Pengangkutan di Australia

Pengangkutan di Australia merupakan satu bahagian penting pada infrastruktur ekonomi Australia, disebabkan jaraknya adalah besar dan negara ini mempunyai kepadatan penduduk yang rendah^[1].

Jalan raya

Eastern Suburbs Line melalui di atas jalan Eastern Distributor di Sydney

Australia mempunyai taraf kedua tertinggi kepemilikan kereta di dunia. Australia mempunyai tiga ke empat kali lebih jalan per kapita daripada Eropah dan tujuh ke sembilan kali lebih daripada Asia; juga Australia mempunyai kadar tertinggi ketiga pada penggunaan minyak di dunia per kapita. Perth, Adelaide dan Brisbane dikira bandar yang paling bergantung kepada kereta di dunia selepas Houston, dengan Sydney dan Melbourne berhampiran di belakang. ^[2]. Di samping itu, jarak dikembara oleh kereta (atau kenderaan mirip) di Australia adalah di kalangan tertinggi di dunia, cuma dilebihi oleh AS dan Kanada^[1].

Sistem Lebuhraya Australia dibahagikan ke 3 kategori untuk kawasan luar bandar Australia:

Lebuhraya Persekutuan
Lebuhraya Negeri
Jalan raya tempatan

Rangkaian jalan sekali lagi adalah ekstensif, terdiri dari sejumlah 913,000 km dibahagikan kepada:^[3]

Berturap: 353,331 km (termasuk 2,863.2 km lebuh raya)
Tidak berturap: 559,669 km (anggaran 1996)
Lebuh raya dalam pembinaan: 267.6 km

Majoritinya terowong jalan di Australia telah dibina sejak 1990-an untuk menyenangkan kesesakan jalan raya di kawasan metropolitan, atau untuk melintasi alur air penting. Lihat Terowong di Australia untuk suatu senarainya.

Rangkaian kenderaan elektrik hampir dipasang di kebanyakan bandaraya utama.

Pengangkutan awam di Australia

Kenaikan harga dan kesesakan lalu lintas difikirkan sebagai faktor-faktor menyumbang untuk membarukan semula dalam kegunaan pengangkutan awam bandar.^[4]

Gambaran keseluruhan

Jadual di bawah menyenaraikan bandar utama di Australia yang telah atau pernah mempunyai sistem pengangkutan awam. Ia termasuk hanya perkhidmatan dalam negeri (berlawanan dengan perkhidmatan di antara bandar), dan tidak termasuk perkhidmatan yang dijalankan asasnya untuk tujuan warisan.

City	Bas	Kereta api bandar	Feri	Trem	Kereta api ringan	Monorel
Adelaide	Y	Y		Y
Ballarat	Y			(1887-1971)
Bendigo	Y			(1892-1972)
Brisbane	Y	Y	Y	(1885-1969)
Canberra	Y
Coffs Harbour	Y
Darwin	Y
Geelong	Y	Y		(1912-1956)
Gold Coast	Y	Y
Hobart	Y			(1893-1960)
Launceston	Y			(1911-1952)
Melbourne	Y	Y	Y	Y	Y
Newcastle	Y	Y capaian terhad	Y	(1887-1950)
Perth	Y	Y	Y	(1899-1958)
Rockhampton	Y			(1909-1939)
Sydney	Y	Y	Y	(1861-1961)	Y	Y

Pengangkutan kereta api

Melihat di sepanjang Kereta api trans-Australia

Indian Pacific di Perth

Rangkaian kereta api adalah besar, terdiri dari sejumlah 33,819 km (2,540 km electrified) trek: 3,719 km broad gauge, 15,422 km standard gauge, 14,506 km narrow gauge dan 172 km dual gauge. Pengangkutan kereta api bermula di pelbagai tanah jajahan di berlainan tarikh. Kereta api milik sewakta memulakan garisan pertama, dan berjuang untuk berjaya di suatu benua yang terpencil, besar dan berpenduduknya kecil, dan kereta api kerajaan mendominasi. Walaupun beberapa tanah jajahan itu telah dinasihatkan oleh London untuk memilih suatu tolok umum, tanah jajahan berakhir dengan tolok berlainan.

