Voodoo Louisiana
Voodoo Louisiana (Perancis: Vaudou louisianais , Sepanyol: Vudú de Luisiana ), juga dikenali sebagai Voodoo New Orleans, ialah Agama diaspora Afrika yang berasal dari Louisiana. Ia muncul melalui proses sinkretisme antara agama tradisional Afrika Barat, Katolik Rom bentuk Kristian, dan Vodou Haiti. Tiada pihak berkuasa pusat yang mengawal Louisiana Voodoo, yang dianjurkan melalui kumpulan autonomi.
Rakaman sejarah mendedahkan nama pelbagai dewa yang disembah di Voodoo. Yang terkenal di kalangan mereka ialah Blanc Dani, Grand Zombi, dan Papa Lébat. Ini dihormati di mezbah, di mana korban dibuat kepada mereka. Roh orang mati juga memainkan peranan penting dalam sejarah Voodoo, dengan beberapa pengamal kontemporari menganggap agama itu sebagai satu bentuk pemujaan nenek moyang. Catatan sejarah mencadangkan bahawa pada abad ke-19, orang-orang kudus memainkan peranan yang menonjol, walaupun di tengah-tengah kebangkitan abad ke-20, pemujaan dewa-dewa dari agama diaspora Afrika yang lain menjadi perkara biasa. Penghasilan azimat, yang dikenali sebagai gris-gris, memainkan peranan penting.
Dari awal abad ke-18, orang Afrika Barat yang diperhambakan—majoriti dari mereka Bambara dan Kongo—dibawa ke jajahan Perancis di Louisiana. Di sana, agama tradisional mereka akan diselaraskan dengan kepercayaan Roman Katolik Perancis. Ini berterusan apabila Louisiana berada di bawah kawalan Sepanyol dan kemudiannya dibeli oleh Amerika Syarikat pada tahun 1803. Pada awal abad ke-19, ramai pendatang yang melarikan diri dari Revolusi Haiti tiba di Louisiana, membawa bersama mereka Vodou Haiti, yang menyumbang kepada pembentukan dari Louisiana Voodoo. Walaupun agama itu tidak pernah diharamkan, amalannya dihadkan melalui pelbagai undang-undang yang mengawal masa dan tempat orang kulit hitam boleh berkumpul. Diamalkan secara rahsia, ia merebak ke Sungai Mississippi ke Missouri. Semasa abad ke-19, pengamal seperti Marie Laveau, menarik perhatian yang besar. Menjelang awal abad ke-20, amalan awam Voodoo telah banyak merosot. Selepas 1960-an, industri pelancongan New Orleans semakin menggunakan rujukan kepada Voodoo untuk menarik pelawat, manakala kebangkitan Voodoo berlaku, pengamalnya sering menarik perhatian agama diasporik Afrika yang lain seperti Haiti Vodou dan Cuba Santería.
Walaupun berasal dari kalangan komuniti diaspora Afrika di New Orleans, Louisiana Voodoo telah memasukkan peserta kulit putih sejak sekurang-kurangnya abad ke-19, dan beberapa kumpulan Voodoo kontemporari mempunyai keahlian majoriti kulit putih. Agama ini telah lama menghadapi tentangan daripada bukan pengamal, yang telah menyifatkannya sebagai sihir dan penyembahan syaitan, dan banyak penggambaran sensasi agama itu telah dipaparkan dalam budaya popular.
