran Daigo-ji.

Warna musim luruh daripada Acer palmatum (momiji) di Daigo-ji

Susun atur

Pintu masuk Sambō-in

Daigo-ji dibentangkan dalam tiga bahagian: Sambō-in, Shimo-Daigo (Daigo Bawah), dan Kami-Daigo (Daigo Atas). Ini secara beransur-ansur lebih tua, lebih liar, dan lebih jauh ke atas gunung. Sambō-in dan Shimo-Daigo berada di dasar gunung, mudah diakses, dan menarik pelancong yang paling; Kami-Daigo berada di puncak gunung, memerlukan pendakian yang panjang dan berat untuk sampai, dan oleh itu kurang dikunjungi. Jalan-jalan di sekitar Sambō-in boleh dilalui dengan bebas, tetapi memasuki Sambō-in dengan betul, muzium, Shimo-Daigo, atau Kami-Daigo semuanya memerlukan kemasukan berasingan - tiga yang pertama telah menggabungkan tiket, manakala Kami-Daigo berasingan.

Sambō-in ialah koleksi kompleks berdinding, dihubungkan dengan jalan-jalan yang dipenuhi dengan bunga sakura. Ia mengandungi kuil yang betul (termasuk taman teh yang terkenal), muzium dan kompleks lain, dan sangat meriah semasa musim bunga sakura. Shimo-Daigo ialah satu kandang besar, yang mengandungi dewan berasingan, termasuk bangunan tertua yang masih hidup di Kyoto, bersama-sama dengan kawasan lapang.

Kami-Daigo, selain sekumpulan kecil bangunan di pangkalan, terletak di atas gunung. Pintu masuk ke Kami-Daigo boleh dicapai dengan melalui Shimo-Daigo, atau melalui laluan di sebelah Shimo-Daigo. Terdapat laluan dengan tangga ke atas, yang mengambil masa kira-kira satu jam untuk sampai ke kompleks utama; separuh jalan ada tempat berehat dan kuil kecil. Di pintu masuk ke kompleks utama adalah Daigo-Sui, mata air suci, yang merupakan asal usul Daigo-ji, bersama-sama dengan bangunan lain. Lima belas minit berjalan kaki lagi untuk sampai ke puncak, yang mengandungi dewan lain, terutamanya Kaisan-dō (Jepun: 開山堂, Dewan Pengasas), bersama dengan pemandangan bandar di bawah yang luas. Di sebalik puncak, bahagian belakang gunung hampir tidak dibangunkan sepenuhnya, terutamanya memaparkan denai kembara. Walau bagaimanapun, terdapat Oku-no-in (Jepun: 奥之院, tempat suci dalam), sebuah gua dengan beberapa patung, dicapai dengan pendakian selama dua puluh minit di sepanjang denai yang sukar. Oleh kerana kesukaran untuk sampai, ini jarang dikunjungi oleh pelancong, walaupun acara kuil diadakan di sana pada hari Ahad pertama pada bulan Mac. Berhampiran Oku-no-in ialah pemandangan, Higashi-no-nozoki (Jepun: 東の覗き, tinjau timur), yang menawarkan pemandangan lain.

Peristiwa

Pada 24 Ogos 2008, Juntei Kannon-dō di puncak bukit di sebelah timur kuil telah disambar petir dan terbakar. Ia berdiri di bahagian Kami Daigo kuil. Kami Daigo adalah Nombor 11 dalam 33 kuil Ziarah Kansai Kannon. Struktur bertarikh dari 1968. Ini mengakibatkan penutupan sementara kawasan atas (Kami Daigo-ji) untuk pembinaan pemulihan bencana, yang dibuka semula pada 1 Julai 2009.

Lihat juga

• Senarai kuil Buddha di Kyoto
• Senarai Khazanah Negara Jepun (kuil)
• Senarai Khazanah Negara Jepun (dokumen kuno)
• Senarai Khazanah Negara Jepun (lukisan)
• Senarai Khazanah Negara Jepun (patung)
• Senarai Khazanah Negara Jepun (tulisan)
• Untuk penjelasan istilah mengenai Buddhisme Jepun, seni Buddha Jepun dan seni bina kuil Buddha Jepun, lihat Glosari Buddhisme Jepun.

Rujukan

• Brown, Delmer and Ichiro Ishida, eds. (1979). [ Jien, 1221], Gukanshō; "The Future and the Past: a translation and study of the 'Gukanshō,' an interpretive history of Japan written in 1219" translated from the Japanese and edited by Delmer M. Brown & Ichirō Ishida. Berkeley: University of California Press. ISBN 0-520-03460-0
• Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1956). Kyoto: The Old Capital of Japan, 794-1869. Kyoto: The Ponsonby Memorial Society.
• Titsingh, Isaac. (1834). [Siyun-sai Rin-siyo/Hayashi Gahō, 1652]. Nipon o daï itsi ran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Oriental Translation Society of Great Britain and Ireland.
• Varley, H. Paul , ed. (1980). [Kitabatake Chikafusa, 1359], Jinnō Shōtōki ("A Chronicle of Gods and Sovereigns: Jinnō Shōtōki of Kitabatake Chikafusa" translated by H. Paul Varley). New York: Columbia University Press. ISBN 0-231-04940-4

Pautan luar

Laman sesawang rasmi kuil

• http://www.daigoji.or.jp/index_e.html
• Daigoji - World History Encyclopedia