Perkhidmatan kereta api antara-negeri

Great Southern Railway, dimiliki oleh Serco Asia Pacific, menjalankan tiga kereta api: Indian Pacific (Sydney-Adelaide-Perth), The Ghan (Adelaide-Alice Springs-Darwin), dan The Overland (Melbourne-Adelaide) [1] Diarkibkan 2003-04-01 di Wayback Machine. NSW memiliki perkhidmatan CountryLink memautkan Brisbane, Canberra dan Melbourne melalui Sydney. Sejak pemanjangan the Ghan dari Alice Springs ke Darwin telah dilengkap pada 2004, semua ibu negeri tanah besar Australia dipautkan oleh kereta api tolok piawai, untuk kali yang pertama.

Perkhidmatan dalam negeri dan kereta api bandar

Pelbagai perkhidmatan negeri dan bandar dijalankan oleh suatu campuran entiti kerajaan dan swasta, yang paling berpengaruh daripada ini termasuk V/Line (kereta api dan bas serantau di Victoria); Connex Melbourne yang menjalankan rangkaian kereta api Melbourne; RailCorp menjalankan semua perkhidmatan penumpang kereta api di New South Wales termasuk (CityRail dan CountryLink);Queensland Rail (QR) menjalankan Traveltrain dan rangkaian Citytrain, Rangkaian kereta api pengulang-alik Queensland Tenggara di bawah skema TransLink, dan Transwa menjalankan perkhidmatan kereta api dan bas di Australia Barat.

Metro

Bandar-bandar utama di Australia tidak mempunyai sistem di bawah tanah yang fledged-penuh. Sistem Melbourne adalah separuhnya di bawah tanah, dan begitu juga dengan Sydney. Kedua-dua bandar merancang untuk membina lebih sistem metro yang lebih luas.

Kereta api perlombongan

Kereta api perlombongan tugas berat membawa bijih besi ke barat laut Australia Barat. Kereta api-kereta api ini tidak mengangkat lalu lintas lain, dan terasing di gurun dari semua kereta api lain. Landasannya adalah tolok piawai dan dibina dengan piawai terberat AS.

Pada 2006, sebuah kereta api bijih besi dicadangkan oleh Fortescue Metals Group, sementara pembawa kereta api umum keenam dicadangkan untuk mengkhidmat pelabuhan Oakajee yang berada hanya di utara Geraldton.

Kereta api tebu

Di Queensland kira-kiranya 15 kincir tebu mempunyai laluan trem tebu landasan sempit (2 kaki (610 mm) gauge) yang mengirim tebu ke kincir.

Talian paip

ada beberapa sistem talian paip termasuk:

Minyak mentah: 2,500 km
Hasil petroleum: 500 km
Gas asli: 5,600 km
Air
- Perth ke Kalgoorlie - Skema Bekalan Air Goldfields
- Morgan di Sungai Murray ke Adelaide, Whyalla, Port Lincoln
- Selat Barat Waranga, berhampiran Colbinabbin ke Bendigo dan Ballarat - Goldfields Superpipe^[5]

Projek-projek di bawah pembinaan atau dirancang:
Victoria

Sungai Goulburn ke Kolam air Sugarloaf, Melbourne (North-South Pipeline, sebagai pilihan lain digelar Talian paip Sugarloaf) - pembinaan bermula 2008, dianggap langkap pada 2011.^[6]
Talian paip Wimmera-Mallee - pembinaan bermula pada sistem bekalan 3 & 4 pada Mei 2008, dengan sistem lain masih di bawah pembinaan. Dianggap lengkap pada semua sistem pada 2010.^[7]
Talian paip Melbourne ke Geelong - pembinaan akan bermula pada 2010, dianggap lengkap pada 2011.^[8]
Talian paip Kolam air Rocklands ke Grampian Headworks (Hamilton - Talian paip Grampians) - pembinaan bermula pada Disember 2008, dianggap lengkap pada 2010.^[9]

Jalan air

Jalan air pendalaman Australia bukan suatu jalan pengangkutan komersil penting. Pada abad ke-19, paddle steamers were used on the Murray-Darling Basin untuk mengangkut hasil seperti kain sakhlat dan gandum tetapi taraf air tidak sangat boleh diharap, membuat sungai tidak dapat dilalui untuk bahagian-bahagian besar pada tahun itu. Kapal stim itu dibukti tidak dapat bersaing dengan kereta api, dan kemudian, pengangkutan jalan. Lalu lintas sekarang di jalan air pendalaman oleh itu secara besar dihadkan ke kraf rekreaski swasta.

