Wikipedia

Undang-undang Asas Arab Saudi


Undang-undang Asas Arab Saudi (nama alternatif: Sistem Tadbir Urus Asas; Arab: النظام الأساسي للحكم, Al Nizam Al Asasi lil Hukm) ialah perlembagaan yang dibahagikan kepada sembilan bab, terdiri daripada 83 perkara.[1] Undang-undang asas (dalam Perkara Satu) menyatakan bahawa perlembagaan Arab Saudi adalah "Al-Qur'an, dan Sunnah (Tradisi)" nabi Muhammad. Walau bagaimanapun, Undang-undang Asas mengandungi banyak ciri yang mungkin dipanggil perlembagaan di negara lain ("Undang-Undang Tadbir Urus", "Hak dan Kewajipan"). Undang-undang Asas adalah mengikut fahaman Wahhabi terhadap hukum Islam.[2]

Sejarah sunting

 
Raja Fahd memperkenalkan Undang-undang Asas pada tahun 1992.

Berikutan pencerobohan Iraq ke atas Kuwait dan Perang Teluk Pertama, Raja Fahd mengeluarkan titah diraja yang diterbitkan dalam televisyen dan akhbar rasmi pada 31 Januari 1992.[3][4] Dekri tersebut menyatakan perkara berikut:

Titah Diraja No. A/90
27/8/1412 Hijrah
Dengan pertolongan Allah ,
Kami, Fahd bin Abdul Aziz, Raja Kerajaan Arab Saudi, konsisten dengan kepentingan awam, dan memandangkan pembangunan Negara dalam pelbagai bidang, di samping semangat kami untuk mencapai objektif yang diharapkan, kami mengarahkan perkara berikut :
Pertama: Mengeluarkan Sistem Asas Tadbir Urus mengikut konteks di bawah ini.
Kedua: Bertindak mengikut semua sistem, perintah, dan resolusi yang diterima pakai pada masa ini, sehingga ia dipinda menurut Sistem Asas Tadbir Urus.
Ketiga: Sistem Asas Tadbir Urus hendaklah diterbitkan dalam jurnal rasmi dan hendaklah dikuatkuasakan pada tarikh ia diterbitkan.[5]

Majlis Perundingan juga dihidupkan setahun selepas itu memandangkan keadaan baru yang menjejaskan negara selepas perang.[perlu rujukan]

Pandangan budaya dan agama menstigmatisasi sebarang rujukan kepada "Perlembagaan" selain daripada Al-Quran dan amalan Muhammad. Perkara 1 Undang-undang Asas menekankan bahawa "Kitab Allah (Al-Qur'an) dan Sunnah, adalah perlembagaannya (Arab Saudi).[6] Putera Talal bin Abdul Aziz berkata bahawa tidak boleh ada "perlembagaan, peraturan, atau undang-undang yang bertentangan dengan Syariah Islam" di Arab Saudi.

Fasal Undang-undang sunting

Bab 1 : Prinsip Am sunting

Fasal 1 menyatakan bahawa "Kitab Tuhan dan Sunnah Nabi-Nya" adalah perlembagaan negara dan bahasa Arab adalah bahasa rasmi dengan ibu kota di Riyadh.

Bab 2 : Monarki sunting

Perkara 7 mengisytiharkan hak raja. Seterusnya, mengikut Perkara 8, "keadilan, perundingan, dan kesaksamaan" hendaklah mengikut Syariah.

Bab 3 : Ciri-ciri keluarga Saudi sunting

Perkara 9 menyatakan bahawa semua ahli setiap keluarga di Arab Saudi hendaklah dibesarkan "berdasarkan kepercayaan Islam."

Bab 4 : Prinsip Ekonomi sunting

Perkara 18 menyatakan untuk menjaga harta persendirian warganegara.

Perkara 21 memerlukan "cukai sedekah".

Bab 5 : Hak dan Kewajipan sunting

Perkara 27 menetapkan "sistem keselamatan sosial"; Ia boleh dilaksanakan tanpa rampasan kuasa dan cukai yang tinggi kerana bekalan minyak yang banyak dan populasi 33 juta orang. Perkara 39 menghendaki semua media untuk mematuhi "peraturan negeri," dan secara jelas melarang sebarang tindakan yang "memupuk hasutan atau perpecahan," yang sering disebut dalam penapisan.

Bab 6 : Pihak Berkuasa Negara sunting

Islam sebagai tunjang pemerintahan sunting

Perkara 45 menegaskan bahawa ketetapan agama mestilah selaras dengan "Al-Quran dan Sunnah Nabi." Untuk tujuan ini, satu panel ulama dan kumpulan penyelidik Islam hendaklah ditubuhkan.