Penakrifan
suntingPelbagai sumber akademik menggambarkan Louisiana Voodoo sebagai agama,[1] begitu juga dengan beberapa pengamal.[2] Lebih khusus lagi, ia telah dicirikan sebagai agama kreol Afrika[3] dan Afrika Amerika.[4] Louisiana Voodoo juga telah dirujuk sebagai New Orleans Voodoo,[5] dan—dalam beberapa teks lama—Voodooisme.[6] Ulama Ina J. Fandrich menyifatkannya sebagai "agama budaya balas Afro-Kreol di selatan Louisiana";[7] ia menerangkan agama yang muncul di sepanjang tebing Sungai Mississippi, dan terutamanya di bandar New Orleans.[3]
Beberapa ejaan berbeza 'Voodoo telah digunakan;[8] alternatif telah memasukkan Voudou dan Vaudou.[3] Ejaan Voodoo kadangkala digunakan untuk latihan Louisiana untuk membezakannya daripada Haitian Vodou.[9] Dalam sesetengah sumber, pengamal dirujuk sebagai Voodoos sendiri,[10] dan di tempat lain sebagai Voodooists.[11] Istilah berkaitan ialah hoodoo, yang mungkin pada asalnya mempunyai sebahagian besarnya sinonim dengan Voodoo. Lama kelamaan, hoodoo datang untuk menggambarkan "jenama ghaib Amerika Afrika yang ditemui di sepanjang Mississippi", yang melibatkan penggunaan azimat dan mantera yang tidak banyak merujuk kepada dewa; dalam hal ini ia berbeza daripada agama tertentu yang dicirikan oleh istilah Voodoo.[12]
Louisiana Voodoo ialah agama rahsia;[13] pada tahun 1972, contohnya, ahli sejarah Blake Touchstone menyatakan bahawa Louisiana Voodoo pada masa itu sebahagian besarnya diamalkan di luar mata umum.[14] Di kalangan beberapa pengamal kontemporari terdapat tradisi untuk tidak bercakap dengan bukan penganut tentang Voodoo.[15] Louisiana Voodoo tidak kekal statik, tetapi telah menyesuaikan diri dan berubah dari semasa ke semasa;[13] dalam bentuk asalnya, ia mungkin bertahan hingga awal abad ke-20.[16] Pada akhir abad ke-20 terdapat kebangkitan Louisiana Voodoo, mencipta tradisi yang "lebih hampir menyerupai" Vodou Haiti dan Cuba Santería daripada Louisiana Voodoo abad ke-19 yang diterangkan dalam akaun sejarah.[17] Beberapa pengamal abad ke-21 juga telah mendapatkan arahan daripada tradisi Afrika Barat, contohnya, dimulakan ke West African Vodun.[18]
Voodoo ialah tradisi lisan sebahagian besarnya.[19] Ia tidak mempunyai formal akidah,[20] bukan teks suci tertentu,[21] dan tidak mempunyai struktur atau hierarki tersusun yang menyatukan .[22] Pengamal sering menyesuaikan Voodoo untuk memenuhi keperluan khusus mereka ,[23] dengan kerap mencampurkannya dengan tradisi agama lain.[24] Sepanjang sejarahnya, ramai pengamal Voodoo juga telah mengamalkan Roman Katolik.[24] Walaupun pada abad ke-21, pengamal Voodoo misalnya telah digabungkan Voodoo dengan unsur Yahudi dan Kabbalah,[24] atau dengan Hinduisme.[25]
Rujukan
suntingPetikan
sunting- ^ Long 2002, m/s. 87; Anderson 2008, m/s. x; O'Neill Schmitt & Hartel O' Neill 2019, m/s. 11, 13.
- ^ Osbey 2011, m/s. 5.
- ^ a b c Anderson 2008, m/s. x.
- ^ Anderson 2008, m/s. 1.
- ^ Long 2002, m/s. 86; O'Neill Schmitt & Hartel O'Neill 2019, m/s. 17.
- ^ Tallant 1983, m/s. 18.
- ^ Fandrich 2007, m/s. 779.
- ^ Touchstone 1972, m/s. 373.
- ^ Long 2002, m/s. 87; Fandrich 2007, m/s. 775.
- ^ Tallant 1983, m/s. 5, 6; Touchstone 1972, m/s. 373.
- ^ O'Neill Schmitt & Hartel O'Neill 2019, m/s. 62.
- ^ Anderson 2008, m/s. xi.
- ^ a b Tallant 1983, m/s. 16.
- ^ Touchstone 1972, m/s. 386.
- ^ Osbey 2011, m/s. 6.
- ^ Anderson 2008, m/s. 14.
- ^ Long 2002, m/s. 96.
- ^ O'Neill Schmitt & Hartel O'Neill 2019, m/s. 104.
- ^ Crockett 2018, m/s. 154; O'Neill Schmitt & Hartel O'Neill 2019, m/s. 59.
- ^ Crockett 2018, m/s. 154.
- ^ O'Neill Schmitt & Hartel O'Neill 2019, m/s. 59.
- ^ Crockett 2018, m/s. 154; O'Neill Schmitt & Hartel O'Neill 2019, m/s. 15.
- ^ O'Neill Schmitt & Hartel O'Neill 2019, m/s. 29.
- ^ a b c O'Neill Schmitt & Hartel O'Neill 2019, m/s. 17.