Pelabuhan

Feri di Sydney

Tanah besar

Umum

Adelaide, Brisbane, Cairns, Darwin, Fremantle,
Geelong, Gladstone, Mackay, Melbourne, Newcastle, Sydney, Townsville, Wollongong
Port Lincoln

Bijih besi

Dampier
Port Hedland
Geraldton
Oakajee - dicadangkan pada 2006
Esperance
Port Lincoln - kemungkinan 2007

Tasmania

Kapal marin saudagar

Pada 2006, armada Australia terdiri dari 53 kapal dari 1,000 pendaftar kasar ton atau ke atas: Portal:Nautical/Fleet/Australia

Lapangan terbang

Lapangan Terbang Melbourne (Tullamarine)

Lapangan Terbang Sydney (Kingsford-Smith)

Penerbangan:

Ada banyak lapangan terbang di keliling Australia yang diturap atau tidak diturap. Suatu anggaran 2004 meletakkan bilangan lapangan terbang di 448. Lapangan terbang tersibuk di Australia ialah:

Lapangan terbang dengan landasan berturap

Jumlah: 305

Ke atas 3,047 m (10,000 kaki): 10
2,438 to 3,047 m (8,000 to 10,000 kaki): 12
1,524 to 2,437 m (5,000 to 8,000 kaki): 131
914 to 1,523 m (3,000 to 5,000 kaki): 139
Di bawah 914 m (3,000 kaki): 13 (anggaran 2004)

Lapangan terbang dengan landasan tidak diturap

Jumlah:143

1,524 to 2,437 m (5,000 to 8,000 kaki): 17
914 to 1,523 m (3,000 to 5,000 kaki): 112
Di bawah 914 m (3,000 kaki): 14 (anggaran 2004)

Nota

disumber dari CIA World Fact Book https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/index.html

Lihat juga

Rujukan

^ ^a ^b "Transport in Australia". iRAP. Dicapai pada 2009-02-17.
^ "Car cities". Diarkibkan daripada yang asal pada 2015-03-28. Dicapai pada 2009-04-09.
^ CIA world fact book
^ Use of urban public transport in Australia, Australian Bureau of Statistics
^ "salinan arkib". Diarkibkan daripada yang asal pada 2009-05-19. Dicapai pada 2009-04-09.
^ http://www.ourwater.vic.gov.au/programs/water-grid/sugarloaf
^ "salinan arkib". Diarkibkan daripada yang asal pada 2009-05-19. Dicapai pada 2009-04-09.
^ http://www.ourwater.vic.gov.au/programs/water-grid/geelong-melbourne
^ "salinan arkib". Diarkibkan daripada yang asal pada 2009-05-19. Dicapai pada 2009-04-09.

Sumber

Rencana ini menggabungkan bahan domain awam daripada CIA World Factbook dokumen "2000 edition".

Pautan luar

[transtats-1] "Transport in Australia". iRAP. Dicapai pada 2009-02-17.

[2] "Car cities". Diarkibkan daripada yang asal pada 2015-03-28. Dicapai pada 2009-04-09.

[3] CIA world fact book

[4] Use of urban public transport in Australia, Australian Bureau of Statistics

[5] "salinan arkib". Diarkibkan daripada yang asal pada 2009-05-19. Dicapai pada 2009-04-09.

[6] ttp://www.ourwater.vic.gov.au/programs/water-grid/sugarloaf

[7] "salinan arkib". Diarkibkan daripada yang asal pada 2009-05-19. Dicapai pada 2009-04-09.

[8] ttp://www.ourwater.vic.gov.au/programs/water-grid/geelong-melbourne

[9] "salinan arkib". Diarkibkan daripada yang asal pada 2009-05-19. Dicapai pada 2009-04-09.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]