Menurut Perkara 55, raja mesti "memerintah mengikut tradisi Islam dan hendaklah mengawasi penerapan Syariah." Perkara 56 menyatakan bahawa raja juga merupakan perdana menteri. Perkara 57 menjelaskan bahawa kabinet raja dan pegawai-pegawai berpangkat rendah yang lain mesti menganuti ajaran Islam. Mereka yang menyimpang daripada ini boleh dipecat atau dihukum.

Ketenteraan sunting

Perkara 60–62: Raja ialah panglima tertinggi dan dikurniakan kuasa berkaitan peperangan dan keselamatan negara.

Bab 7 : Hal Ehwal Kewangan sunting

Perkara 71 menyatakan bahawa hasil dimasukkan dan dibelanjakan mengikut peraturan statut yang akan disiarkan secara tetap dalam Warta Rasmi setiap Perkara 70.

Bab 8 : Badan Kawalan sunting

Perkara 79–80 melibatkan badan kawalan. Badan-badan kawalan akan ditubuhkan untuk memastikan pengurusan kewangan dan pentadbiran aset negeri yang baik.[7][8]

Bab 9 : Peruntukan Am sunting

Perkara 82 menjelaskan bahawa keadaan darurat sementara semasa kegawatan tidak boleh melanggar Perkara 7 (Al-Quran dan sunnah).

Kritikan sunting

Undang-undang Asas telah digubal oleh jawatankuasa ad hoc kementerian dalam negeri, yang Human Rights Watch menuduh pelanggaran hak asasi manusia yang teruk.[9]

Pada abad kelapan belas, Muhammad bin Saud dan Muhammad ibn Abdul Wahhab mengintegrasikan semua institusi politik dan agama menjadi satu badan pemerintahan.[10] Kerajaan Arab Saudi merizabkan banyak pekerjaan untuk para pendeta yang terdiri daripada berdakwah kepada hakim.

Ulama Islam seperti mufti dan syeikh, yang mendominasi kedudukan undang-undang Arab Saudi, menggunakan Undang-undang Dasar sebagai tambahan kepada al-Quran,[11] hadis, sunnah, dan perundangan Islam yang semuanya termasuk dalam Syariah.

Undang-undang Asas tidak menyebut tentang wanita; Amnesty International menulis dalam laporan 2000 mereka mengenai Arab Saudi:

Perbincangan mengenai diskriminasi terhadap wanita dan status mereka sebagai warga kelas kedua telah lama menjadi tabu, tidak boleh disentuh walaupun oleh pihak berkuasa negeri tertinggi di negara ini walaupun semua kesengsaraan dan penderitaan wanita tanpa sebab selain mereka dilahirkan sebagai wanita.[12]

Lihat juga sunting

Rujukan sunting

  1. ^ "The Basic Law – SAMIRAD (Saudi Arabia Market Information Resource)". Diarkibkan daripada yang asal pada 27 January 2007. Dicapai pada 15 February 2017.
  2. ^ Read The 'Wahhabi Myth' Online by Haneef James Oliver | Books (dalam bahasa Inggeris).
  3. ^ Tschentscher, Axel. "Saudi Arabia > Constitution". International Constitutional Law (ICL) Project (dalam bahasa Inggeris). Diarkibkan daripada yang asal pada 26 Mar 2023. Dicapai pada 2023-04-07.
  4. ^ "Empty Reforms: Saudi Arabia's New Basic Laws". Human Rights Watch. May 1992. Diarkibkan daripada yang asal pada 5 March 2016. Dicapai pada 15 February 2017.
  5. ^ "Request Rejected". Diarkibkan daripada yang asal pada 18 January 2017. Dicapai pada 15 February 2017.
  6. ^ "Basic Law of Saudi Arabia – Wikisource, the free online library". Diarkibkan daripada yang asal pada 5 October 2016. Dicapai pada 15 February 2017.
  7. ^ "Archived copy" (PDF). Diarkibkan (PDF) daripada yang asal pada 4 March 2016. Dicapai pada 2015-08-25.CS1 maint: archived copy as title (link)
  8. ^ Group, Taylor & Francis (2003-10-30). The Middle East and North Africa 2004 (dalam bahasa Inggeris). Psychology Press. ISBN 9781857431841.
  9. ^ Introduction to Basic Law of Saudi Arabia Diarkibkan 14 Mac 2016 di Wayback Machine Human Rights Watch
  10. ^ "The Role of the Ulema (Religious Leaders) – SAMIRAD (Saudi Arabia Market Information Resource)". Diarkibkan daripada yang asal pada 23 October 2016. Dicapai pada 15 February 2017.
  11. ^ "Digital Financial Network". Diarkibkan daripada yang asal pada 4 March 2011. Dicapai pada 15 February 2017.
  12. ^ "Saudi Arabia: Gross human rights abuses against women". amnesty.org. 26 September 2000. Diarkibkan daripada yang asal pada 2 April 2015.

Pautan luar sunting

Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Undang-undang_Asas_Arab_Saudi&oldid=6186665"