- ^ O'Neill Schmitt & Hartel O'Neill 2019, m/s. 103.
Sumber
sunting- Alvarado, Denise (2020). The Magic of Marie Laveau: Embracing the Spiritual egacy of the Voodoo Queen of New Orleans. Newsburyport, MA.: Weiser Books. m/s. xi, 46. ISBN 978-1-57863-673-0.
- Anderson, Jeffrey (2008). Hoodoo, Voodoo, and Conjure: A Handbook. Westport, CT: Greenwood Press. ISBN 978-0313342219.
- Anderson, Stacey (August 25, 2014). "Voodoo Is Rebounding in New Orleans After Hurricane Katrina". Newsweek. Dicapai pada May 2, 2021.
- Armitage, Natalie (2015). "European and African Figural Ritual Magic: The Beginnings of the Voodoo Doll Myth". Dalam Ceri Houlbrook; Natalie Armitage (penyunting). The Materiality of Magic: An Artifactual Investigation into Ritual Practices and Popular Beliefs. Oxford: Oxbow. m/s. 85–101. ISBN 978-1785700101.
- Bragg, Rick (August 18, 1995). "New Orleans Conjures Old Spirits Against Modern Woes". The New York Times. Dicapai pada May 8, 2021.
- Crockett, I'Nasah (2018). "Twentieth-Century Voodoo: Black Culture, Cultural Geographies, and the Meaning of Place". Dalam Dennis Waskul; Marc Eaton (penyunting). The Supernatural in Society, Culture, and History. Philadelphia: Philadelphia University Press. m/s. 152–170. ISBN 978-1439915257.
- Fandrich, Ina J. (2007). "Yorùbá Influences on Haitian Vodou and New Orleans Voodoo". Journal of Black Studies. 37 (5): 775–791. doi:10.1177/0021934705280410. JSTOR 40034365. S2CID 144192532.
- Ferguson, Josh-Wade (2016). ""Traded it off for that Voodoo Thing": Cultural Capital and Vernacular Debt in Disney's Representation of New Orleans". The Journal of Popular Culture. 49 (6): 1224–1240. doi:10.1111/jpcu.12486.
- Green, Tara T. (2012). "Voodoo Feminism through the Lens of Jewell Parker Rhodes's Voodoo Dreams" (PDF). Women's Studies. 41 (3): 282–302. doi:10.1080/00497878.2012.655135. S2CID 144748485.
- Gordon, Michelle (2012). ""Midnight Scenes and Orgies": Public Narratives of Voodoo in New Orleans and Nineteenth-Century Discourses of White Supremacy". American Quarterly. 64 (4): 767–786. doi:10.1353/aq.2012.0060. JSTOR 4231284. S2CID 143787706.
- LeBlanc, Amanda Kay (2018). ""There's Nothing I Hate More than a Racist:" (Re)centering Whiteness in American Horror Story: Coven". Critical Studies in Media Communication. 35 (3): 273–285. doi:10.1080/15295036.2017.1416418. S2CID 148841474.
- Long, Carolyn Morrow (2002). "Perceptions of New Orleans Voodoo: Sin, Fraud, Entertainment, and Religion". Nova Religio: The Journal of Alternative and Emergent Religions. 6 (1): 86–101. doi:10.1525/nr.2002.6.1.86. JSTOR 10.1525/nr.2002.6.1.86.
- O'Neill Schmitt, Rory; Hartel O'Neill, Rosary (2019). New Orleans Voodoo: A Cultural History. Charleston, SC: The History Press. ISBN 978-1467137997.
- Osbey, Brenda Marie (2011). "Why We Can't Talk to You about Voodoo". The Southern Literary Journal. 43 (2): 1–11. doi:10.1353/slj.2011.0001. S2CID 159807747.
- Reuber, Alexandra (August 2011). "Voodoo Dolls, Charms, And Spells In The Classroom: Teaching, Screening, And Deconstructing The Misrepresentation Of The African Religion". Contemporary Issues In Education Research. 4 (8).
- Tallant, Robert (1983) [1946]. Voodoo in New Orleans. Macmillan.
- Touchstone, Blake (1972). "Voodoo in New Orleans". Louisiana History: The Journal of the Louisiana Historical Association. 13 (4): 371–386. JSTOR 4231284.
Wikimedia Commons mempunyai media berkaitan Voodoo Louisiana |